Η Ερατώ Αλακιοζίδου είναι η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του “Music Diaries” International Workshop & Festival, του Δημοτικού Ωδείου Πυλαίας Χορτιάτη και του Istituto Ellenico di Cultura
Φέτος είχατε μια διπλή και δυναμική παρουσία σε Ελλάδα και Ιταλία. Τι σηματοδοτούν αυτές οι διοργανώσεις για εσάς;
Για εμένα, το “Music Diaries” είναι κάτι παραπάνω από ένα φεστιβάλ. Είναι κοινότητα. Είναι χώρος συνύπαρξης, ελευθερίας και δημιουργίας. Οι νέοι καλλιτέχνες που συμμετέχουν κάθε χρόνο, μεταμορφώνονται μέσα από τη διαδικασία. Δεν είναι μόνο οι συναυλίες, τα masterclasses ή τα workshops – είναι το βλέμμα που αποκτούν, η πίστη που χτίζεται μέσα τους. Κάθε δράση, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, ενώνει αυτούς τους ανθρώπους σε ένα κοινό πεδίο έκφρασης.
Ας ξεκινήσουμε από την Ιταλία. Πώς εξελίχθηκε η διοργάνωση φέτος εκεί;
Η φετινή διοργάνωση στην Ιταλία,ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οι φοιτητές μας παρακολούθησαν μαθήματα με τους Payam Susanni, Λητώ Θώμου, Nicola Elias Rigato και εμένα, συμμετείχαν σε εργαστήρια, συναυλίες, συζητήσεις. Οι τελικές συναυλίες των σπουδαστών στο επιβλητικό Palazzo Ganucci Cancellieri επισφράγισε αυτή τη μοναδική εμπειρία.
Θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη στον Dott. Michele Maffei για την παραχώρηση της αίθουσας και την έμπρακτη στήριξη, αλλά και στον Luca Magni, συνοδοιπόρο και πολύτιμο συνεργάτη, για την πολυετή συμβολή του τόσο στην Pistoia όσο και ευρύτερα στην επιτυχία των Music Diaries στην Ιταλία.
Το Istituto Ellenico di Cultura έχει αρχίσει να αναπτύσσει σημαντικές διεθνείς δράσεις. Ποια ήταν η φετινή σας πρωτοβουλία;
Μια από τις πρώτες και πιο ουσιαστικές συνεργασίες του Ινστιτούτου ήταν αυτή με τη νεοσύστατη PerformArt της οποίας ηγείται ο ταλαντούχος συνθέτης Χρίστος Ντόβας και το Green International Festival, στο πλαίσιο της οποίας πραγματοποιήθηκε η συναυλία της Ηρώς Μενέγου στην ιστορική μεσαιωνική πόλη Bevagna.
Η συναυλία αυτή αποτέλεσε μέρος ενός ευρύτερου καλλιτεχνικού πρότζεκτ με τίτλο
“Notes from No Man’s Land: Boarding Time for Music Departures”,
το οποίο πρόκειται να εξελιχθεί μέσα στους επόμενους μήνες και να αναπτυχθεί σε πολλαπλά επίπεδα δημιουργίας και παρουσίασης.
Ήταν μια καθαρά καλλιτεχνική χειρονομία σύγχρονης μουσικής και προσωπικής έκφρασης, η οποία έλαβε χώρα σε ένα περιβάλλον με ιδιαίτερη ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα. Μια στιγμή σύνδεσης του ήχου με τον τόπο, της ατομικής φωνής με τη συλλογική μνήμη.
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πρόεδρο του Istituto Ellenico di Cultura, κ. Νίκο Φράγκο, για τη σταθερή του εμπιστοσύνη. Το Ινστιτούτο προχωρά με αργά αλλά σταθερά βήματα, με στόχο να δώσει χώρο σε δημιουργούς, καλλιτέχνες, ερευνητές και κοινότητες, ώστε να συναντηθούν μέσα από τη σύγχρονη καλλιτεχνική πράξη, χωρίς γεωγραφικά ή εκφραστικά όρια.
Το φεστιβάλ τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Πόσο κρίσιμη είναι αυτή η στήριξη;
Το Music Diaries επιχορηγείται και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Αυτή η υποστήριξη δεν είναι απλώς σημαντική – είναι καθοριστική. Χωρίς τη στήριξη του Υπουργείου, το φεστιβάλ δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί σε αυτό το επίπεδο. Είμαστε ευγνώμονες που ένα τόσο σημαντικό δημόσιο ίδρυμα εμπιστεύεται τη δουλειά μας και δίνει υπόσταση σε αυτό που χτίζουμε με συνέπεια εδώ και χρόνια.
Υπήρξε κάποια ξεχωριστή προσφορά που θέλετε να αναφέρετε;
Ναι, και μάλιστα με ιδιαίτερη συγκίνηση. Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Γιάννη Μαυρομουστάκη, ο οποίος προσέφερε υποτροφίες στη μνήμη του πατέρα του – ενός ανθρώπου που στήριζε με θέρμη κάθε μας διοργάνωση και πίστευε βαθιά στο όραμά μου από την πρώτη στιγμή.
Χάρη στη δική του πρωτοβουλία, δέκα Έλληνες σπουδαστές είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στο φεστιβάλ, με καλυμμένο ένα μεγάλο μέρος των εξόδων τους. Αυτές οι πράξεις δεν είναι μόνο γενναιόδωρες – είναι καίριες και μεταμορφωτικές. Δίνουν σε νέους ανθρώπους τη δύναμη να βγουν στον κόσμο με θάρρος, αξιοπρέπεια και έμπνευση. Και αυτό είναι ανεκτίμητο.
