Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Καλημέρα, θα σου δώσω μία εικόνα για απάντηση… φαντάσου ένα μέρος μέσα σε ένα τεράστιο δάσος όπου για 4 μέρες κατοικείται από 60 χιλιάδες ανθρώπους, τουλάχιστον 50 εθνικοτήτων. Εκεί όλοι χωρεύουν αγκαλιά, μιλάνε, κάνουν έρωτα. Αυτή είναι μία συχνή εικόνα στα δεκάδες πλέον ευρωπαικά, και όχι μόνο φεστιβάλ μουσικής.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Στο λαιμό μου έχω χτυπήσει την φράση MilesAhead από τον ομώνυμο δίσκο του Miles Davis . Είναι ένας ημίθεος της μουσικής . Κατάφερε να επηρεάσει την μουσική στον πλανήτη πολλές φορές . Ήταν πάντα ο εαυτός του, δυνατός, απόλυτος στα πιστεύω του. Δεν έβαζε κανόνες στην δημιουργία της μουσικής του . Όταν ένας από τους μουσικούς του, σε πρόβα του είπε ότι οι νότες που του έδωσε ήταν λάθος του απάντησε απλά… ‘So what ‘ και έτσι δημιουργήθηκε το κομμάτι θρύλος που ακούγεται έως και σήμερα.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Η μουσική είναι μία γλώσσα έκφρασης του συνειδητού (όταν έχει μορφή) και του ασυνείδητου (όταν είναι ελεύθερη – ψυχεδελική). Άρα η μουσική δεν είναι μία. Υπάρχει ο μουσικός εκτελεστής, που μετά από χρόνια σπουδών μπορεί να εκτελέσει ένα κομμάτι άψογα, άρα λειτουγεί ώς προέκταση του οργάνου του. Υπάρχει όμως και ο μουσικός που έχει γράψει το κομμάτι, ως δημιουργός, πάνω σε ένα εσωτερικό του συναίσθημα. Μία τρίτη κατηγορία την οποία αποφεύγω… είναι και οι επαγγελματίες που γράφουν με στόχο αποκλειστικά το χρήμα , αυτούς τους αντιμετωπίζω ως μηχανές σε καπιταλιστικά εργοστάσια. Θέλουν μόνο λάδωμα.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία;
Όπως είπα και πρίν η μουσική είναι μέσα μας. Εάν δεν την αγαπήσουμε από παιδιά θα χάσουμε ένα βασικό εργαλείο μας για να εκφράσουμε τον εαυτό μας. Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να μάθουμε από παιδιά, μέσω της παιδείας και όχι της εκπαίδευσης . Δυστυχώς τα ωδεία σήμερα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν και πριν 400 χρόνια . Πιέζουν τα παιδιά να μάθουν κάτι ωστε να ευχαριστήσουν τους γονείς τους.
Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Στην εποχή μας το χρήμα κινεί τα πάντα. Ο στόχος είναι αυτό. Ότι και να κάνουμε το κάνουμε για την απόκτηση του. Έτσι η τέχνη όπως έχει πει και ένας φίλος μουσικός… είναι ο αέρας που γαργαλά τα αρχ%$%ια μας. Δεν θα συμφωνήσω. Η ευδαιμονία δεν αγοράζεται.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Ο γονιός δεν μας ενδιαφέρει. Το παιδί θα ανακαλύψει το ταλέντο του. Ο γονιός πρέπει μόνο να του προσφέρει εμπειρίες και ερεθίσματα. Το παιδί μετα θα καταλάβει τι του αρέσει και αυτό είναι αρκετό. Ακούστε το!
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Η μουσική παράδοση μας έχει συρρικνωθεί σε φιλοπόλεμες φορεσιές και παλικαρίσιες γυροβολιές . Που είναι η μουσική της μικράς Ασίας, που είναι τα ρεμπέτικα και τα πραγματικά λαικά ? Αυτά χαρακτηρίζονται ως υποκουλτούρα ενός ο Αητός που καθότανε στο ήλιο και λιαζότανε μουσική παράδοση . Θα τονίσω όμως εδώ ότι η ανάγκη είναι να διδαχτούμε σύγχρονη μουσική επίσης . Είμαστε σαν αυτούς που μπαίνουν σε ένα μουσείο συγχρονης τέχνης και κοιτάμε με απορεία , όχι τους πίνακες αλλά τους ανθρώπους που τους προσέχουν.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Βεβαίως υπάρχουν, όπως σε κάθε σημείο του πλανήτη. Πλέον, μέσω της τεχνολογίας, ο μουσικός δεν έχει τόπο. Είναι παγκόσμιος όπως η τέχνη του. Ευτυχώς.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Η ενασχόληση με την μουσική είναι καθαρά εσωτερική μου υπόθεση . Τα ερεθίσματα όμως είναι αυτά που με κάνουν να ψάξω μέσα μου . Τελευταία συμμετέχω σε μία ομάδα ανθρώπων με βασικό άξονα τον φίλο μου και συνεργάτη εικαστικό Κωνσταντίνο Παυλίδη . Από εκεί αντλώ εικόνες που μετασχηματίζω σε ακουστικές συχνότητες . Όλοι μαζί δημιουργούμε ένα project που μελετά το βιβλίο του Kandinsky ‘το Πνευματικό στην Τέχνη ‘ το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη , ένα κομμάτι του οποίου παρουσιάστηκε με επιτυχία στην δημοτική πινακοθήκη Λάρισας πριν λίγες μέρες. Ελπίζω να το τελειώσουμε σύντομα και να σας το παρουσιάσουμε. Η προηγούμενη παράσταση που συμμετέχω ως μουσικός, ‘’francis Bacon project’’ μετά την στάση στο UKΥA festival στο Nottingham ελπίζω να παρουσιαστεί αρχές του νέου χρόνου στην Αθήνα .
Βιογραφικό.
Ο Γιώργος Αϋφαντής γεννήθηκε στην Κομοτηνή. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Φυσικής όπου και άρχισε να ασχολείται με τον ήχο και την ψυχοακουστική . Εργάστηκε ως ραδιοφωνικός παραγωγός στους τότε μεγάλους σταθμούς της θεσσαλονίκης αλλά και ως Dj στα εναλλακτικά μαγαζιά του κέντρου . Το 2004 ήταν το ιδρυτικό μέλος των On the Corner , από τις πρώτες μπάντες στην Ελλάδα που συνδύασαν τα φυσικά όργανα με την ηλεκτρονική μουσική, αποσπώντας το 2005 βραβείο από το υπουργείο πολιτισμού στo Micropolis festival και μετέπειτα συνεργάστηκε με πολλές μπάντες εισάγοντας την δική του οπτική στον ήχο τους. Τα τελευταία χρόνια διατηρεί εταιρία παραγωγής με δεκάδες συναυλίες και φεστιβάλ ενώ συνεργάζεται με ομάδες εικαστικών όπως αυτή του Francis Bacon project με συμμετοχή σε παραστάσεις και στο εξωτερικό . Είναι τώρα μεταπτυχιακός φοιτητής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο στο τομέα του sound design και στην ηχοληψία.
