“Το συμπέρασμα που έχω βγάλει στη μέχρι τώρα ζωή μου είναι πως, αυτό που στο τέλος μένει, είναι ο αγώνας που έχεις κάνει για να πετύχεις σε κάτι, τι χαρακτηριστικά είχε. Καταρχάς, αν ήταν τίμιος, ειλικρινής, αληθινός κι επίσης, αν στόχευε σ’ αυτό που πραγματικά ονειρευόσουν, κι όχι τόσο εαν πέτυχες το στόχο σου ή όχι”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Με πάτε πολύ πίσω χρονικά. Από τις πρώτες μουσικές αναμνήσεις μου, είναι, να ακούω τη μάνα μου να μας τραγουδάει (είμαστε τρία αδέρφια), όταν έκανε δουλειές του σπιτιού. Δε θα ξεχάσω να μας τραγουδάει το παραδοσιακό, «Στο ‘πα και στο ξαναλέω», ή το «Ρολόι, κομπολόι» του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ανεξίτηλες πραγματικά στιγμές στη μνήμη μου.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Ένας από τους αγαπημένους μου συνθέτες – μουσικούς, είναι ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Κατά τη γνώμη μου η μουσική του και ο τρόπος που συνθέτει, συνδυάζει την απλότητα – λαϊκότητα, με την ποιότητα που έχουν ανάγκη οι μέρες μας. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί του.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Βασική επιρροή για μένα, και από τα πρώτα μου ακούσματα, ήταν το καλό λαϊκό τραγούδι. Στέλιος Καζαντζίδης, Πάνος Γαβαλάς, Δημήτρης Μητροπάνος, Χαρούλα Αλεξίου, Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, ήταν κάποια από τα πρώτα μου ακούσματα κατά τη διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας. Βέβαια, στην πορεία, είχα τη χαρά να συνεργαστώ με κάποιους απ’ αυτούς τους μεγάλους τραγουδιστές, όπως ήταν η Πόλυ Πάνου, η Γλυκερία, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Μητροπάνος κ.α. Ασφαλώς και έπαιξαν σημαντικό ρόλο οι καλλιτεχνικές αυτές συνεργασίες στη μουσική μου πορεία, γιατί με έκαναν να αγαπήσω και να σεβαστώ ακόμα περισσότερο το καλό λαϊκό τραγούδι. Και σ’ αυτό το δρόμο που με διδάξανε, θα συνεχίσω να βαδίζω.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Όχι, τίποτα απ’ τα δύο δε με τρομάζει. Με τρομάζουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα νομίζω. Μην πάθουν κάτι ή χάσω τους δικούς μου ανθρώπους, μη γίνει κάποιος γενικευμένος πόλεμος και εμπλακεί και η χώρα μας και ο λαός μας μέσα σ’ αυτό, ή με ανησυχεί και με τρομάζει παράλληλα το γεγονός, πως ολοένα και περισσότερος κόσμος δεν έχει πρόσβαση στα βασικά είδη για να επιβιώσει. Τέτοια πράγματα με τρομάζουν.
Το συμπέρασμα που έχω βγάλει στη μέχρι τώρα ζωή μου είναι πως, αυτό που στο τέλος μένει, είναι ο αγώνας που έχεις κάνει για να πετύχεις σε κάτι, τι χαρακτηριστικά είχε. Καταρχάς, αν ήταν τίμιος, ειλικρινής, αληθινός κι επίσης, αν στόχευε σ’ αυτό που πραγματικά ονειρευόσουν, κι όχι τόσο αν πέτυχες το στόχο σου ή όχι.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Είχα λάβει μέρος πριν από περίπου τρία χρόνια, σε ένα απ’ αυτά τα talent show, στο Rising star συγκεκριμένα. Η γνώμη μου είναι πως, όσο τηρούν τις προδιαγραφές ενός talent show, και δεν δίνονται στοιχεία και προεκτάσεις ενός reality, τότε δεν είναι κακή ως ιδέα όσοι θέλουν να συμμετέχουν. Είναι, εδώ και χρόνια, ένας τρόπος για τους καλλιτέχνες να δείξουν το ταλέντο τους και τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Βεβαίως δεν είναι αρκετό από μόνο του ως κίνηση, για να σε καταξιώσει στον μουσικό χώρο. Θέλει δουλειά, αυταπάρνηση πολλές φορές, πείσμα, πολλή αγάπη για το αντικείμενο σου, υπομονή κι επιμονή. Χωρίς να σημαίνει πως αν τα έχεις όλα αυτά θα πετύχεις κιόλας αυτό που ονειρεύεσαι. Αν μη τι άλλο όμως, θα τα ‘χεις καλά με τον εαυτό σου, πως έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Ένα από τα όνειρα που είχα και έγινε πριν λίγο καιρό πραγματικότητα, ήταν να συνεργαστώ επί σκηνής και να τραγουδήσω τραγούδια μελοποιημένα από τον Θάνο Μικρούτσικο σε ποίηση Άλκη Αλκαίου. Μια δισκογραφική δουλειά που κυκλοφόρησε από τη Minos EMI με τίτλο «Όσα Ονειρευτήκαμε».
Νιώθω αληθινά πολύ τυχερός και δέος για αυτή μου τη συνεργασία.
