Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Η μουσική είναι μια πανανθρώπινη γλώσσα στην πολύμορφη κοινωνία που ζούμε και συνδέει πραγματικά άτομα με διαφορετικές καταβολές μέσα από αόρατες μουσικές γέφυρες.
Η μουσική έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, μπορεί να έχει ψυχαγωγική, εκπαιδευτική αλλά και ανθρωπιστική αξία.
Ταυτόχρονα η μουσική έχει ένα ολιστικό στοιχείο που, όπως και η αγάπη, δεν μπορεί να εξηγηθεί εύκολα. Αυτή είναι και η πραγματική της δύναμη.
Ποιο μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Τα τελευταία εφτά χρόνια ερευνούσα και παρουσίαζα το έργο του Κύπριου πιανίστα και συνθέτη Νικόλα Οικονόμου (1953 – 1993) τον οποίο πραγματικά θαυμάζω.
Ο Οικονόμου είναι ένας από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στην Κυπριακή μουσική του 20ου αιώνα – γνωστός περισσότερο σαν βιρτουόζος του πιάνου παρά σαν συνθέτης, αφήνοντας πίσω μια πολύ πρωτότυπη και αυθεντική δουλειά.
Ασυμβίβαστη φυσιογνωμία, συνέχισε την σχεδόν ξεχασμένη παράδοση του αυτοσχεδιασμού στην κλασσική μουσική χωρίς να σταματά να συνθέτει, να παίζει, να οργανώνει και να συνδέει μουσικούς από διαφορετικά είδη.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί”. Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Πιστεύω πως η μουσική είναι κάτι σαν θρησκεία για τους μουσικούς, την λατρεύουμε, την εξυπηρετούμε και την αγαπούμε.
Σε αντίθεση με τις θρησκείες όμως δεν υπάρχει ομοιογένεια, ο κάθε ένας από μας το κάνει με το δικό του τρόπο, ξέροντας ότι όταν εμείς θα έχουμε φύγει αυτό που θα μείνει είναι η μουσική.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Η μουσική είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα για την ανάπτυξη των παιδιών γιατί προάγει τις μαθησιακές, επικοινωνιακές και συναισθηματικές δεξιότητες τους.
Η διδασκαλία της μουσικής μπορεί να συνδεθεί με άλλα μαθήματα όπως την λογοτεχνία, την τέχνη, την ιστορία ακόμα και τα μαθηματικά.
Βοηθά τα παιδιά να αποκτήσουν αυτοπειθαρχία, αυτοπεποίθηση και αυτοσυγκέντρωση, πράγμα που αποδεικνύεται από όλο και περισσότερες επιστημονικές έρευνες.
Στις μέρες μας μπορεί να φαίνεται σαν πολυτέλεια αλλά η πραγματικότητα είναι, πως είναι ανάγκη.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Οι γονείς θα πρέπει να εκθέτουν το παιδί τους στη μουσική εκπαίδευση και κυρίως να μάθουν μουσικό όργανο από μικρή ηλικία, ίσως από το νηπιαγωγείο.
Πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε παιδί, ανεξάρτητα από τη μουσική του ικανότητα, πρέπει να προσπαθήσει να μάθει ένα μουσικό όργανο και να τραγουδήσει σε μια χορωδία. Δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε ένα ταλέντο μουσικής, αν το παιδί δεν έχει την ευκαιρία να μάθει.
Στην ίδια στιγμή, όταν οι γονείς βλέπουν ένα πραγματικό πάθος για τη μουσική, δεν πρέπει να προσπαθούν να αποκλίνουν το παιδί από το να ακολουθήσει αυτό το καλλιτεχνικό μονοπάτι.
Υπάρχει μια ανησυχητική τάση στην Κύπρο να ωθήσει ακόμη και τα μουσικά κεκλιμένα παιδιά σε άλλα “ασφαλέστερα” επαγγέλματα.
Διδάσκεται η μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Η εθνική μουσική παράδοση ήταν πολύ σημαντική τον 19ο κυρίως αιώνα και την άνοδο του έθνους – κράτους όπως για παράδοση στην περίπτωση των Dvorak, Glinka,Tchaikovsky και άλλους.
O Zoltan Kodaly πίστευε πως η παραδοσιακή μουσική κάθε χώρας έπρεπε να είναι μέρος της μουσικής παιδείας, κάτι που δεν επικράτησε μόνο στην Ουγγαρία.
Όμως στον πολυδιάστατο κόσμο που ζούμε σήμερα είναι εξίσου σημαντικό τα παιδιά να εξοικειώνονται με την παγκόσμια μουσική κληρονομιά.
Διδάσκοντας σε ένα διεθνές σχολείο με περισσότερες από 40 διαφορετικές εθνικότητες συμπεριλαμβάνω στην ύλη παραδοσιακή μουσική από όλες τις ηπείρους, κάτι που κεντρίζει το ενδιαφέρον των μαθητών, τους εισάγει σε διαφορετικές κουλτούρες σε αντίθεση με την καθαρά Ευρωκεντρική προσέγγιση που κυριαρχούσε μέχρι τελευταία.
