«Μην περιμένεις να διανύσεις χρόνια για να φτάσεις μέσα σου»
Ο εαυτός, ετούτος ο περίεργος, απαιτητικός, πολυδιάστατος και ανικανοποίητος τύπος που ζει μέσα μας και όλο μας ωθεί να κάνουμε κάτι διαφορετικό για να ικανοποιηθεί, είναι υπεύθυνος γι’ αυτό που τελικά είμαστε.
Ενδόμυχα αναζητά τους υπέρτατους σκοπούς του ανθρώπου που δεν είναι άλλοι από την ηρεμία, την αταραξία, ευτυχία κι ευδαιμονία. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν ο άνθρωπος απαλλάξει την ψυχή του από τη λύπη, την αγωνία, το άγχος και κάθε άλλο αρνητικό συναίσθημα.
Συχνά υπάρχουν φορές που μπαίνεις στο δίλημμα, ποιον από όλους να ικανοποιήσεις κάθε φορά, τον πραγματικό, τον ιδανικό ή τον αναγκαίο εαυτό;
Υπάρχουν στιγμές που η ψυχή διψά για ησυχία, για ένα βλέμμα πιο καθαρό προς τον ίδιο της τον εαυτό. Εκεί, στα βάθη της σιωπής, αναδύεται το ερώτημα: ποιος είμαι πραγματικά; Πέρα από ρόλους, συμβιβασμούς και μάσκες της καθημερινότητας, υπάρχει ένας αυθεντικός εαυτός που αναμένει να τον συναντήσουμε όχι ως κάτι απόμακρο και άγνωστο, αλλά όσο πιο κοντά γίνεται στην πιο αληθινή μας φύση.
Το βιβλίο Ενδόμυχα δεν δίνει απαντήσεις έτοιμες, αλλά προσφέρει μονοπάτια στοχασμού. Με οδηγό την αυθεντικότητα, την ουσιαστική ζωή, την αγνή αγάπη και τις πηγαίες ανιδιοτελείς συμπεριφορές, καλεί τον αναγνώστη σε μια πράξη αυτοελέγχου, σε μια εσωτερική αναζήτηση που δεν περιορίζεται στη θεωρία, αλλά αναζητά εμπειρία και βίωμα.
Μέσα από τις σελίδες του, ο καθένας μπορεί να συναντήσει ψήγματα του δικού του εσωτερικού κόσμου. Να αγγίξει πτυχές που ίσως είχε ξεχάσει, να στοχαστεί ξανά πάνω στο τι σημαίνει να ζεις αληθινά, να αγαπάς χωρίς προσδοκία, να προσφέρεις χωρίς αντάλλαγμα. Και ίσως, σε αυτό το ταξίδι, να βρει όχι μόνο κομμάτια του εαυτού του, αλλά και μια πιο βαθιά αίσθηση ελευθερίας.
Πίσω από τις μάσκες και τους ρόλους, ζει ο αυθεντικός εαυτός σιωπηλός, μα αληθινός. Το Ενδόμυχα είναι ένα κάλεσμα να τον συναντήσεις. Όχι μέσα από έτοιμες απαντήσεις, αλλά από στοχασμούς που οδηγούν στο βίωμα.
Στη ζωή, ο καθένας ζει και μια νέα προσωπική εμπειρία. Από κάθε εμπειρία σκληρή ή ευφρόσυνη αντλείται κάποιο καλό.
Ο θυμός, γι’ αυτό που κάποτε βίωσες και αγάπησες, είναι ανώφελος, σε χαμηλώνει σε κρατάει δεμένο.
Γι’ αυτό να θυμάσαι και ποτέ μην ξεχνάς πως:
Δεν υπάρχει μάταιο γεγονός.
Δεν υπάρχει ανώφελη μέρα.
Δεν υπάρχει ανώφελη δοκιμασία.
Δεν υπάρχει ανώφελη σχέση.
Δεν υπάρχει ανώφελη πράξη.
Μην περιμένεις να διανύσεις χρόνια για να φτάσεις μέσα σου.
Όλα συμβαίνουν για κάποιο σκοπό. Διώξε από μέσα σου το θυμό, δείξε ευγνωμοσύνη για όσα γνώρισες, ένιωσες, δέχτηκες, εισέπραξες, ότι κι αν ήταν αυτά και για όσο διήρκησαν.
Όσο κι αν κάτι σε πλήγωσε· δεν ήταν αναίτιο, κάτι σου άφησε, κάτι κέρδισες.
Κάθε εμπειρία αφήνει πολλά, εκτίμησε τα θετικά της για να κερδίσεις τη γνώση πώς να εξελίσσεσαι με ανοχή και καλοσύνη, δίχως θυμό, οργή και αγανάκτηση του πληγωμένου εγωισμού σου.
Από τις εμπειρίες μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι. Αισθανόμαστε πως να μην μένουμε ασάλευτοι, ζαλισμένοι στην εγωπάθεια, μα να χρησιμοποιούμε όσα ζήσαμε, νιώσαμε -αγάπη, στοργή, τρυφερότητα- σαν στήριγμα για να βαδίσουμε μπροστά περισσότερο ώριμοι και καλοσυνάτοι.
Από τις εκδόσεις 24 γράμματα
