“Όταν καλούμαι να τραγουδήσω κάποιο μουσικό κομμάτι πρέπει πρώτα να το νιώσω, μπαίνω στη θέση του στιχουργού, του συνθέτη και προσπαθώ να ενστερνιστώ τα αισθήματά του την ώρα της ερμηνείας μου”
Ποια είναι η αξία ενός μουσικού καλλιτέχνη; Θεωρώ πως ο κάθε καλλιτέχνης βάζει το δικό του λιθαράκι στην ιστορία της μουσικής. Βαδίζει στο δικό του δρόμο και αφήνει το δικό του στίγμα. Είναι άξιος σεβασμού. Απαιτείται όμως πολύς κόπος, θυσίες και αφοσίωση για να καταφέρει κάποιος να αποκτήσει το χαρακτηρισμό αυτό.
Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Γενικά όλες μου τις παιδικές μουσικές αναμνήσεις τις ανακτώ μέσα από αφηγήσεις των γονέων και των παππούδων μου. Είναι σίγουρο πάντως πως η μελωδία της φωνής μου ηχούσε στο σπίτι από πολύ μικρή.
Μια ανάμνηση που έχω συγκρατήσει εγώ, είναι από μια παράσταση στο νηπιαγωγείο του τότε σχολείου μου. Στο τέλος αυτής, όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου καθόμασταν κυκλικά πάνω στη σκηνή και τραγουδούσαμε για το “κλείσιμο της αυλαίας”. Ήμουν η κοπελιά στο βάθος που τσίριζε προκειμένου να ακουστεί περισσότερο απ’ όλους!
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Αρχικά θεωρώ πως η μουσική κατέχει ένα αξιοσημείωτο κομμάτι στην ψυχή κάθε ανθρώπου. Είναι ένας τρόπος έκφρασης. Είναι δείγμα πολιτισμού και απαλλοτρίωτο στοιχείο της κουλτούρας των ανθρώπων.
Μέσα από τη μουσική ο άνθρωπος ανακαλύπτει τις πιο βαθιές πτυχές του εαυτού του. Δίνει νόημα στη λύπη, τη χαρά και σε οποιοδήποτε συναίσθημα τον κατακλύζει, αποτυπώνοντας το στη μορφή μιας μελωδίας. Επομένως η μουσική παιδεία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη ψυχής.
Περιγράψτε μας τη μέχρι τώρα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Η μουσική υπήρξε πάντα από τις μεγαλύτερες αγάπες μου. Στην αρχή της εφηβείας μου και όντας μαθήτρια του Μουσικού Εργαστηρίου Ολύμπου είδα σιγά σιγά το “όνειρο” να ξετυλίγεται μπροστά μου. Ξεκίνησα μαθαίνοντας κλασσική κιθάρα και ορθοφωνία – φωνητική με το δάσκαλό μου και υπεύθυνο σπουδών κ. Νίκο Πατρή, και στη συνέχεια (αφού είχα αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις) έγινα μέλος της ορχήστρας νέων Δίου όπου ακολούθησαν αρκετές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετέχω από το 2017 ως και σήμερα.
Φέτος, τον Ιούνιο έδωσα εξετάσεις στα ανώτερα θεωρητικά (πτυχίο Αρμονίας) όπου ήρθε και η πρώτη μου επιτυχία.
Επιρροές δέχτηκα και δέχομαι κυρίως από το οικογενειακό μου περιβάλλον, οι οποίοι με στηρίζουν και με ωθούν στο να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ.
Πέρα από την οικογένεια μου, έχω πάντα στο πλευρό μου τον μαέστρο και δάσκαλο μου κ. Νίκο Πατρή. Μου έμαθε να έχω πείσμα, θάρρος και (θράσος) σε αυτό που κάνω όπως επίσης μου μετέφερε ηθικές αξίες ως μουσικός αλλά και ως άνθρωπος. Γι’ αυτό ακόμα και αν υπάρξουν αρνητικές επιρροές έχω μάθει πλέον να τις αντιμετωπίζω.
Όπως λέει και ο ίδιος “πρέπει να τσαλακωθείς για να μάθεις!”
Πως νιώθεις όταν τραγουδάς ένα μουσικό κομμάτι; Είναι γέμισμα ψυχής. Όταν καλούμαι να τραγουδήσω κάποιο μουσικό κομμάτι πρέπει πρώτα να το νιώσω, μπαίνω στη θέση του στιχουργού, του συνθέτη και προσπαθώ να ενστερνιστώ τα αισθήματά του την ώρα της ερμηνείας μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Προσπαθώ να ζω το τώρα και να το αξιοποιώ στο έπακρο. Μου αρέσει αυτό που κάνω, μου αρέσει που ασχολούμαι με τη μουσική και σίγουρα θέλω να καλύπτει ένα σημαντικό κομμάτι του μέλλοντός μου.
Βιογραφικό
Χρυσάνθης Ευαγγελοπούλου Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Λόφο Πιερίας το 2002 όπου και διαμένω.
Αποφοίτησα από το 2ο ΕΠΑΛ Κατερίνης και εισάχθηκα 1η στο τμήμα οικονομικών επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Πτυχιούχος στα ανώτερα θεωρητικά (πτυχίο Αρμονίας) και πρωτοετής στην τάξη (Αντίστιξης).
Από το 2016 ως και σήμερα παρακολουθώ μαθήματα κιθάρας και φωνητικής στο Μουσικού Εργαστήρι Ολύμπου με υπεύθυνο καθηγητή σπουδών τον κ. Νίκο Πατρή.
Νέα επανεκτέλεση της Χρυσάνθης Ευαγγελοπούλου με τη Γεωργία Μαρινοπούλου του Νίκου Πορτακάλογλου.
