Βασίλης Μαυρομουστακίδης: “…Η γνώση δε σταματά ποτέ, ιδιαίτερα σε μία επιστήμη όπως είναι η μουσική, στην οποία η γνώση είναι πραγματικά ατελείωτη”

“…Η μουσική αποτελεί έναν τρόπο προσωπικής έκφρασης. Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να εκφράζεται και να συνομιλεί μέσα από αυτήν, όταν κάτι τέτοιο του είναι δύσκολο στην καθημερινή του ζωή”

Πως ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με την μουσική; Σε ηλικία 8 ετών ξεκίνησα μαθήματα εκμάθησης ποντιακών παραδοσιακών χορών στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σιδηροδρομικού Σταθμού Κατερίνης. Εκεί λοιπόν, ο ήχος της ποντιακής λύρας με συνεπήρε από την πρώτη στιγμή και, στη συνέχεια, θέλησα να ασχοληθώ σοβαρότερα με αυτήν. Κάπως έτσι γεννήθηκε μέσα μου το μικρόβιο της μουσικής.

Περιγράψτε μας την μέχρι τώρα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν καθοριστικές επιρροές στην διαμόρφωση του προσωπικού σας μουσικού ύφους; Αρχικά, ξεκίνησα μαθήματα ποντιακής λύρας (κεμεντζέ) σε ηλικία 9 ετών στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σιδηροδρομικού Σταθμού Κατερίνης. Έπειτα, θέλοντας να εμπλουτίσω τις μουσικές μου γνώσεις, γράφτηκα στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Κατερίνης, όπου και έλαβα πλήθος θεωρητικών και πνευματικών, γενικότερα, εφοδίων μέσω των οποίων αφοσιώθηκα και διείσδυσα περισσότερο στις μουσικές επιστήμες. Αργότερα, γράφτηκα στο Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης και στην Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής ‘’Ο Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω’’, όπου φοιτώ μέχρι και σήμερα, εμβαθύνοντας στην Ευρωπαϊκή και Βυζαντινή αντίστοιχα, μουσική επιστήμη. Όσον αφορά τις μουσικές επιδράσεις που έχω δεχτεί σαν νεαρός μουσικός, θα έλεγα πως η ενασχόλησή μου με την Βυζαντινή Μουσική και, κατ’ επέκταση, με την Λόγια Οθωμανική Μουσική (μακάμια-maqamat) παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνομαι προσωπικά την μουσική. Αδιαμφισβήτητα, όμως, ένας μουσικός, ανεξαρτήτως ηλικίας και πόσο μάλλον νεαρής ηλικίας όπως η δική μου, δεν μπορεί να θεωρεί πως έχει διαμορφώσει μία πλήρως ολοκληρωμένη μουσική προσωπικότητα. Οφείλει να ερευνά, να αναζητά συνεχώς και να μαθαίνει. Όπως όλοι ξέρουμε καλά, η γνώση δεν σταματά ποτέ, ιδιαίτερα σε μία επιστήμη όπως είναι η μουσική, στην οποία η γνώση είναι ατελείωτη.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Η μουσική πιστεύω φέρει ευεργετικές και παιδευτικές, παράλληλα, επιδράσεις στην ζωή του ανθρώπου. Είναι μία τέχνη η οποία εξευμενίζει την ανθρώπινη ψυχή, αποφορτίζει πνευματικά τον άνθρωπο, και τον οδηγεί σε έναν φανταστικό χωρόχρονο, θα έλεγα, μακριά από τα καθημερινά του προβλήματα και τις ανησυχίες. Εκτός των άλλων, η μουσική αποτελεί και έναν τρόπο προσωπικής έκφρασης. Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να εκφράζεται και να συνομιλεί μέσα από αυτήν, όταν κάτι τέτοιο του είναι δύσκολο στην καθημερινή του ζωή. Η μουσική παιδεία λοιπόν δεν χρειάζεται μόνο, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αλλά καθίσταται και αναγκαία για τον άνθρωπο, διότι εκτός το ότι του προσφέρει πνευματικά ηθικά προσόντα, του δίνει, επίσης, την ευκαιρία να ωριμάσει ψυχικά, και να αυτό-εκφράζεται μέσα από αυτήν.

