Πρόκειται για μια έκθεση ζωγραφικής με κύριο άξονα πορτραίτα παιδιών, πάντα με
αυστηρό ύφος ή προβληματισμένο, των οποίων η σύνθεση εμπλουτίζεται με στοιχεία παραμυθιών.
Το παραμύθι πραγματεύεται διάφορα θέματα και μιλά για τα πιο σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο, όπως τη ζωή και τον θάνατο, το καλό και το κακό, την αγάπη και το μίσος!
Εμπνέομαι, λοιπόν, από τα παραμύθια, γιατί δεν γνωρίζουν τη μεσότητα , εφόσον όλα σε αυτά κυμαίνονται μεταξύ των άκρων. Επιπλέον, δεν γνωρίζουν το σύνηθες μέτρο του κοινού ανθρώπου, κάτι που αποτυπώνεται και στα βλέμματα των παιδιών.
Μάλιστα, προσωποποιούν και εξατομικεύουν διαφορετικά στοιχεία πέρα από τη λογική του χώρου
και του χρόνου και επεκτείνονται αδιάκριτα από τον οργανικό στον ανόργανο κόσμο, από τον άνθρωπο και τα ζώα στα δέντρα και τα λουλούδια!
Η πραγματικότητα της ζωής με την απαράβατη και σκληρή νομοτέλειά της μας καταθλίβει και λαχταράμε να ζήσουμε κάποτε και δίχως αυτή, πλάθοντας μύθους. Ο κόσμος του
παραμυθιού είναι ολότελα φανταστικός, απουσιάζει η αληθοφάνεια, οι φυσικοί νόμοι δεν ισχύουν και όταν ο άνθρωπος είναι ανίσχυρος γίνεται κάποιο θαύμα.
Ας πιστέψουμε όλοι σε αυτό!
Μελίνα Γιαλαμά
εικαστικός
