“Στη ζωή μου σαν άνθρωπος, νοιώθω αυτόνομη και «ανένταχτη» προσωπικότητα, χωρίς δεσμεύσεις σαν μέλος κάποιας ομάδας. Είναι επιλογή μου η ελευθερία της διάκρισης, της κριτικής σκέψης και της έκφρασης μέσα από δικούς μου κώδικες, σαν καλλιτεχνική και σαν ανθρώπινη υπόσταση”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την τέχνη; Πότε, δεν ασχολήθηκα, ίσως να είναι το ερώτημα…
Η ζωγραφική ήταν πάντα η προσφιλής μου δραστηριότητα από πιτσιρίκι πέντε-έξη ετών!
Όταν ανατρέχω στην παιδική μου ηλικία είναι κυρίαρχη η εικόνα μου, ανάμεσα στα χαρτιά και τα μολύβια μου, να προσπαθώ να εικονοποιήσω πραμύθια, και να μιμηθώ τις άρτιες εικόνες των κινουμένων σχεδίων του Disney , που με μαγεψαν τότε στον κινηματογράφο, ή μορφές από τα «Κλασσικά εικονογραφημένα»,της Ατλαντίδας.
Η αλήθεια είναι ότι δεν σταμάτησα ποτέ «το σχέδιο», εννοώντας τη ζωγραφική απεικόνιση, σαν εργαλείο μελέτης μέχρι σήμερα και σε μελέτες και παρουσιάσεις του αρχιτεκτονικού μας έργου, στο γραφείο που ιδρύσαμε με τον σύντροφό μου Γιώργο Κονδύλη, από το 1983,με την επωνυμία ΜicroTeam Architects.
Σαν φοιτήτρια της Αρχιτεκτονικής σχολής του Ε.Μ.Π., ανέλαβα εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων, επαγγελματικά, για πρώτη φορά.
Αργότερα και ταυτόχρονα με το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, ξεκίνησα την συνεργασία μου με γκαλερί, με ατομικές και στην συνέχεια και ομαδικές εκθέσεις, πολύ επιλεκτικά.
H ωραία κοιμωμένη
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Είναι ευλογία άνωθεν, είναι συμπαντικό δώρο, το να διαθέτεις το χάρισμα της έκφρασης μέσα από την τέχνη κάθε είδους.
Νοιώθω βαθειά ευγνωμοσύνη για την δεξιότητά μου αυτήν. Πιστεύω ότι το ταλέντο είναι κάτι έμφυτο, υπάρχει μια σπίθα στο DNA σου, γεννιέσαι με αυτό.
Ο πραγματικός καλλιτέχνης το ακτινοβολεί σε όλες τις εκδηλώσεις του, δεν είναι εγκεφαλικός.
Αλλά μπορεί να μην έχεις την ευκαιρία να το αναπτύξεις και να το καλλιεργήσεις. Είναι βασική προυπόθεση να έχεις την εύννοια της τύχης και να βρεθείς στο κατάλληλο περιβάλλον «μικρόκοσμου και μακρόκοσμου», παιδείας και αισθητικής καλλιέργειας. Προυποθέτει ακόμη και στην περίπτωση αυτή ώρες σκληρής δουλειάς και αναζήτησης εσωτερικής, για να προσεγγίσεις ένα ποιοτικό αποτέλεσμα, που να σε ικανοποιεί επι της ουσίας και να αποδώσεις τέχνη. Να σε γεμίζει σαν άνθρωπο, να το κάνεις με αγάπη, να ικανοποιεί πρώτα εσένα και σαν φυσική συνέπεια το θεατή, το κοινό.
Αυτή είναι και η ουσία της επιτυχίας ενός εικαστικού έργου. Να πληρεί τον ίδιον το δημιουργό και αυτό ακτινοβολείται αυτόματα και δυναμικά στο περιβάλλον…
Ο καλλιτέχνης δεν είναι μόνο ταλέντο ούτε μόνον δουλειά και επιμέλεια. Είναι και τα δυό μαζί! Γεννιέσαι με το χάρισμα και γίνεσαι στην πορεία καλλιτέχνης με σεμνότητα, ήθος, ευαισθησία και θάρρος στην έκφραση και πολλή αγάπη, προυποθέσεις που συνοδεύουν τον αληθινό καλλιτέχνη σαν προσωπικότητα!