Το φεστιβάλ στην Ελλάδα συνεχίζεται δυναμικά. Τι ξεχωρίζετε από τη φετινή διοργάνωση;
Η συναυλία των Ρουμάνων σπουδαστών David Ștefan Mardan (καθ. Oana Grosu) και Eric Laszlo (καθ. Crina Ramona) στο Δημοτικό Ωδείο Πυλαίας – Χορτιάτη ήταν μία από τις πιο δυνατές στιγμές. Δύο δεκατριάχρονοι νέοι με ιδιαίτερη ευαισθησία και ωριμότητα, άφησαν ένα έντονο αποτύπωμα.
Και φυσικά, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, φιλοξενήσαμε το workshop του AEC Diversity, Equity & Inclusion (DEI) Panel of Experts, με συντονίστριες τις Monica Vejgaard, Martha Lomeli και τον Alfonso Guerra. Πάνω από 30 συμμετέχοντες συζήτησαν και εργάστηκαν πάνω σε θέματα ισότητας, διαφορετικότητας και ένταξης στην καλλιτεχνική εκπαίδευση. Ήταν ένα σημείο-σταθμός.
Ευχαριστώ θερμά όλους τους καλλιτέχνες που πλαισίωσαν την εμπειρία με πάθος, γνώση και αληθινό ενδιαφέρον, που μέσα από τις δικές τους διαφορετικές προσεγγίσεις, έδωσαν στους συμμετέχοντες μας εργαλεία, έμπνευση και κίνητρα για να προχωρήσουν στον δρόμο τους.
Ποιοι στηρίζουν σταθερά το φεστιβάλ σε τοπικό επίπεδο;
Με βαθιά ευγνωμοσύνη αναφέρω τον Δήμαρχο Πυλαίας – Χορτιάτη, κ. Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, για τη μακροχρόνια στήριξη, την Αντιδήμαρχο Διεθνών Σχέσεων Τεχνών και Αθλητικής Ανάπτυξης, κ. Σοφία Σαουρίδου, για τη συνεχή και ουσιαστική συνεργασία, καθώς και όλους τους συνεργάτες του Δήμου, που στέκονται σταθερά δίπλα μας με επαγγελματισμό, πίστη και αγάπη για τον πολιτισμό.
Πέρα από το φεστιβάλ, ολοκληρώθηκε και το διδακτικό έτος στο Δημοτικό Ωδείο Πυλαίας – Χορτιάτη. Τι απολογισμό θα κάνατε;
Με μεγάλη χαρά και περηφάνια, κλείνουμε φέτος έναν ακόμα κύκλο στο Δημοτικό Ωδείο Πυλαίας – Χορτιάτη, με στιγμές που μας γεμίζουν αισιοδοξία για το μέλλον. Οι σπουδαστές μας, με προσήλωση και αγάπη για τη μουσική, ξεχώρισαν στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις Μουσικών Μαθημάτων, επιτυγχάνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα τόσο στη Μουσική Εκτέλεση και Ερμηνεία όσο και στη Μουσική Αντίληψη, Θεωρία και Αρμονία.
Οι επιτυχίες αυτές δεν είναι απλώς βαθμοί ή αριθμοί. Είναι αντανακλάσεις μιας διαρκούς και συστηματικής παιδαγωγικής προσπάθειας, της εμπιστοσύνης που καλλιεργείται ανάμεσα σε μαθητή και δάσκαλο, και της ποιότητας που χαρακτηρίζει το Ωδείο μας.
Θα ήθελα από καρδιάς να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους καθηγητές μας για την επιμονή, το ήθος και την αφοσίωσή τους. Είναι εκείνοι που καθημερινά εμπνέουν τους νέους μας να τολμούν, να εξελίσσονται και να αγαπούν αυτό που κάνουν.
Το Ωδείο θα συνεχίσει να πορεύεται με συνέπεια, ποιότητα και πίστη στην αξία της μουσικής εκπαίδευσης, προσφέροντας στους σπουδαστές του όχι μόνο γνώσεις, αλλά και χώρο να αναπτυχθούν δημιουργικά και ανθρώπινα.
Τι κρατάτε προσωπικά από αυτό το καλοκαίρι;
Κρατώ βλέμματα ανθρώπων που δεν χρειάστηκαν λέξεις για να συνδεθούν. Κρατώ τη σιωπή μετά από μια ερμηνεία που σε λυτρώνει. Κρατώ τη συγκίνηση των νέων όταν νιώθουν ότι ανήκουν. Γιατί η μουσική δεν είναι ήχος. Είναι σχέση. Και όσο υπάρχει χώρος γι’ αυτή τη σχέση, υπάρχει και ελπίδα.
Κλείνοντας, ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για το μέλλον του φεστιβάλ;
Το όραμά μου είναι ένα δίκτυο χώρων και ανθρώπων που θα συνεχίσουν να πιστεύουν πως η τέχνη είναι μέσο καλλιέργειας, ενσυναίσθησης και ελευθερίας. Όπου κι αν φτάσει το Music Diaries – στην Pistoia, στη Θεσσαλονίκη, σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις – η καρδιά του θα παραμένει η ίδια: η αγάπη για τον νέο άνθρωπο και η πίστη στη δημιουργική του δύναμη.
