Ειρήνη Κωστελίδου: “Στο χέρι μας είναι να κάνουμε αποδεκτή την Τέχνη στην Ελλάδα… Ο καμβάς είναι τεράστιος και όλοι πρέπει να βάλουμε την πινελιά μας”

“Τεράστια πρόκληση για μένα είναι να ενεργοποίησω μέσα από το χρώμα τη φαντασία και τα κύτταρα εκείνα του εγκεφάλου, ενός θεατή, που βρίσκονται σε αδράνεια καιρό, για πολλούς λόγους και απλά να αφήσω το χρώμα να θεραπεύσει”

Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την Τέχνη; Η ανησυχία μου για την τέχνη, υπήρχε από την παιδική μου ηλικία και έδινε το παρόν σε διάφορες περιόδους στη ζωή μου. Τα τελευταία 2 χρόνια όμως, λαμβάνοντας ταυτόχρονα μέρος και σε διάφορες εκθέσεις, άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά και αποκλειστικά θα έλεγα.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Καλλιτέχνης γεννιέσαι. Κάθε άνθρωπος από τη στιγμή της γέννησής του είναι προικισμένος με ένα ιδιαίτερο χάρισμα. Εφόσον το ανακαλύψει νωρίς και το εκμεταλλευτεί σωστά, θα είναι και αυτό που θα καθορίσει κατά το μέγιστο βαθμό και την προσωπική του ευτυχία αλλά και την αναγνώρισή του ως καλλιτέχνης.

Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν μπορώ να εντάξω τα έργα μου σε κάποιο  συγκεκριμένο ρεύμα ή κίνημα. Προσπαθώ να εξελίσσω συνεχώς το δικό μου προσωπικό στυλ και θα προτιμούσα, η κατηγοριοποίηση αυτή, να γίνει μελλοντικά από ιστορικούς και ειδικούς της Τέχνης.

Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Το χρώμα είναι η πηγή έμπνευσης μου και μόνο. Όταν ένα χρώμα μού τραβάει την προσοχή, έρχεται ταυτόχρονα και εκρήγνυται σε χιλιάδες συνδυασμούς και αποχρώσεις και τότε ο εγκέφαλος δίνει εντολή στο χέρι να πιάσει δουλειά.

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Αυτό που με εξιτάρει περισσότερο σε όλες τις προσωπικότητες της Τέχνης, που έχουν αφήσει τεράστια έργα πίσω τους, είναι κυρίως το βιογραφικό τους. Η ζωή, τα βήματα και οι συνθήκες που βίωσαν για να δημιουργήσουν μοναδικά έργα όπως π.χ. ο Van Gogh. Κατάφερε εν ζωή, να πουλήσει ένα και μοναδικό πίνακα και δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να φανταστεί τη συνέχεια. Τα έργα, το στυλ και οι τεχνικές τους, δεν με επηρεάζουν καθόλου, καθώς όπως είπα είναι μοναδικά και μοναδικά θα ήθελα να παραμείνουν και τα δικά μου.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Τεράστια πρόκληση για μένα είναι να ενεργοποίησω μέσα από το χρώμα τη φαντασία και τα κύτταρα εκείνα του εγκεφάλου, ενός θεατή, που βρίσκονται σε αδράνεια καιρό, για πολλούς λόγους και απλά να αφήσω το χρώμα να θεραπεύσει. Για αυτό και όταν δημιουργώ ένα έργο του δίνω αμέσως και κίνηση και ήχο αρχικά για να μεταφέρω αυτό που βλέπω εγώ και τέλος, να αφήσω τον θεατή να ταξιδέψει όπως ο ίδιος μοναδικά ξέρει.

Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Θεωρώ ότι η Τέχνη στην Ελλάδα,  ήταν πάντα αποδεκτή και ακόμα είναι έστω και υποσυνείδητα. Παραμένει απλά σε αδράνεια καθώς ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα, βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις και ίσως τη θεωρήσει πλέον και απλά χάσιμο χρόνου. Αν όλοι μαζί οι καλλιτέχνες, καταφέρουμε έστω και διαδικτυακά, να προσεγγίσουμε και να ενεργοποιήσουμε τη φαντασία ενός ανθρώπου, για δευτερόλεπτα δεν θα χρειαστεί να γίνει κανένα έργο σε δημόσιο χώρο. Θα έχουμε καταφέρει να κάνουμε τον κόσμο βγαίνοντας από το σπίτι του, να δίνει περισσότερη σημασία στο μπλε του ουρανού, στις αποχρώσεις της ανατολής και ενός ηλιοβασιλέματος και σίγουρα να μας επισκεφτεί σε κάποια έκθεση μας.
Στο χέρι μας είναι να κάνουμε αποδεκτή την Τέχνη στην Ελλάδα… Ο καμβάς είναι τεράστιος και όλοι πρέπει να βάλουμε την πινελιά μας. 

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Το σχέδιο είναι ένα. Πολύ χρώμα και μόνο σκληρή δουλειά. Μελλοντικά βέβαια, ευελπιστώ στην αναγνώριση του έργου μου, πριν χτυπήσει το καμπανάκι σε κάποια δημοπρασία έργων τέχνης και δεν είμαι παρούσα για να το απολαύσω.