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν ξέρω αν είμαι εγώ αυτή που θα εντάξω τα έργα μου σε ένα ρεύμα ή κίνημα τέχνης.
Δεν ένοιωσα ποτέ την ανάγκη της αναγκαστικής ένταξης, για να νοιώσω καταξιωμένη και ασφαλής. Εκφράζομαι καλλιτεχνικά όπως νοιώθω και νομίζω αυτό χαρακτηρίζει και ταυτοποιεί τη δουλειά μου, η «αλήθεια»της. Δε θεωρώ ότι ένα έργο τέχνης πρέπει να εντάσσεται σε κάποιο ρεύμα για να έχει ταυτότητα και αξία.
Στην πορεία, σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος, αναζητάς, δοκιμάζεις, αναθεωρείς, αυτό-απορρίπτεσαι, ενίοτε, για να προχωρήσεις παρακάτω και να εξελιχθείς επί της ουσίας.
Άλλωστε και στην ζωή μου σαν άνθρωπος, νοιώθω αυτόνομη και «ανένταχτη» προσωπικότητα, χωρίς δεσμεύσεις σαν μέλος κάποιας ομάδας. Είναι επιλογή μου η ελευθερία της διάκρισης, της κριτικής σκέψης και της έκφρασης μέσα από δικούς μου κώδικες, σαν καλλιτεχνική και σαν ανθρώπινη υπόσταση.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Μα από την ίδια την ζωή, από το μύθο, το παραμύθι, τα δικά μου βιώματα.
Νομίζω είναι ανθρωποκεντρική η δουλειά μου, ακόμη κι όταν απουσιάζει η ανθρώπινη φιγούρα.
Ο άνθρωπος και ίσως η γυναίκα περισσότερο, γιατί είναι η θηλυκή ενέργεια, η πηγή της δημιουργίας ζωής, είναι το κεντρικό στοιχείο που περιβάλλεται από ρέουσα ζωή, από κίνηση στις φόρμες, από το φυσικό στοιχείο που μοιάζει ζωντανό και από δομημένο περιβάλλον με μνήμες που έχουν σχέση με την παράδοση και την πορεία μέσα στο χρόνο.
Κυρίαρχο στοιχείο το χρώμα έτσι όπως θα έπρεπε να είναι η ζωή μας, «πολύχρωμη» με ροή και χρώμα, με αισθητική, κομψότητα και χάρη! Με ηθική τάξη και αξίες, θάρρος και σύνεση, με όραμα, με μέτρο και πολλή αγάπη…
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Λατρεμένος μου ζωγράφος ο Αuguste Renoir, και άλλοι ιμπρεσσιονιστές, ανατρεπτικοί για την εποχή τους, που ύμνησαν τη ζωή τη φύση και το φώς, το ανθρώπινο σώμα και τον έρωτα, την επικοινωνία των ανθρώπων που βάλλεται στην «εξελιγμένη» τεχνολογικά εποχή μας. Ο Degas που ύμνησε τη χάρη της κίνησης και του χορού που αφήνει το απατηλό απατύπωμα στο χρόνο, αλλά και οι εκπληκτικοί «δικοί» μας, Ιακωβίδης, Λύτρας και Γύζης, της σχολής του Μονάχου με την απίστευτη ποιότητα, γνώση και λυρική διάθεση, ο ανατρεπτικός και πρωτοπόρος Εl Greco με την εξύψωση και την εξαύλωση των μορφών και την ιδιαίτερη επαναστατική του πνευματικότητα, και πολλοί άλλοι…
Λάτρεψα το Χριστό του Παρθένη, με συγκλόνισε όταν τον πρωτοείδα με εκείνα τα υγρά μάτια και το υπερβατικό βλέμμα σαν φοιτήτρια στην Εθνική Πινακοθήκη.
Αλλα και από την πλευρά του αρχιτέκτονα γιατί είναι διττή η φύση μου, αγαπημένη προσωπικότητα, ο μεγάλος Frank Loyd Right, για τον ιδιόρρυθμο, πρωτοποριακό και ολοκληρωμένο σχεδιασμό, για την αντιμετώπιση του δομημένου χώρου σαν «δοχείο ζωής», γιατί διέθετε αισθητική και κομψότητα με σημασία στη λεπτομέρεια, στην αρμονία και το μέτρο, που είναι και η ουσία στην ιδιοαντίληψη του χώρου και του χρόνου.
