Το «Γεια σου παρέα» δεν είναι απλώς χαιρετισμός· είναι μια υπενθύμιση ότι είμαστε ακόμη μαζί, ότι αντέχουμε μαζί

Λευτέρη, μίλησέ μας για τα πρώτα σου καλλιτεχνικά βήματα. Πώς ξεκίνησες, από πού εμπνέεσαι και πού στοχεύεις να φτάσεις;
Ξεκίνησα όπως πολλοί: με μια ανάγκη. Όχι απλώς να παίζω μουσική, αλλά να λέω κάτι μέσα από αυτήν. Από μικρός, η παραδοσιακή μουσική -αυτή που «κουβαλάει» ιστορίες- με συγκινούσε. Μεγάλωσα στις Σέρρες, και το μουσικό σχολείο ήταν σαν να μου άνοιξε μια πόρτα: όχι μόνο προς τις νότες, αλλά και προς τις λέξεις, την ποίηση, τα παραμύθια. Από εκεί ξεκίνησε η επιθυμία να ενώσω όλα αυτά σε ένα σώμα: παραμύθια με μουσική, τραγούδια με αφηγηματικό πυρήνα.
Η έμπνευση έρχεται από ανθρώπους και καταστάσεις που βιώνω και αφήνουν το αποτύπωμά τους. Από το παιδί που ακούει μια ιστορία και του λάμπει το βλέμμα, μέχρι τον ενήλικα που νοσταλγεί ή ψάχνει κάπου να ακουμπήσει. Και ο στόχος; Να παραμείνω αυθεντικός. Να μη γράφω ποτέ «για να ακουστώ», αλλά «για να ειπωθεί κάτι που αξίζει». Και αν αυτό φτάσει σε πολλούς, ακόμη καλύτερα.

Ποιητής, συνθέτης, τραγουδοποιός. Ποια «ταυτότητα» θα έδινες στο Λευτέρη;
Αν έπρεπε να βάλω μια ταμπέλα, θα ήταν: παραμυθάς με μουσικά εργαλεία. Μουσικός. Ποιητής στις λέξεις, συνθέτης στη μελωδία, αλλά πάνω απ’ όλα κάποιος που αφηγείται. Δεν με νοιάζει τόσο να με αναγνωρίσουν ως «ποιητή» ή «τραγουδοποιό», όσο να φτάσει το έργο μου σε μια καρδιά και να την ταρακουνήσει. Έστω λίγο.
Έχεις συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα στον καλλιτεχνικό χώρο. Ξεχωρίζεις κάποια από αυτές τις συνεργασίες;
Κάθε συνεργασία έχει κάτι που σου μένει. Αλλά μερικές φορές, υπάρχει μια χημεία — κάτι που δεν εξηγείται. Μια από αυτές ήταν με τον Γιάννη Χαρούλη. Δεν είναι μόνο η φωνή του, είναι το πώς μπαίνει μέσα στο τραγούδι και το κουβαλά σαν δικό του. Ένιωσα πως δεν το ερμήνευσε απλώς· το μοιράστηκε μαζί μου.

Για ποιον/ποια καλλιτέχνη θα ήθελες να μελοποιήσεις και να συνθέσεις στίχους σου;
Θα με ενδιέφερε να δουλέψω με ανθρώπους που έχουν τη φωτιά μέσα τους. Όχι απαραίτητα τους «διάσημους», αλλά τους αληθινούς. Αν έπρεπε να διαλέξω κάποιο όνομα, θα έλεγα την Ματούλα Ζαμάνη, την Ρίτα Αντωνοπούλου, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη — γιατί έχουν αυτό το πάθος που δεν κρύβεται. Όνειρό μου να συνυπάρξω με τον Σωκράτη Μάλαμα. Με συγκινούν και ταυτίζομαι με τους στίχους της Ελένης Φωτάκη και του Οδυσσέα Ιωάννου. Βάση όμως για οποιαδήποτε συνεργασία είναι το τί εξυπηρετεί και τί θέλει να πει το κάθε τραγούδι. Με βάση αυτό, γίνεται και η επιλογή της συνεργασίας.

Μαζί με τον Γιάννη Χαρούλη παρουσιάζετε το τραγούδι «Γεια σου παρέα»! Είναι ο Χαρούλης ο τραγουδιστής της «παρέας»;
Αν η «παρέα» είναι η ψυχή μιας παρέμβασης, τότε ναι. Ο Χαρούλης είναι ο τραγουδιστής της παρέας γιατί τραγουδάει σαν να κάθεται δίπλα σου στο ίδιο τραπέζι. Το «Γεια σου παρέα» δεν είναι απλώς χαιρετισμός· είναι μια υπενθύμιση ότι είμαστε ακόμη μαζί, ότι αντέχουμε μαζί. Και ο Γιάννης αυτό το ξέρει και το υπηρετεί με την καρδιά του.
Ακολουθήστε τον Λευτέρη Πασσιά στα social media