Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Ο Μίμης Φωτόπουλος είναι γνωστός ως ο «μάγκας» του ελληνικού κινηματογράφου, εξαιτίας των ρόλων που έπαιξε. Καλόκαρδος και με χιούμορ μεν, μάγκας δε. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Ήταν ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, που έγραφε ποίηση, δημιουργούσε εικόνες και έργα τέχνης με κολλάζ από γραμματόσημα, ήταν πολιτικοποιημένος – με εξορίες και φυλακές… Ο Μίμης Φωτόπουλος ήταν περιπτωσάρα.
Στη μακρόχρονη πορεία του στον κινηματογράφο, πήρε μέρος σε περίπου 100 ταινίες. Όπως είχε αναφέρει ο ίδιος, ο αρχικός του στόχος ήταν να γίνει «ζεν πρεμιέ», αλλά οι καθηγητές του στη Δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, τον έστρεψαν προς την κωμωδία, στην οποία έκανε τελικά καριέρα. Αργότερα είχε εξομολογηθεί πως η κωμωδία τον βοήθησε να ξεπεράσει τη μελαγχολία που τον συνόδευε από τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Ο Μίμης Φωτόπουλος γεννήθηκε 8 Απριλίου 1913 στην Ζάτουνα Αρκαδίας, γιος του Νικολάου Φωτόπουλου και της Άννας Παπαδοπούλου από το Αίγιο. Εκεί γνωρίστηκαν. Ο πατέρας του ήταν έμπορος, βρέθηκε στην περιοχή, τη γνώρισε και παντρεύτηκαν. Ο Μίμης ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας. Λίγους μήνες μετά τη γέννησή του, ο πατέρας του πέθανε από φυματίωση. Η μητέρα του για να τα βγάλει πέρα πήρε τα τρία της παιδιά και επέστρεψε στο Αίγιο, στην μητέρα και τις αδελφές της. Τα προβλήματα όμως όχι μόνο δεν τέλειωσαν, αλλά χειροτέρεψαν, αφού εντελώς ξαφνικά το κοριτσάκι της αρρώστησε και πέθανε. Η Άννα Φωτοπούλου ήταν μόλις 27 ετών, χήρα και είχε χάσει την κόρη της, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Αφοσιώθηκε στην ανατροφή των δύο γιων της και παρά το νεαρό της ηλικίας της, δεν ξαναπαντρεύτηκε. Όταν η κατάσταση στο Αίγιο χειροτέρεψε και δεν υπήρχαν δουλειές, οι γυναίκες της οικογένειας αποφάσισαν να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αθήνα. Έτσι μετακόμισαν στα Εξάρχεια.
Ο Μίμης και ο αδελφός του ο Άγγελος ζούσαν σε ένα σπίτι με 5 γυναίκες. Τη μητέρα, τη γιαγιά του και τις 3 αδελφές της γιαγιάς του. Όλες εργάζονταν ως μοδίστρες, προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν και όλη μέρα στο σπίτι ακούγονταν ο ήχος της ραπτομηχανής. Παρά τη φτώχεια και τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης, η Άννα Φωτοπούλου φρόντισε να δώσει στα δύο αγόρια της την καλύτερη δυνατή μόρφωση. Ο λαός λέει “έκανε το σκατό της παξιμάδι”. Έτσι κι’ εκείνη, προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να εξοικονομεί κάποια χρήματα για να κάνουν τα αγόρια μαθήματα Γαλλικών και βιολιού.
Ο Μίμης πάντα έλεγε πως χάρη στις θυσίες της μητέρας του και στον τρόπο που τον διαπαιδαγώγησε, απέκτησε μόρφωση και αγάπη για την λογοτεχνία. Τόσο ο ίδιος, όσο και ο αδελφός του ξόδευαν σχεδόν όλο το χαρτζιλίκι τους στην αγορά βιβλίων. Σε ηλικία 17 ετών, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών στο Αίγιο, έγραψε το πρώτο του ποίημα.
Όταν το 1931 αποφοίτησε από το γυμνάσιο, ξεκίνησε να δουλεύει ως πλασιέ σιδηρικών. Παράλληλα ξεκίνησε και τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή, όπου πέρασε, λόγω του καλού βαθμού που είχε γράψει στην έκθεση.
Δεν ολοκλήρωσε όμως τις σπουδές του στη Φιλοσοφική, γιατί αποφάσισε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή. Δεν ήταν μια απόφαση που τη βασάνισε πολύ, ούτε η υποκριτική αποτελούσε παιδικό του όνειρο, όπως συμβαίνει συνήθως. Όλα έγιναν τυχαία, όταν διάβασε μια αγγελία σε εφημερίδα. Για να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις αγόρασε από ένα περίπτερο τον “Προμηθέα” και άρχισε να μελετάει τραγωδία. Η απαγγελία του έπεισε τους καθηγητές, οι οποίοι όμως…
Η συνέχεια εδώ
