Αλεξάνδρα Τσολακίδου: “Ο πολιτισμός δεν μπορεί να πεθάνει ποτέ. Πάντα θα υπάρχει σε οποιαδήποτε συνθήκη και πάντα θα αναγεννιέται από τις στάχτες του…”

Η Αλεξάνδρα Τσολακίδου, ηθοποιός, τοποθετείται στο polismagazino.gr για το Lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.

“Ο πολιτισμός τώρα μας έχει ανάγκη και τον έχουμε και εμείς ανάγκη, αλλά με τα σωστά μέτρα προστασίας και ασφάλειας. Η τέχνη δεν μπορεί να σταματήσει να υπάρχει.”

Γενικό lockdown αναγκαίο ή όχι; Κατά την ταπεινή μου γνώμη θα μπορούσε να αποφθεχθεί σε μεγάλο βαθμό αν μπορούσαμε να πάρουμε πιο νωρίς καλύτερα και σωστά μέτρα προστασίας και αν είχαμε λάβει υπόψη μας όλες τις παραμέτρους. Ένα δεύτερο όμως αυτή τη στιγμή lockdown είναι καταστροφικό για τον πολιτισμό και την τέχνη και εμάς τους ηθοποιούς μας φέρνει στην κόψη του ξυραφιού.

Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Ο πολιτισμός δεν μπορεί να πεθάνει ποτέ. Πάντα θα υπάρχει σε οποιαδήποτε συνθήκη και πάντα θα αναγεννιέται από τις στάχτες του σαν ένας όμορφος φοίνικας που παίρνει τη δύναμή του από τη φλόγα της ελπίδας και της πίστης ότι θα τα καταφέρουμε.

Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Το ρήμα αγκαλιάζω στη σημερινή εποχή και με όλα όσα μας συμβαίνουν, πραγματικά έχει πάρει στο μυαλό μου ένα μυθικό σχήμα, μία έννοια μακρινή και ονειρική αλλά αισιοδοξώ ότι στο τέλος του δρόμου θα την βρούμε αυτή την αγκαλιά ξανά μπροστά μας.

Φόβος – Απώλεια. Υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Δεν θα σας κρυφτώ. Ο φόβος σαν έννοια υπήρχε πάντα στο επάγγελμά μου καθώς ο ηθοποιός κοιμάται και ξυπνάει συνεχώς με μια συνεχή αβεβαιότητα για το αύριο. Όμως στην περίοδο του Κορωνοιού μαζί με τον φόβο της αβεβαιότητας, έχει έρθει στο μυαλό μου και η σκέψη της απώλειας για τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Μάσκα. Ήρθε για να μείνει; Απ’ ότι φαίνεται ναι. Η μάσκα πλέον θα είναι ένα αξεσουάρ σαν όλα τα άλλα όπως ένα καπέλο, ένα κόσμημα, ή ένα φουλάρι.

Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Όπως λένε η αλήθεια είναι πάντα στη μέση. Προτείνω λοιπόν μια χρυσή τομή. Ανοιχτά σίγουρα γιατί ο πολιτισμός τώρα μας έχει ανάγκη και τον έχουμε και εμείς ανάγκη αλλά με τα σωστά μέτρα προστασίας και ασφάλειας. Η τέχνη δε μπορεί να σταματήσει να υπάρχει. Αν λοιπόν ανοίξουν δημιουργώντας ένα αίσθημα ασφάλειας στους θεατές με πιο ασφαλές ωράριο και αν οι θεατές σέβονται τα μέτρα προστασίας, τότε θα βρεθεί μια λύση σίγουρα.

Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Η πίστη στα όνειρά μου, η ελπίδα ότι η τέχνη είναι αθάνατη.

Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.