Νικόλας Σαββίδης: “…Ως αρτίστας προσπαθώ μέσα από τη μουσική μου να κάνω λίγο καλύτερο τον κόσμο”

“Υπάρχουν πολλά τραγούδια που μου δημιουργούν έντονα συναισθήματα. Είναι και περίοδοι που μας βρίσκουν πολύ πιο ευάλωτους και τρωτούς. Σε εκείνες τις συνθήκες τα νιώθουμε περισσότερο και ίσως είμαστε περισσότερο πειστικοί ως καλλιτέχνες απέναντι στο κοινό μας.”

Σύστησέ μας τον άνθρωπο – καλλιτέχνη. Ποια είναι η μουσική σου ταυτότητα; Είμαι άνθρωπος με πολλές ανησυχίες. Ιδίως καλλιτεχνικές, επηρεάζομαι πολύ με τα όσα συμβαίνουν γύρω μου. Είμαι άτομο αρκετά αντισυμβατικό και επαναστατικό όταν αδικούνται ανθρώποι, η επόχη άλλωστε που διανύουμε η αδικία και η ανισότητα είναι χαρακτηριστικά της. Θέλω να εκφράζομαι όπως εγώ θέλω στο λόγο και την τέχνη μου. Δυσκολεύομαι να μπω στην κατεύθυνση που ορίζει η κοινωνία και τα στερεότυπά της. Με λίγα λόγια θα με χαρακτήριζα, χαμένο, αλλόκοτο και ενσυναίνσθητο αρτίστα που προσπαθεί μέσα από τη μουσική του να κάνει λίγο καλύτερο τον κόσμο. Μουσικά μου αρέσει να πειραματίζομαι με όλα τα μουσικά ιδιώματα, θεωρώ όμως ότι είμαι ποπ, χωρίς ενοχές. Ποπ με την ευρύτερη έννοια.

Πώς γεννήθηκε η αγάπη σου για τη μουσική και το τραγούδι; Από μικρή ηλικία ό,τι άκουγα στο ραδιόφωνο το τραγουδούσα. Υπήρχε έμφυτο το μικρόβιο και με την πάροδο του χρόνου μεγάλωνε όλο και περισσότερο. Η αγάπη μου για τη μουσική γινότανε όλο και πιο έντονη, έτσι οι γόνεις μου στα επτά μου χρόνια με έστειλαν σε μαθήματα πιάνου. Τα χρόνια πέρασαν και με ένα πολύ φυσικό τρόπο το χόμπι μου στη μουσική έγινε επάγγελμα.

Το τραγούδι ήταν μονόδρομος για εσένα, ή έχεις σπουδάσει και κάτι άλλο; Ήταν αυτό που πάντα κυρίευε μέσα μου και με γοήτευε. Ανα διαστήματα υπήρχαν κι άλλα πράγματα που με εξίταραν. Το τραγούδι και η μουσική όμως ήταν στέρεα μέσα μου, έτσι αποφάσισα οτι η μουσική και το τραγουδι θα με συντροφεύουν εφ’ όρου ζωής. Στη συνέχεια πήρα την απόφαση να σπουδάσω μουσική στο τμήμα Μουσικολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Φυσικά συνειδητοποιημένος για την απόφασή μου ήξερα ότι ήταν μια κατευθυνση που θα με βρει αντιμέτωπο με πολλά εμπόδια στο δρόμο, όπως και έγινε και θα γίνεται. Όμως είναι και εκείνες οι χαρές που σε λυτρώνουν και αναγεννούν το ψυχικό κόσμο σου και σε βοηθούν να συνεχίσεις το περπάτημά σου πιο ήσυχα και ήρεμα.

Ποια είναι τα «όχι» που θα πεις, στο βωμό της καριέρας; Η εποχή που διανύουμε δυστυχώς είναι πολύ ανήσυχη και ταραγμένη. Φυσικά ποια εποχή ήταν εύκολη; Για βιοπορισμό ίσως κάνουμε και πράγματα που δεν μας εκφράζουν σε πληρότητα. Σίγουρα θα έλεγα όχι σε πράγματα που αλλιώνουν το χαρακτήρα και την προσωπικότητά μου, η αισθητική θεωρώ παίζει κι αυτή σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις μας. Πράγματα τα οποία δεν είναι καλαίσθητα σύμφωνα με τη δική μου οπτική και αισθητική σίγουρα θα τα απέφευγα. Η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας θεωρώ είναι κύρια συστατικά για να αντέξει στο χρόνο ένας καλλιτέχνης.