Είναι σημαντικό στην εικαστική μου δημιουργία να είναι παρόντες η κίνηση και ο χρόνος, ο χωροχρόνος θα έλεγα, είναι μια ανάγκη μου και λόγω της αρχιτεκτονικής μου ιδιότητας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας σαν καλλιτέχνης; Να ξεπεράσω και να «δαμάσω» τον εαυτό μου, με την καλή έννοια….
Να δουλεύω περισσότερο εικαστικά, γιατί εκφράζομαι και χαλαρώνω μέσα από την δημιουργία.
Να καταφέρνω να διατηρώ τις ισορροπίες μου και να ανταποκρίνομαι στο χρόνο που είναι πιεστικός και αμείλικτος κάποιες φορές.
Να περνάω το μήνυμα μέσα από τα έργα μου και την αποδοχή τους, ειδικά στα παιδιά μου και τους νέους ανθρώπους, την φωτεινή ρήση «ότι το σύμπαν «συνομωτεί» με όλες του τις δυνάμεις για την πραγμάτωση αυτού που πραγματικά θέλεις και αγωνίζεσαι με όλη σου την ψυχή».
Ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα να είμαι και στον καλλιτεχνικό χώρο, μόνο μέσα από μια πορεία πολύ προσωπκής δουλειάς ενώ παράλληλα ακολουθώ και την καρριέρα μου σαν αρχιτέκτονας με πολύ δημιουργικά αποτελέσματα.
Είναι τιμή και μεγάλη συγκίνηση για μένα να αναγνωρίζουν την δουλειά μου αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες, βετεράνοι στο καλλιτεχνικό στερέωμα, που έχουμε συνεργασθεί, και έχουν εκφρασθεί και γραπτώς για τη δουλειά μου, τους οποίους αγαπώ, θαυμάζω και σέβομαι βαθύτατα.
Πόσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα του σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η πραγματική τέχνη μιλάει και διηγείται σιωπηλά από μόνη της! Αγγίζει άμεσα την καρδιά, τη μνήμη και το συναίσθημα του ανθρώπου, επικοινωνεί και διατηρεί μια διαλεκτική και ιστορική σχέση με τον δημόσιο χώρο. Δεν είναι decoration…
Πρέπει να έχει κανόνες, αισθητικη, μέτρο, κλίμακα και αρμονία, αλλιώς αποτελεί ρύπανση και δημιουργεί παρακμιακά πρότυπα. Η τέχνη στο δημόσιο χώρο δεν είναι πυροτέχνημα, είναι παιδεία για το θεατή το χρήστη του δημόσιου χώρου. Ο δημιουργός οφείλει να σέβεται τον πολίτη και να εκτιμά δεόντως την ευθύνη του στην προνομιακή ευκαιρία να εκθέτει δημόσια. Δεν υπάρχουν ιερά τέρατα, που επιβάλλονται σαν τέτοια, δυστυχώς σήμερα με το «παράθυρο» της χορηγίας… Δυστυχώς πάντα υπάρχουν πελατειακές σχέσεις και κυκλώματα προώθησης που κατασκευάζουν «ονόματα» και τα επιβάλλουν με τέχνη κατευθυνόμενη στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων της εκάστοτε εξουσίας. Κάτι που συνέβαινε ίσως πάντοτε αλλά σήμερα συνοδεύεται και από έλλειψη σεμνότητας και αισθητικής.
Η τέχνη στο δημόσιο χώρο είναι παιδεία, είναι ιστορία, γράφει ιστορία, απαιτεί ποιότητα εντιμότητα και σύνεση. Νομίζω ότι σήμερα κάτι έχει πάρει λάθος δρόμο σε όλο αυτό.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Δεν θα έλεγα ότι είναι κάτι το κυρίαρχο τα μελλοντικά σχέδια για την ζωή μου.
