Σταύρος Δίτσιος & Σχολή Μπαλέτου Εύα Φεβγίδου
«Βυθός» – Ένα Καλλιτεχνικό Ορόσημο
Το πρωτότυπο έργο “Βυθός” του καλλιτέχνη και σκηνοθέτη Σταύρου Δίτσιου παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Βασιλικό Θέατρο την Παρασκευή 7 Ιουνίου 2025, συγκινώντας και καθηλώνοντας το κοινό, μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Η παράσταση πραγματοποιήθηκε σε καλλιτεχνική σύμπραξη με τη Σχολή Μπαλέτου “Εύα Φεβγίδου”, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία μιας πολυαισθητηριακής εμπειρίας. Οι χορεύτριες της σχολής, με άψογη τεχνική, εκφραστικότητα και σκηνική παρουσία, απέδωσαν με ευαισθησία την εσωτερική διαδρομή του έργου, δίνοντας σάρκα και οστά στο συναισθηματικό του φορτίο.
Από την πρώτη στιγμή, το κοινό – μικροί και μεγάλοι – παρέμεινε καθηλωμένο, λες και ο χρόνος πάγωσε. Η σιωπή στην αίθουσα ήταν σχεδόν ιερή. Το σκηνικό μεταμορφώθηκε σε έναν ποιητικό βυθό, όπου εικόνες, λέξεις, ήχοι και σώματα συνυπήρχαν με παλμό σχεδόν ονειρικό.
Η παράσταση άνοιξε με έναν σύγχρονο ύμνο, μια φωνή που ανέβλυζε από τα βάθη της συνείδησης. Ακολούθησε ένα εικαστικό βίντεο, που αποκάλυψε με ρεαλισμό και αισθητική τόλμη την καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Και τότε, η σκηνή παραδόθηκε στον χορό – μια χορογραφική αποκάλυψη, μέσα από την οποία ξεπρόβαλε ο Δύτης: σύμβολο ελπίδας, ομορφιάς, αναγέννησης.
Η Σχολή Μπαλέτου “Εύα Φεβγίδου”, με τους εξαιρετικούς νέους χορευτές της, έδωσε σώμα και πνοή στο όραμα του Σταύρου Δίτσιου. Με πειθαρχία, τεχνική αρτιότητα και δραματουργική αίσθηση, μετέτρεψαν κάθε κίνηση σε εσωτερικό κραδασμό, κάθε στιγμή σε ρίγος.
Ο “Βυθός” δεν ήταν απλώς μια παράσταση. Ήταν μια τελετουργική βύθιση στην αλήθεια, μια καλλιτεχνική κραυγή που ένωσε την οικολογική συνείδηση με το υψηλό θέαμα, την εικαστική ποίηση με την σωματική συγκίνηση.
Στο τέλος, το κοινό σηκώθηκε όρθιο. Με δάκρυα, με σιωπηλό σεβασμό, με χειροκροτήματα που δεν έλεγαν να σταματήσουν.
Ο Σταύρος Δίτσιος, με την τολμηρή του ματιά και τη χαρακτηριστική του σκηνοθετική σφραγίδα, έγραψε ιστορία. Και μαζί του, η Σχολή “Εύα Φεβγίδου”, απέδειξε πως η νέα γενιά χορευτών μπορεί να σηκώσει στις πλάτες της όχι απλώς μια παράσταση, αλλά έναν ολόκληρο κόσμο.
