Πολιτισμός και μουσική παιδεία.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Αν η μουσική και κατ’ επέκταση η μουσική παιδεία ήταν πολυτέλεια και όχι ανάγκη, τότε γιατί έπαιζε τόσο σημαντικό ρόλο στους αρχαίους Έλληνες που τόσο συχνά και ορθά επικαλούμαστε για τη σοφία τους;
Δυστυχώς στον 21 αιώνα ακόμα αναρωτιόμαστε για τα αυτονόητα.
Κάποτε ένας πολιτικός με ρώτησε αν θα είχα να διαλέξω από το να κλείσει ένα νοσοκομείο ή μια ορχήστρα, για λόγους οικονομικούς, τι θα διάλεγα.
Η απάντηση μου ήταν πως σαφώς το νοσοκομείο είναι προτεραιότητα, όμως σταματώντας τη μουσική θα έπρεπε να ανοίξουν πολλά νοσοκομεία…
Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα.
Σαφώς μπορεί να ενώσει τους λαούς και τους πολιτισμούς.
Το έχουμε δει άλλωστε εμπράκτως σε πολλές συνεργασίες καλλιτεχνών με διαφορετικές καταβολές.
Ο μοναδικός κίνδυνος είναι η μουσική να καταντήσει ως μια ατραξιόν πάνω στο θέμα της παγκοσμιοποίησης. Δυστυχώς η μουσική δεν μπορεί να ορίσει την σχέση μεταξύ των κρατών . Μπορεί όμως να δώσει το παράδειγμα στους πολιτικούς, πως αυτά που ενώνουν τους λαούς είναι περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Αυτούς που έχουν γνώση, ταλέντο, ήθος, εργατικότητα και δεν στηρίζονται στην αυτοπροβολή και το σταρ σύστεμ. Χρόνο με το χρόνο η αξίες έχουν αλλάξει.
Η μουσική περισσότερο βλέπεται παρά ακούγεται…. Παράδειγμα, στην όπερα παλαιότερα πήγαινε το κοινό να ακούσει τους μεγάλους τραγουδιστές.
Τώρα, για να δει τα σκηνικά τα κουστούμια, ένα υπερθέαμα…. το μουσικό έργο έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Σα να μην έχει σημασία το ποια όπερα θα δούμε αλλά πως θα τη δούμε…
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Αρχικά θα διαφωνήσω πως η μουσική είναι μία. Μπορεί να υπάρχουν πολλά είδη μουσικής αλλά δεν μπορούμε να είμαστε ισοπεδωτική. Κάθε είδος έχει τη χρησιμότητα του, τη στιγμή που θα παιχτεί, τις ανάγκες που θα εξυπηρετήσει κλπ.
Όμως δεν μπορούμε να τα “βάζουμε όλα στο ίδιο καζάνι”…. Ο Παρθενώνας δεν έχει το ίδιο ειδικό βάρος με μια πολυκατοικία….Κάντε την αντιστοιχία και στην μουσική…
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Δίνοντας του αρχικά μουσικά ερεθίσματα, παρακολούθηση συναυλιών, η μουσική που ακούμε στο σπίτι στο αυτοκίνητο κλπ. Εν συνεχεία το παιδί από μόνο του θα ζητήσει να ασχοληθεί με την μουσική.
Μην ανησυχείτε, το ταλέντο θα εμφανιστεί από μόνο του και είναι εύκολα αναγνωρίσιμο. Κάνουμε αυτό που θέλουμε και όχι αυτό που μας επιβάλουν.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Νομίζω πως διδάσκεται κυρίως μέσα από τα μουσικά σχολεία. Η μουσική εκπαίδευση στα γενικά σχολεία δυστυχώς είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη.
Όμως ας μην ξεχνάμε πως γενικότερα το θέμα της παράδοσης περνά από γενιά σε γενιά μέσα από την οικογένεια , τα πολιτιστικά δρώμενα.
Οι μεγάλες πόλεις θα λέγαμε πως είναι ο “εχθρός ” της παράδοσης. Στις μικρές κοινωνίες βλέπουμε να διατηρούνται τα ήθη και τα έθιμα του τόπου.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Και βέβαια υπάρχουν αξιόλογοι μουσικοί, με εξαιρετικές σπουδές και μουσική κατάρτιση.
Το επίπεδο των ορχηστρών έχει ανέβει αισθητά, Έλληνες σολίστ διαπρέπουν στο εξωτερικό. Δε έχει στερηθεί η χώρα από την ύπαρξη ταλέντων.
Η αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού είναι το ζήτημα. Η βαριά βιομηχανία της χώρας μας είναι ο πολιτισμός και ο τουρισμός.
Τα μοναδικά αρχαία θέατρα θα έπρεπε να είναι ενεργά και όχι μόνο μουσειακά αξιοθέατα. Επίσης είναι αδιανόητο να έχουμε μια μόνον όπερα.
Με τόσο μεγάλη παράδοση κάθε νησί του Ιονίου θα έπρεπε να έχει τον δικό του οργανισμό, για να μην αναφέρω τη Θεσσαλονίκη και όλες τις άλλες μεγάλες πόλεις. Χώροι υπάρχουν, πολιτιστικοί οργανισμοί με την δυνατότητα πραγματοποίησης παραγωγών εκλείπουν.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Αρχικά ο προγραμματισμός της νέας καλλιτεχνικής περιόδου των Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ.
Η συνεργασία μου με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο καθιερωμένο εορταστικό πρωτοχρονιάτικο γκαλά στο ΜΜΑ στις 30 Δεκεμβρίου, με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων σε ένα αφιέρωμα στον Μπετόβεν καθώς και συναυλίες στο εξωτερικό με ορχήστρες που συνεργάζομαι το τελευταίο διάστημα, όπως η Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας του Βουκουρεστίου, η Συμφωνική Ορχήστρα του Μπακάου, του Σαν Ρέμο κ.α.
Βιογραφικό.
Ο Αναστάσιος Συμεωνίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα ανώτερα θεωρητικά, το πιάνo (Εθνικό Ωδείο), τη Μουσικολογία (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών – Τμήμα Μουσικών Σπουδών) και τη διεύθυνση χορωδίας και ορχήστρας (Universität für Musik und darstellende Kunst Wien, Academie Lyrigue).
Έχει πραγματοποιήσει συναυλίες στο ΜΜΑ, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο ΜΜΘ, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο Smetana Hall, στο Φεστιβάλ Settembre Musica στο Μιλάνο, το Τορίνο, στην Κωνσταντινούπολη κ.ά.
Έχει συμπράξει επανειλημμένως ως μαέστρος με την ΚΟΑ, την ΚΟΘ, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, την Ορχήστρα Πατρών, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Κύπρου, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Ρουμανίας, την Συμφωνική Ορχήστρα του Μπρασόβ, του Μπακάου, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Ρέμο, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Κωνσταντινούπολης, την Καμεράτα Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής, καθώς και με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Τον Σεπτέμβριο του 2016 ανέλαβε τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή των μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ.