Εξ’ άλλου για να καταλάβει κάποιος την σύγχρονη μουσική πρέπει να έχει μια ευρεία γνώση για την παγκόσμια μουσική, και αυτό υπήρχε από τον καιρό των Debussy και Ravel μέχρι τον Steve Reich και το Kronos Quartet.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Βεβαίως υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί και συνθέτες. Παρακολουθώ με τρομερό ενδιαφέρον την δουλειά του Μαρκέλου Χρύσικος, όπως και τους διευθυντές ορχήστρας Τάσσο Συμεωνίδη και Μιχάλη Οικονόμου. Από τους ερμηνευτές ξεχωρίζω τον Γιώργο Εμμανουήλ Λαζαρίδη ενώ βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την πολιτική έρευνα της Άννας Παπαέτη για την χρήση της μουσικής σαν εργαλείο καταπίεσης.
Πιο κοντά μου στην Κύπρο όμως που έχω συνεχή επαφή με τα μουσικά δρώμενα υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός αξιόλογων μουσικών. Απλώς θα ξεχωρίσω κάποια ονόματα όπως την Χριστίνα Αθηνοδώρου, τον Εύη Σαμούτη, τον Αντρέα Μουστούκη στην σύνθεση και σαν εκτελεστές τον Μανώλη Νεοφύτου, τον Νικόλα Κωνσταντίνου, τον Σορίν Χορλέα, τον Γιώργο Γεωργίου.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Θα συνεχίσω την έρευνα και τις δημοσιεύσεις, ειδικά στο έργο του Νικόλα Οικονόμου, χωρίς να σταματήσω τα κονσέρτα ή την διδασκαλία του πιάνου και της μουσικής.
Μια από τις εργασίες που θα ξεκινήσω σύντομα είναι μια έρευνα για τους Κύπριους συνθέτες που είναι ακόμα εν δράσει όπως η Χριστίνα Αθηνοδώρου και άλλοι.
Ταυτόχρονα σκοπεύω να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στην σύνθεση.
Βιογραφικό.
Δρ Γκαλινα Ντιμοβα-Γεωργιεβα
Η Γκαλίνα Ντίμοβα γεννήθηκε στο Τσιρπάν της Βουλγαρίας.
Σπουδασε πιανο με τιν Νεδιαλκα
Καμπουρουβα στο Μουσικο Λυκειο «ΧριστιναΜορφοβα» στιν Σταρα Ζαγορα.
Αποφοίτησε με
άριστα από την Ακαδημία Μουσικής, Χορού και Τέχνης της Φιλιππούπολης, παίρνοντας στη συνέχεια Μάστερς στην Μουσική Αγωγή και Διδασκαλία του Πιάνου το 1990.
Οι επόμενές της σπουδές ήταν στη Κρατική Μουσική Ακαδημία της Σόφιας, με εξειδίκευση στη Συνοδεία Πιάνου με την Προφ. Ρουζκα Τσαρακτσιεβα.
Το 2017 πήρε διδακτορικό από τη Ακαδημία Μουσικής, Χορού και Τέχνης της Φιλιππούπολης για
την έρευνα της στις συνθέσεις πιάνου του Κύπριου πιανίστα και συνθέτη Νικόλα Οικονόμου υπο τιν
καθοδήγηση του Προφ. Ρομέο Σμίλκοβ.
Παρουσίασε τη δουλειά της στο Διεθνές Επιστημονικό
Συνέδριο “Τεχνη και εκπαίδευση”, Φιλιππούπολης, Βουλγαρια (2014); “Proletni chetenija”-
Ακαδημία Μουσικής, Χορού και Τέχνης της Φιλιππούπολης (2014),(2015),(2016); ”Modus-Modi-
Modality”- Ευρωπαικό Πανεπιστίμιο, Λευκοσία, Κύπρος (2017); Moesgaard Museum – Aarhus,
Δανια (2017); Κρατική Μουσική Ακαδημία της Σόφιας «Προφ. Π. Βλαδιγεροβ”, Βουλγαρια (2017);
ECMTA Autumn Gathering – Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου(2018).
Αρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί στα Αγγλικά και Βουλγαρικά σαν ”The relevance of
Adorno’s view of mass culture today” (2014), “Kinderlaunen by Nicolas Economou” (2014),
”The piano sonata Ortodoxia” (2014), “Some piano compositions by Nicolas Economou, notated post
mortem from the composer’s recordings” (2015).
Δίνει εκτεταμένα κονσέρτα σαν σολίστας και σε σχήματα μουσικής δωματίου και συνεργάζεται με τον καλλιτέχνη βίντεο Γιάννο Οικονόμου σαν συνθέτης.
Είναι η συντονίστρια καθηγήτρια της μουσικής στη Διεθνή Σχολή της Πάφου και διδάσκει πιάνο στο
Μουσικό Λύκειο Πάφου.