Τώρα, επειδή τα όνειρα που κάνουμε οφείλουμε να μην τελειώνουν ποτέ για να έχουμε και λόγο να συνεχίζουμε, ένας από τους αγαπημένους μου όπως προείπα και πιο πάνω συνθέτης, είναι ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Ειλικρινά, θα ήταν μεγάλη χαρά εξίσου για μένα να τραγουδήσω δικά του τραγούδια ή να βρεθώ επί σκηνής μαζί του.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω από την επαφή που έχω με τον καλλιτεχνικό χώρο, ναι υπάρχουν. Εγώ πάλι, προτιμώ ανθρώπους – συνεργάτες (και όχι ακριβώς μάνατζερ με την αυστηρή έννοια του όρου), που, γνωρίζουν μεν το αντικείμενο, αλλά απ’ την άλλη είναι πάνω απ’ όλα άνθρωποι και φυλάει ο ένας τα νώτα του άλλου όπως θα έκαναν αν ήταν οικογένεια. Γιατί, αυτό κατ’ εμέ είναι και το πιο σημαντικό. Μπορεί στη βιτρίνα να φαίνεται ο καλλιτέχνης, αλλά από πίσω του είναι εξίσου σημαντική (για να μη πω ακόμα πιο σημαντική), η ομάδα που τον στηρίζει και τον καθοδηγεί.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Καλώς εχόντων και επιστήμης επιτρέποντος, όταν περάσουμε το γολγοθά της πανδημίας του κορονοϊού, το καλοκαίρι θα κάνω συναυλίες. Το πιο σημαντικό όμως, σ’ αυτή τη φάση που διανύουμε, είναι να μείνουμε όσο μπορούμε σπίτι για να διαφυλάξουμε εμάς και τους συνανθρώπους μας.
Βιογραφικό. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νίκαια του Πειραιά στις 11/3/1981. Από πολύ μικρή ηλικία(στην ηλικία περίπου των 8) πήρα μέρος σε σχολικές εκδήλώσεις όπου και τραγούδησα για πρώτη φορά. Στην ηλικία των 11 πήγα στο Πνευματικό κέντρο του δήμου Νίκαιας όπου κι έκανα μαθήματα μπουζουκιού, θεωρίας της μουσικής και αρμονία. Στην ηλικία των 17 κι αφού πλέον η ενασχόληση μου με το τραγούδι αυξανόταν, πήγα στο Εθνικό Ωδείο στη πλατεία βάθης όπου κι έκανα μαθήματα φωνητικής σύγχρονου τραγουδιού με δασκάλα, την Άννα Διαμαντοπούλου.
Ήδη από την ηλικία των 16-17 ξεκίνησα δειλά δειλά να δουλεύω, να παίζω κιθάρα και να τραγουδάω, σε μουσικά μεζεδοπωλεία, σε ταβερνάκια στη Π. Κοκκινιά και στον Κορυδαλλό.
Στη πορεία είχα τη τύχη να συνεργαστώ με πολύ μεγάλα ονόματα του τραγουδιού, την Γλυκερία, την Ελένη Βιτάλη, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τη Πόλυ Πάνου, τη Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Τόλη Βοσκόπουλο κ.α.
Δισκογραφικά, έκανα ένα cd το 2010 με τίτλο «Χίλια Γράμματα» που περιείχε επανεκτελέσεις τραγουδιών, όπως το «Καλοκαίρια και χειμώνες», το «Έτσι σ’ αγάπησα», κ.α, και πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο μου άλμπουμ από τη heaven με τίτλο «Ο Δημήτρης Κανέλλος ερμηνεύει Φώντα Λάδη».
8 αγαπημένα μου τραγούδια, σε στίχους του Φώντα Λάδη και σε μουσική του Μάνου Λοϊζου και του Δημήτρη Λάγιου. Ένα όνειρο ζωής που παίρνει σάρκα και οστά.
Έυχομαι να αγαπήσει και να αγκαλιάσει ο κόσμος αυτήν μου τη δισκογραφική προσπάθεια, όσο κι εγώ!
H τρίτη του προσωπική δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Όσα ονειρευτήκαμε” κυκλοφορεί από την Minos Emi, a Universal Company.
Ο τίτλος “Όσα ονειρευτήκαμε” προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι που περιέχεται στο άλμπουμ.
Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, εκτός από ένα που είναι του αδερφού του, του Γρηγόρη Λιάρου.
Συνολικά τα τραγούδια είναι δέκα. Τα πέντε είναι καινούρια σε μουσικές των Θάνου Μικρούτσικου, Θύμιου Παπαδόπουλου και Μανόλη Ανδρουλιδάκη.
Τα υπόλοιπα πέντε είναι επανεκτελέσεις.
Τα “Σταυρόλεξο”, “Ηπειρώτικο” και “Βοριάς φυσάει τα λόγια μου” σε μουσικές του Μίλτου Πασχαλίδη και τα “Όσο κρατάει ένας καφές” και “Μια παλιά φωτογραφία” σε μουσικές του Θάνου Μικρούτσικου.
Τις ενορχηστρώσεις και την επιμέλεια της παραγωγής υπογράφει ο Θύμιος Παπαδόπουλος, με υπεύθυνο ήχου τον Σωτήρη Παπαδόπουλο (studio Στέντωρ).
