Δανάη Ορλανδάτου: “Προσωπικά, μπορώ να σας εγγυηθώ ότι ο Χορός αποτέλεσε κι αποτελεί άμεση πηγή προσωπικής ψυχοθεραπείας”

Ο χορός είναι ανάγκη ή πολυτέλεια;

Ο χορός είναι ανάγκη. Είναι πηγή ζωής, έκφρασης και δημιουργίας. Από τη στιγμή που καταπιάνεσαι και γνωρίζεις τη μαγεία του, «καίγεσαι» και δε νομίζω πως υπάρχει γυρισμός. Ο χορός αποτελεί μορφή τέχνης και το άμεσο εργαλείο σου, είναι ο εαυτός σου. Το σώμα σου. Πολύ δύσκολο και ταυτόχρονα τρομερά γοητευτικό, να προσπαθείς να σε «επικοινωνήσεις» στον θεατή.

Ποιά είναι τα οφέλη του χορού;

Μα μόνο οφέλη έχει. Και τα οφέλη αυτά είναι πολυπαραγοντικά! Πνευματικά, σωματικά, κοινωνικά,αλλά κι εκπαιδευτικά. Η ενασχόληση με τον χορό, ερασιτεχνική ή επαγγελματική βελτιώνει τη συνολική εγκεφαλική δραστηριότητα, προσφέρει σωματική και πνευματική χαλάρωση, μειώνοντας το άγχος και την ένταση. Συμβάλει στην καλή φυσική αλλά και ψυχολογική μας κατάσταση, μας μαθαίνει την πειθαρχία, την επιμονή, την αξία της προσπάθειας.

Γυμνάζεται κάποιος με το χορό;

Φυσικά και γυμνάζεται! Σίγουρα υπάρχουν είδη χορού μεγαλύτερης ή μικρότερης δυσκολίας, όπου κανείς μπορεί να γυμναστεί περισσότερο ή λιγότερο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα και με μικρή ενασχόληση μπορεί να παρατηρηθεί διαφορά στο σώμα μας.

Πόσο βοηθάει ψυχικά η ενασχόληση με το χορό;

Προσωπικά, μπορώ να σας εγγυηθώ ότι ο χορός αποτέλεσε κι αποτελεί άμεση πηγή προσωπικής ψυχοθεραπείας.

Είναι απίστευτο πόσο μπορεί να μεταβληθεί η ψυχολογική μου κατάσταση, μπαίνοντας στην αίθουσα χορού, πιάνοντας την μπάρα , ακούγοντας την πρώτη νότα της μουσικής.

Ο χορός μπορεί να βοηθήσει κάποιο άτομο στην κοινωνικοποίησή του;

Σαφώς ! Μάλιστα, λόγω της μη λεκτικής φύσης του χορού, άτομα που δυσκολεύονται να εκφραστούν λεκτικά, μπορούν να βοηθηθούν αρκετά . Μέσα από το χορό, γνωρίζουμε καινούρια άτομα, μπορούμε να αποκτήσουμε δυνατές και πολυσήμαντες φιλίες και μάλιστα, φιλίες ετών. Η χορευτική μου ομάδα ανέκαθεν ήταν η δεύτερη οικογένεια μου. Τέσσερις συγχορεύτριες μου είναι από τις πιο αγαπημένες μου φίλες. Θα δανειστώ την ξενική φράση μεταφράζοντας τη « Οι άνθρωποι που χορεύουν μαζί, μένουν μαζί».

Υπάρχει όριο ηλικίας για να ξεκινήσει κάποιος το χορό;

Δεν υπάρχει κανένα ηλικιακό όριο για να ξεκινήσουμε χορό. Οποιαδήποτε στιγμή είναι κατάλληλη για να χορέψουμε!

Από ποια ηλικία ξεκινάνε τα παιδιά χορό;

Εξαρτάται το είδος του χορού, αλλά μια συνήθης ηλικία είναι 3 με 4 ετών, ξεκινώντας με το μάθημα μουσκοκινητικής αγωγής.

Μπορεί κάποιος να ασχοληθεί και επαγγελματικά στην πορεία;

Φυσικά κι υπάρχει δυνατότητα επαγγελματικής ενασχόλησης με τον χορό είτε ως επαγγελματίας χορευτής, είτε ως δάσκαλος χορού. Το καθένα με τα δικά του – μαγικα- στοιχεία. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί είτε με την φοίτηση σε ανώτερες επαγγελματικές σχολές, κολλέγια και σχολές του εξωτερικού.

Μέσα στα χρόνια ενασχόλησης σας, τι θυσίες έχετε κάνει και τι έχετε κερδίσει;

Ειλικρινά, μπορώ να σας πω με μεγάλη σιγουριά και βαθιά αγάπη για όλα αυτά τα χρόνια, ότι μόνο κέρδισα και κερδίζω από τον χορό. Ακόμα και τις στιγμές που ένιωθα τόσο κουρασμένη, μετά από απαιτητικά μαθήματα, πολύωρες και σκληρές πρόβες. Στιγμές απογοήτευσης, όταν μια κίνηση δεν έβγαινε,δεν έβγαινε με τίποτα, όσο και να είχα προσπαθήσει, όσες φορές κι αν είχα γεμίσει μελανιές ή πληγές. Στιγμές πίστευα ότι δεν πάει άλλο, ότι δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό αυτό που ζητάει η δασκάλα μου, ότι το σώμα μου δεν πάει, δεν μπορεί.
Κάτι τέτοιες στιγμές, είναι μαγικό να τις βιώνεις. Ξέρετε γιατί; Γιατί σε μαθαίνουν να πέφτεις και να σηκώνεσαι ξανά, να παλεύεις και να μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια. Να συνειδητοποιείς ότι όλα θέλουν το χρόνο τους κι ότι όλα μπορούμε να τα πετύχουμε με μεράκι και σκληρή δουλειά. Κι όταν τα καταφέρνεις.. Αχ, όταν τα καταφέρνεις, η πληρότητα κι ικανοποίηση που γεύεσαι δεν μπορεί να συγκριθεί.
Ο χορός είναι μαθήματα ζωής, που είχα την τύχη να πάρω από εξαιρετικές δασκάλες που αγαπάω κι ευχαριστώ για όσα μου μετέδωσαν.
Γιατί χορεύουμε; Μα πως αλλιώς ; Αφού χορεύουν οι άνθρωποι.

“Then come the lights shining on you from above. You are a performer. You forget all you learned, the process of technique, the fear, the pain, you even forget who you are you become one with the music, the lights, indeed one with the dance.” Shirley Maclaine.
photos by : Evangelos Karalis , Aristomenis Xanthopoulos, Kyriakos Iordanis

Δανάη Ορλανδάτου

* Μένω στο εξωτερικό τα τελευταία 2 χρόνια, Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνω το μεταπτυχιακό μου στην κλινική ψυχολογία στο πανεπιστήμιο της Γενεύης και δουλεύω ως δασκάλα χορού και μουσικοκινητικής αγωγής στο ελληνικό σχολείο.