Η Λίνα Κουντουράκη συμμετέχει στην εικαστική έκθεση “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΑΣΚΗΤΙΚΗ” στην Govedarou Art Gallery

Η Govedarou Art Gallery παρουσιάζει την ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΑΣΚΗΤΙΚΗ”, την επιμέλεια της οποίας φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Eλλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]

Συμμετέχετε στην ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: “ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: ΑΣΚΗΤΙΚΗ”, στην Govedarou Art Gallery. Περιγράψτε μας το έργο με το οποίο συμμετέχετε και μοιραστείτε μαζί μας τα συναισθήματά σας ως προς τη δημιουργία του. Το έργο αυτό έγινε από μνήμες του Ιουλίου και του Αυγούστου 2021 που η χώρα φλεγόταν. Οι πυρκαγιές αφάνισαν ολόκληρες εκτάσεις, βλάστηση και ζώα, κατοικίες και τόπους εργασίας ανθρώπων που με κόπο είχαν στήσει. Ο άνθρωπος ανάμεσα σε όλα αυτά ανυπεράσπιστος, νικημένος πολλές φορές και από το αλόγιστο ξόδεμα του πλούτου της γης. Όμως, όπως και η φύση τελικά αντιστέκεται, αναδομείται, έτσι και το «ανώτερο ον» ξαναγεννιέται με τρυφερά πράσινα, μέσα από τις στάχτες, με το νερό του ποταμού που κυλάει. Η φιγούρα της νεαρής Πριγκίπισσας της Φύσης- η ίδια η Φύση;- πραγματικά σε αμάλγαμα με τον φυτικό κόσμο ξαναγεννιέται και αναζωογονείται σε πείσμα κάθε καταστροφής.

Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Υπάρχουν ρεαλιστικά στοιχεία -το κεντρικό πρόσωπο, επιλογή φωτοεντύπων- αλλά στη σύνθεση χρησιμοποιούνται με σουρεαλιστικό τρόπο. Επειδή στο σουρεαλιστικό κίνημα έχουμε το όνειρο/όραμα νομίζω πως εκεί εντάσσεται κυρίως το έργο μου. Κάποια εξπρεσσιονιστικά στοιχεία συνυπάρχουν επίσης. Το ζητούμενο για μένα είναι η συμμετοχή του θεατή/δέκτη άσχετα αν του αρέσει ή όχι, στο έργο: να προσθέτει, να συσχετίζει, να αποκαλύπτει… Αν αυτό συμβαίνει, υπάρχει επιτυχία στο στόχο!

Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Το κεντρικό πρόσωπο στα έργα μου απο το 2016 μέχρι και σήμερα είναι υπαρκτό πρόσωπο. Η Πριγκίπισσά μου. Είναι καλλιτέχνης/δημιουργός και η ίδια και αποτελεί για μένα πηγή αγάπης, ενέργειας και δημιουργίας. Παραθέτω ένα έργο μου επίσης με τίτλο «Τα Μάτια» που είναι από τα πρώτα της φάσης αυτής της δουλειάς μου. Εδώ υπάρχει η απομόνωση, η φίμωση, η λεκτική αδυναμία, η κραυγή που δεν έχει ακουστεί ακόμα. Τα μάτια βλέπουν αλλά μένουμε σιωπηλοί. Σημείωση: Η φίμωση δεν είναι από τη μάσκα της Covid εποχής καθώς το έργο ολοκληρώθηκε το 2016.

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σίγουρα η πρώτη επαφή μου με την τέχνη ήταν η μαθητεία μου στο φροντιστήριο προετοιμασίας του Βρασίδα Βλαχόπουλου, αξιόλογου και δοτικού δασκάλου και καλλιτέχνη. Από κει πήρα τις βάσεις για τη σύνθεση, τις αντιθέσεις, το σχέδιο, που τα χρησιμοποιώ εφ’όρου ζωής στη διδασκαλία των Εικαστικών και στη δουλειά μου. Σημαντικός επίσης για μένα ο δάσκαλός μου στην ΑΣΚΤ Παναγιώτης Τέτσης. Μοιραζόμασταν την ίδια αγάπη για το χρώμα και όχι μόνο.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Το ίδιο το άδειο τελάρο, το λευκό χαρτί είναι πάντα η μεγαλύτερη πρόκληση.

Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Μια μόνο; Δύσκολο να απαντηθεί. Αν πάμε στο παρελθόν, ο Monet είναι σταθερά αγαπημένος μου, θα ήθελα μια βόλτα μαζι του, χωρίς πολλές κουβέντες, να τον κοιτάζω να βάζει τις χρυσές, μωβ, γαλάζιες πινελιές του εκεί στις θυμωνιές. Ο Pollock επίσης αγαπημένος για τον αδάμαστο χαρακτήρα του, την αρνησή του να ακολουθήσει την πεπατημένη. Η χειρονομιακή του ζωγραφική με αγγίζει στο άλλο μου κομμάτι, στα μεγάλα μεγέθη που δουλεύω παράλληλα. Ο Warhol πολύ ενδιαφέρων για μένα, αν και αμφισβητούμενος από πολλούς. Μου αρέσει ο τρόπος προσέγγισής του στον απλό κόσμο, η pop art. Προκλητικός, με χιούμορ, με αιχμηρή ματιά.

Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Σχέση ειλικρίνειας, αναγκαιότητας δημιουργίας για τον ίδιο και βεβαίως ναρκισσισμού. Εκτός από τους πολύ αυτοκαταστροφικούς, όσον αφορά στο τελευταιο.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ζωγραφική με όποιο τρόπο, όποια μέσα, κλασικά και μη. Ενημέρωση πάντα για το τι συμβαίνει στην Τέχνη παγκόσμια, αλλά και στον κόσμο γύρω μας. Γιατί ο καλλιτέχνης ακόμα και μοναχικός (εαν είναι), πού ζει; Μόνο ένας καλόγερος με τους όρους της δικής του κοινωνίας που αγιογραφεί, δικαιούται εν μέρει για μένα να είναι εκτός πραγματικότητας σε έναν κόσμο δικό του, ιδεατό, πνευματικό.

Εγκαίνια: Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου (6 – 9:30 μ.μ.)

Διάρκεια έκθεσης: 25 Φεβρουαρίου – 11 Μαρτίου 2022 

Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη & Παρασκευή: 11 π.μ. – 2 μ.μ., Τρίτη, Πέμπτη: 11 π.μ. – 2 μ.μ. & 6 μ.μ. – 8 μ.μ., Σάββατο: 11 π.μ. – 2 μ.μ., Κυριακή κλειστά