Προτιμώ τους βραχυπρόθεσμους στόχους. Είναι πολύ σημαντικό το να ανταποκρίνομαι στις εκάστοτε υποχρεώσεις μου, σαν άνθρωπος και σαν επαγγελματίας, να μην ξοδεύομαι, να καταφέρνω να είμαι παρούσα στο παρόν, να νοιώθω και να αισθάνομαι με πλήρη παρουσία τη ζωή μου, η οποία ρέει και φεύγει σαν το νεράκι. Ίσως γιατί κάποτε τα προγράμματα με επιβάρυναν τόσο που αισθανόμουν ότι τρέχω πίσω από τα τεκταινόμενα χωρίς να προλαβαίνω να βιώνω και να αφομοιώνω τις εμπειρίες μου.
Θέλω να καταφέρνω να είμαι στο «κέντρο» μου και το καταφέρνω και μέσα από την ζωγραφική μου, που αναδύει την εσωτερική μου χαρά, στη διαλεκτική σχέση μου με τον καμβά.
Προς το παρόν αυτόν τον μήνα του Οκτώβρη που διανύουμε, συμμετέχω στην ΑRT ATHINA με την γκαλερί Αργώ, ανάμεσα σε εκλεκτούς συναδέλφους, για δεύτερη συνεχή χρονιά, μετά την συμμετοχή μου στο Ζάππειον πέρυσι τον Σεπτέμβρη. Φέτος πραγματοποιείται μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας και με ταυτόχρονη φυσική παρουσία των έργων στο χώρο των γκαλερί που συμμετέχουν, για ολόκληρο τον μήνα.
Τον Δεκέμβριο έχει επανπρογραμματισθεί και πάλι στην Αργώ, η έκθεση με τίτλο «Η δε γυνή ίνα τέχνην ποιεί», όπου συμμετέχω με άλλες τρεις εκλεκτές συναδέλφους, και ξεκίνησε σαν ιδέα, αφιερωμένη στην ημέρα της γυναίκας. Η έκθεση είχε προγραμματισθεί για τον Μάρτιο του 2020, ξεκίνησε στις 9 και έκλεισε στις 12 του ίδιου μήνα λόγω καραντίνας.
Έχω ξεκινήσει και μια νέα ενότητα «μύθων», μετά την επιτυχία της τελευταίας ατομικής μου έκθεσης «…στη χώρα των παραμυθιών», που έγινε το Νοέμβρη του 2018, στην Αργώ, και πάλι.
Δεν επιθυμώ να έχω εξάρτηση και άγχη για μελλοντικά σχέδια, προτιμώ να διαθέτω ευελιξία, σθένος και υγιή σκέψη για να αντιμετωπίζω το απρόσμενο και να προσαρμόζομαι «ευχάριστα» στον παρόντα χρόνο… Είναι μια επιλογή, που έχει ίσως πολλά οφέλη στην εξέλιξή μας, τις παράξενες εποχές που διανύουμε…
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ – ΚΟΝΔΥΛΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ – ΔΙΑΝΑ
Αρχιτέκτων Μηχανικός – Εικαστικός
H Ντιάνα Γιαννοπούλου γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Το 1983 αποφοίτησε από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και το ίδιο έτος ίδρυσε με τον σύντροφό της Γιώργο Κονδύλη την μελετητική ομάδα MICROTEAM ARCHITECTS.
Το αρχιτεκτονικό της έργο και design, σαν μέλος της ομάδας, έχει διακριθεί και βραβευθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Παράλληλα με την αρχιτεκτονική ασχολείται με την ζωγραφική και έχει φιλοτεχνήσει με έργα της ποιητικές συλλογές και βιβλία λογοτεχνίας. Aπο το 1999 ζει και εργάζεται στο Μαρούσι.
Είναι μέλος στο ΕΕΤΕ Επιμελητήριο εικαστικών τεχνών Ελλάδας.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
1986 «B’Biennale νέων καλλιτεχνών των χωρών της Μεσογείου», Συμμετοχή Αρχιτεκτονική και Design,
Θεσσαλονίκη.
1987 «Ατομική κατοικία στις χώρες της ΕΟΚ», διοργάνωση CLEAU-TEE, Αθήνα.
2016 «30 χρόνια Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα», διοργάνωση ΚΤΙΡΙΟ, Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη.
2016 «30 χρόνια Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα», διοργάνωση ΚΤΙΡΙΟ με την συμμετοχή του Hellenic Insitute of Architecture, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αθήνα.
Βράβευση MicroTeam Architects, Κατηγορία Ξενοδοχείο, ‘Τhemonies Luxury Suites’, Φολέγανδρος.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
1986-2018 Περιοδικός τύπος και Ειδικές εκδόσεις Αρχιτεκτονικής εχουν πραγματοποιήσει άνω των 30 δημοσιεύσεων που αφορούν παρουσιάσεις του Αρχιτεκτονικού της έργου.
Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικες εκδοσεις τέχνης και αρχιτεκτονικής.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
1997 «Ντιάνα – Ζωγραφική» , Πολιτιστικό κέντρο ‘Villa Stella’, Ηράκλειο Αττικής.
2004 «Σαντορίνη», Nostos Art Cave – Icons hotel, Ημεροβίγλι – Σαντορίνη.
2014-2015 «Snapshots- under the eye of an architect», Argo Gallery, Αθηνα.
2016 «Όταν ο λόγος πλαισιώνεται απο χρώμα», Polis Art Café-Αίθριο Αρσακείου Μεγάρου, Αθήνα.
2018 «Στην χώρα των παραμυθιών», Argo Gallery, Αθήνα.
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
2015 «Ομαδική έκθεση Ζωγραφικής, Γλυπτικής, Χαρακτικής», Argo Gallery, Αθήνα.
2015 Art Athina, Αθήνα.
2015 «‘Εργα Τέχνης Μικρών Διαστάσεων», Argo Gallery, Αθήνα.
2016 «Η τέχνη για την μουσική», Γκαλερί Τέχνη-Λόγος, Αθήνα.
2016 «Ακροδέρα στην Μεσόγειο», Time of Art Gallery, Kηφισιά.
2016 «Ζωγραφική-Γλυπτική απο τους καλλιτέχνες Αριστείδη Πατσόγλου, Αλεξάνδρα Πατσόγλου, Ντιάνα
Γιαννοπούλου», Γκαλερί Τέχνη-Λόγος, Αθήνα.
2016-2017 «Ζωγραφική-Γλυπτική», Γκαλερί Τέχνη-Λόγος, Αθήνα.
2017 «‘Εργα Τέχνης Μικρών Διαστάσεων», Argo Gallery, Αθήνα.
2018 «60 καλλιτέχνες προσφέρουν τα έργα τους για τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα», Argo Gallery, Αθήνα.
2018 «Έκπληξη ΙΧ», Artaz, Αθήνα
2018 «Ομαδική έκθεση έργων τέχνης Χριστουγέννων», Argo Gallery, Αθήνα.
2019 Art Athina 2019, Γκαλερί ΑΡΓΩ, Αθήνα.
2020 «H δε γυνή ίνα τέχνην ποιεί», Έκθεση τεσσάρων ζωγράφων, Argo Gallery, Αθήνα.
2020 Art Athina 2020, Γκαλερί ΑΡΓΩ, Αθήνα.
ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ
1986-1990 Διδασκαλία ελευθέρου και γραμμικού σχεδίου υποψηφίων Αρχιτεκτονικής. Μεταλυκειακά
φροντιστήρια του ΥΠ.Ε.Π.Θ.
1987-1988 Επιστημονικός συνεργάτης του καθηγητη δρ. Ν.Θ.Χολεβα, τομέας Μορφολογίας – Ρυθμολογίας,
μάθημα Ιστορίας Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής, Tμήμα Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π.
1997-2001 Yπεύθυνη διδασκαλίας Αρχιτεκτονικής εσωτερικού χώρου – design επίπλου στην Vacalo Αrt &
Design College – University of DΕRBY Britain.
ΑΛΛΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ & ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Πιστεύοντας στο δόγμα του homo universalis και έχοντας φιλοσοφικό ενδιαφέρον για το ανθρώπινο σώμα και την διαλεκτική του σχέση με τον δομημένο χώρο, πραγματοποίησε περαιτέρω σπουδές για την ανατομία και τις λειτουργίες του, με στόχο την ουσία του ‘’εύ ζείν’’.
2011 Graduate Craniosacral Therapist, UPLEDGER INSTITUTE Inc., Scotland.
2013 Graduate Fascias Therapist, Fluid-kinetics, Florence.
2009-2018 Σεμινάρια Hatha Yoga–bien tempere by Eva Ruchpaul. Μέλος Ελληνικου Συλλόγου Υoga, Αθήνα.