Τι σημαίνει η μουσική για εσάς; Κατά την γνώμη μου, κανείς δεν μπορεί να περιγράψει την ακριβή θέση που μπορεί να έχει η μουσική στη ζωή του ανθρώπου, πόσο μάλλον ένας νεαρός μουσικός που ακόμα προσπαθεί να διαμορφώσει το προσωπικό του στυλ και αναζητά συνεχώς νέα ερεθίσματα και προκλήσεις. Η μουσική δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, είναι τρόπος ζωής πολλών ανθρώπων, είναι μέσο αντιμετώπισης της σκληρής πραγματικότητας, είναι δηλαδή, μία λέξη της οποίας το περιεχόμενο περιλαμβάνει ποικίλες και διαφορετικές μεταξύ τους έννοιες και πτυχές. Με άλλα λόγια, είναι αδύνατον να διατυπώσω το τί ακριβώς διαδραματίζει η μουσική για εμένα. Το λιγότερο που μπορώ να επισημάνω είναι πως αποτελεί έναν τρόπο με τον οποίον πορεύομαι γενικότερα στη ζωή μου.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις, κατά την γνώμη σας, που θα πρέπει να έχει οποίος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την μουσική; Αναντίρρητα, το μεράκι και η ψυχή αποτελούν στοιχεία τα οποία καθίστανται απαραίτητα στον χαρακτήρα αυτού που επιθυμεί να ασχοληθεί σοβαρά με την μουσική. Ωστόσο, από την μέχρι τώρα λιγοστή σχετικά εμπειρία μου πάνω στο αντικείμενο, θεωρώ πως το ταλέντο και, κυρίως, η σκληρή προσπάθεια συντελούν επίσης στη διαμόρφωση μιας αξιόλογης μουσικής προσωπικότητας. Ο πόθος θεωρείται δεδομένος, έπειτα χρειάζεται ταλέντο- “να το έχεις” όπως λέμε- και το σημαντικότερο, σύμφωνα με την άποψή μου, είναι να εργάζεσαι ασταμάτητα πάνω στη μουσική. Όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν και ο Albert Einstein, μια διάνοια αποτελείται από 1% ταλέντο και 99% σκληρή δουλειά!

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Προς το παρόν, επόμενος στόχος μου είναι να περάσω στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (Π.Α.Μ.Α.Κ) στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης και να συνεχίσω τις σπουδές μου σε ανώτατα θεωρητικά μαθήματα Ευρωπαϊκής μουσικής παιδείας στο Δημοτικό Ωδείο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Γεννήθηκε στην Κατερίνη το 2002. Από την ηλικία των 9 ετών ξεκινά μαθήματα ποντιακής λύρας με δάσκαλο τον Κώστα Ζαβρίδη, και έπειτα τους Δημήτρη Παπαδόπουλο, Μάκη Λολοσίδη και Κυριάκο Κατσαβό. Είναι απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου (Γυμνασίου και Λυκείου) Κατερίνης με βαθμό άριστα, έχοντας συμμετάσχει σε τεράστιο πλήθος εκδηλώσεων και συναυλιών στο εσωτερικό και, αντίστοιχα, σε χώρες του εξωτερικού (Αυστρία, Βουλγαρία, Κύπρος, Σερβία κ.ά.). Είναι σπουδαστής του Δημοτικού Ωδείου Κατερίνης στο τελευταίο έτος αρμονίας (τρίτο έτος), καθώς φοιτά, επίσης, και στη Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής ‘’Ο Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω’’ στο τελευταίο έτος διπλώματος (πέμπτο έτος). Είναι κάτοχος ξενόγλωσσων πτυχίων (στα Γερμανικά και στα Αγγλικά) με ανώτατους τίτλους σπουδών (Lower, Proficiency, B1) και διακρίσεις. Βασικός στόχος του είναι να εμβαθύνει στην θεωρία της Ευρωπαϊκής, της Βυζαντινής και της Ανατολίτικης, παράλληλα, μουσικής παράδοσης και να αναπτύξει τις θεωρητικές του γνώσεις στην κατ’ επέκταση μουσική επιστήμη, διευρύνοντας ταυτόχρονα και τις εκτελεστικές του δεξιότητες πάνω στην ποντιακή λύρα.