Ποιο είναι το τραγούδι, που όταν το ακούς ή το ερμηνεύεις, «λυγίζεις»; Υπάρχουν πολλά τραγούδια που μου δημιουργούν έντονα συναισθήματα. Είναι και περίοδοι που μας βρίσκουν πολύ πιο ευάλωτους και τρωτούς. Σε εκείνες τις συνθήκες τα νιώθουμε περισσότερο και ίσως είμαστε περισσότερο πιστικοί ως καλλιτέχνες απέναντι στο κοινό μας. Ένα τραγούδι που με συγκινεί ακούγοντάς το και τραγουδώντας το είναι το Μυστικο (Αχ Ζωή) σε μουσική του Γιώργου Καζαντζη, σε στίχους του Γιάννη Τσατσόπουλου και ερμηνείες απο τη Λιζέτα Καλημέρη και Φωτεινή Βελεσιώτου.

Ποιο είναι το στοιχείο του χαρακτήρα σου, που σε κάνει να ξεχωρίζεις ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης; Αυτό σίγουρα θα το γνωρίζουν καλύτερα οι άλλοι. Δύσκολο να απαντήσεις για τον εαυτό σου. Ίσως το χαμηλό προφίλ και ενσυναίνθηση είναι στοιχεία που διακρίνω σε εμένα. Μου αρέσει να ακούω το συνομιλητή μου, αυτά που έχει να μου πει. Η έπαρση ποτέ δεν μου άρεσε, η απλότητα ίσως να κρύβει την μεγαλύτερη δύναμη και ομορφιά.

Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται ένας νέος καλλιτέχνης για να πετύχει στο χώρο του τραγουδιού; Είναι μια περίοδος πολύ σκοτεινή για το χώρο των τεχνών και του πολιτισμού που κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πια είναι τα κύρια συστατικά και όλα επίσης είναι τόσο σχετικά. Πέραν του ταλέντου πιστεύω πως χρειάζεται ψυχική δύναμη, υπομονή, επιμονή και πίστη στο όνειρο. Από εκεί και έπειτα αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί…

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου; Να χαθεί το όνειρο και να μην υπάρχει ελπίδα.

Ποιά είναι η άποψή σου για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Νομίζω πως δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό εκτός από μια εφήμερη και παροδική προβολή. Αυτές του τύπου εκπομπές είναι τόσες πολλές πια, που πολλά παιδιά με ταλέντο χάνονται μέσα από την τόση υπερπληροφόρηση. Είναι ωραίο σαν εμπειρία όταν ένας καλλιτέχνης έχει πραγματικά κάτι να πει, από εκεί και έπειτα είναι καλό να μην υπάρχουν προσδοκίες οτι θα κάνει καριέρα μέσα από αυτό το μέσο.

Μια συνεργασία που ονειρεύεσαι; Είναι τόσοι πολλοί. Φ. Δεληβοριάς, Α. Ιωαννίδης, Π. Παυλίδης, Ν. Μποφίλιου, Γ. Κότσιρας και άλλοι τόσοι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Νικόλας Σαββίδης είναι Κύπριος συνθέτης και ερμηνευτής. Γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1994 και κατάγεται από τη Λευκωσία της Κύπρου. Η εκπαίδευσή του στη μουσική ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία με μαθήματα πιάνου, κιθάρας, σύνθεσης, μαθήματα σύγχρονου τραγουδιού, ορθοφωνίας, θεωρίας και αρμονίας. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Μουσικολογίας & Μουσικών Σπουδών ΑΠΘ.
Έλαβε μέρος σε διαγωνισμούς σύνθεσης και τραγουδιού στην Κύπρο, όπως Διαγωνισμός σύνθεσης Μάριος Τόκας 2011 λαμβάνοντας το δεύτερο Παγκύπριο Βραβείο, Διαγωνισμός μελοποίησης στίχων Κώστα Μόντη 2012 λαμβάνοντας το πρώτο Παγκύπριο βραβείο κ.α.
Τον Ιανουάριο του 2016 γίνεται μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδος και συμμετέχει σε φιλανθρωπικές συναυλίες που πραγματοποιεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος.