Λεωνίδας Μαριδάκης: “Προχώρα, γνώρισε, αγάπησε, τόλμησε, αυτό είναι το νόημα της ύπαρξης”

Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;

Σίγουρα. Και βοηθάει να κατανοήσουμε, να γοητευτούμε και να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον.

Είμαστε σε μια εποχή που επιστρέφουν τα θρησκευτικά και εθνικιστικά μίση βάζοντας τους ανθρώπους για ακόμα μια φορά να αλληλοσπαράζονται, και να βυθίζουν στην δυστυχία ο ένας τον άλλον.

Η μουσική και ο πολιτισμός είναι ένα αντίβαρο ζωτικής σημασίας σε αυτή τη βαρβαρότητα, θεραπευτικό και απολαυστικό.

Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;

Είναι πάρα πολλοί αυτοί που θαυμάζω και εκτιμάω.

Ο Μάνος Χατζιδάκις θα έλεγα πως με την μουσική του ευφυία, την παιδεία αλλά και την αιρετική προσωπικότητα του συνεχίζει πάντα, όσο ακούω την μουσική του, να με κάνει να ονειρεύομαι.

Πάντα αισθάνομαι όταν τον ακούω (χωρίς να τον έχω γνωρίσει από κοντά) πως μου κλείνει το μάτι λέγοντας μου: «προχώρα, γνώρισε, αγάπησε, τόλμησε, αυτό είναι το νόημα της ύπαρξης».

«Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.» Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;

Αλήθεια είναι. Θα έλεγα μάλιστα, πως η μουσική είναι μία με την έννοια της μεγάλης γλώσσας – τρόπου έκφρασης και συνεννόησης, και οι μουσικοί, συχνά, είναι ένας ολόκληρος κόσμος ο κάθε ένας.

Σε όλες μου τις δουλειές είχα την τύχη να μπορώ να συνεργαστώ με μουσικούς μεγάλης πνοής και δεξιότητας και το νιώθω σαν ευλογία αυτό.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία;

Η μουσική είναι μια εξελιγμένη γλώσσα περίπλοκη και απλή ταυτόχρονα.

Η μουσική παιδεία, που περιέχει οργανωμένη μελέτη αλλά και έμπνευση, μπορεί να δώσει τα εργαλεία σε κάποιον να απολαύσει αυτό το ταξίδι και να διευρύνει, με κάποιον τρόπο, τους ορίζοντές του.

Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;

Ούτε το ένα ούτε το άλλο νομίζω. Κατά την γνώμη μου πιο κοντά είναι το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη που λέει «Στο βάθος η μουσική δεν είναι πάθος ή όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός αλλά μια άλλη δικαιοσύνη».

Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;

Φέρνοντας το σε επαφή μέσα από εργαστήρια για παιδιά, πηγαίνοντάς το σε παραστάσεις, δοκιμάζοντας και ανιχνεύοντας τα ταλέντα του me με δασκάλους από νωρίς.

Αυτό που δεν πρέπει να κάνει σε καμιά περίπτωση είναι να το πιέσει, ξέρω πολλή κόσμο που έχει τραυματική εμπειρία από τη καταπίεση που δέχτηκε μικρός για να μελετήσει κάτι που δεν ήθελε και δεν θέλει να πιάσει όργανο στα χέρια του πια.

Αντιθέτως αν έχει το παιδί την επιλογή μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο έρωτα η επαφή με αυτή την τέχνη.

Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;

Έχει περάσει πια στην εκπαίδευση. Παλιότερα διδάσκονταν συστηματικά μόνο η λόγια μουσική.

Η λαϊκή και η δημοτική μουσική περνούσε από γενιά σε γενιά από τις μουσικές οικογένειες από ιδιαίτερα μαθήματα και σχεδόν πάντα παιζόταν από ανθρώπους που ανήκαν στις τάξεις που εκφραζόταν από αυτές τις μουσικές. Σήμερα.

Διδάσκεται στα μουσικά σχολεία, στα ωδεία, στα πανεπιστήμια, αλλά και σε σεμινάρια.

Έχει την αίγλη που της αξίζει και το πιο σημαντικό είναι ένα ζωντανό, στις μέρες μας, είδος. Στην Κρήτη, που είναι ο τόπος που μεγάλωσα, η μισή τουλάχιστον μουσική που ακούγεται στο νησί είναι η κρητική παραδοσιακή μουσική. Ακόμα και σήμερα στην Κρήτη είναι προσφιλές στους νέους να αστειεύονται ή να φλερτάρουν σκαρώνοντας μαντινάδες.

