Εύα Πετροπούλου Λιανού: «Μήτερα»

Μητέρα,
Η συκιά άνθισε,

Μητέρα,
Και τα γκρίζασύννεφα έφυγαν…

Μητέρα,
Η θάλασσα ημέρεψε…

Μάνα,
Η πιο γλυκιά κουβέντα,
Η πιο μεγάλη αγκαλιά,
Το δάκρυ που δε θα δείς ποτέ.

Μάνα,
Η λέξη που ακόμη
και στα πιο βαθειά γεράματα μας,
Θα μας κάνει,
να νιώθουμε ευτυχία,
θλίψη η πόνο.

Μάνα,
Ο δεσμός που δε κόβεται ποτέ…

Μανούλα,
Φωνάζουν τα παιδιά όταν το βράδυ
Θέλουν παραμύθι

Μανούλα,
Oταν στο προσκέφαλο τους
θα ξαγρυπνα άυπνη…

Μάνα,
Ένας άνθρωπος χωρίς εγωισμό
Ένας άνθρωπος με καρδιά Μέγαλη
Ένας Άγγελος στη Γη

Μητέρα,
Η αρχή και το τέλος της ζωής μας
Ο άνθρωπος που θα μας αγαπά αληθινά
Όσα λάθη κι εάν κάνουμε.

Μάνα,
Μητέρα,
Μαμά,
Εσύ, το ρόδο το αγγελομορφο!!!

Μανούλα,
Μητέρα,
Μαμά,
Εσύ, η εστία του σπιτιού!!!

Μανούλα,
Μήτερα,
Μαμά,
Εσύ, η δημιουργός της ζωής
Χρόνια πολλά παραμυθένια
Χρόνια πολλά μαμά μου

polismagazino.gr