Είναι κάτι πολύ ωραίο. Τα τελευταία χρόνια έχω γράψει μουσική και τραγούδια για παραστάσεις της Μαρινέλλας Βλαχάκη που βασίζονται σε κρητικά ευθυμογραφήματα του Γιώργη Σταματάκη από τα Καπετανιανά Ηρακλείου.

Είναι κείμενα που μέσα από τις παραστάσεις ζωντανεύουν ξανά και ξανά με έναν τρόπο σπαρταριστό μπροστά σε κοινό που δεν είναι απαραίτητα θεατρικό κοινό αλλά συμμετέχει ολόψυχα, και γεύεται τη χάρη, τις μνήμες, αλλά και το χιούμορ που κουβαλάει η κρητική γλώσσα και μουσική.

Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;

Δεν υστερούμε καθόλου σε αυτόν τον τομέα. Υπάρχουν πολλοί σε όλα τα είδη της μουσικής, σολίστες, συνθέτες, καθηγητές που παρόλες τις δυσκολίες που υπάρχουν στο χώρο ασκούν με θαυμάσιο και δημιουργικό τρόπο το αντικείμενο τους.

Εγώ είχα την τύχη να συνεργαστώ τα τελευταία χρόνια στη δισκογραφία αλλά και σε λάιβ με πολλούς από αυτούς και τους οφείλω πολλά σε σχέση με την ταυτότητα και την φυσιογνωμία της μουσικής μου.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;

Κατ αρχήν άμεσα θα μπω στο στούντιο να ηχογραφήσω τον νέο μου δίσκο σε στίχους αποκλειστικά του ποιητή και στιχουργού Δημήτρη Λέντζου.

Θα είναι ο τέταρτος προσωπικός μου δίσκος και η πρώτη φορά που θα κάνω έναν κύκλο τραγουδιών αποκλειστικά με έναν στιχουργό. Ο Δημήτρης Λέντζος είναι από τους πολύ σημαντικούς στιχουργούς της νεότερης γενιάς.

Έχει βγει μεταξύ μας μια ισχυρή και ιδιαίτερη δημιουργική χημεία και πιστεύω το αποτέλεσμα θα είναι κάτι πολύ ξεχωριστό. Ακόμα έχω κάποια τραγούδια που δρομολογούνται σαν σίνγκλ σε στίχους του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους και της Νικόλ Κατσάνη.

Στο θέατρο τώρα, γράφω τη μουσική για την παιδική παράσταση που θα προτείνει φέτος το χειμώνα το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης σε σκηνοθεσία της νέας, ταλαντούχας Βαλεντίνας Παπαδημητράκη.

Στα άμεσα σχέδια είναι και η συνεργασία για τη την επόμενη παράσταση της ομάδας «Σημείο μηδέν» με τον ξεχωριστό και αγαπημένο σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο. Ο Χειμώνας αυτός θα είναι έντονος και δημιουργικός.

https://www.youtube.com/watch?v=7mDznFkkvz8

https://www.youtube.com/watch?v=jcYSQ0zYBG8

https://www.youtube.com/watch?v=6p-PcORLgtg

Σύντομο βιογραφικό

Ο Λεωνίδας Μαριδάκης γεννήθηκε στα Χανιά και ζει στην Αθήνα.
Σπούδασε μουσική (αρμονία, αντίστιξη, φούκγα & σύνθεση) στο Βενιζέλιο Ωδείο Χανίων, στο Κεντρικό ωδείο του Κώστα Κλάβα και στο Ωδείο Νικόλαος Μάντζαρος. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τραγούδια, το «Αβάδιστα» (Universal music), στο οποίο την παραγωγή έκανε ο Νίκος Ξυδάκης και συμμετήχε ο Φοίβος Δεληβοριάς.

Ακολούθησαν συνέργασίες με καλλιτέχνες όπως η Μάρθα Φριντζήλα, ο Κωστής Μαραβέγιας η Πέννυ Μπαλτατζή, ο Σπύρος Γραμμένος, η Φωτεινη Βελεσιώτου κ.α. και δύο ακόμα άλμπουμ: το «Σε βάθος δρόμου» (metronomos 2010) και το “Βάρκα στο σπίτι” (metronomos 2018), στο οποίο συμμετείχε μεταξύ άλλων με στίχους του στο ομότιτλο τραγούδι ο Μάνος Ελευθερίου.

Παράλληλα γράφει συστηματικά μουσική για το θέατρο. Έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Σάββας Στρούμπος, ο Γιώργος Παλούμπης, η Λιλλύ Μελεμέ, ο Κωστής Καπελώνης, ο Νίκος Χατζόπουλος, ο Βασίλης Νικολαΐδης και πολλοί άλλοι.