Γράφει ο Τραϊκούδης Χρήστος. Οικονομολόγος, προϊστάμενος εμπορικού τμήματος Α’ υλών εταιρείας ανακύκλωσης, Msc in politics & economics in S.E and Eastern Europe, UoM
Όπως διαβάζετε και παρακολουθείτε σε εγχώρια και ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι σημαντικές και εξελίσσονται γρήγορα, συνάμα με σχετική ταχύτητα πιο γρήγορα απ’ ότι θα έπρεπε εδώ και χρόνια να τρέξουν οι αλλαγές στη χώρα μας ώστε να καθίσταται σήμερα ένα αξιόπιστο κράτος. Το ότι έχουμε δρόμο να διανύσουμε ακόμη είναι μία αλήθεια περί της οποίας μόνον αυτοί που δεν έχουν αναπτύξει ποτέ μία επαφή με την πραγματικότητα δε μπορούν να αντιληφθούν. Τούτη η αδυναμία αντιλήψεως της πραγματικότητας εξηγείται και με ιατρικούς όρους καθώς τα ερεθίσματα που δέχεται ο καθένας μας διαμορφώνουν και κάποιες βιολογικές διαδικασίες σχετικές με τη νευροπλαστικότητα ως παράδειγμα. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν κάποτε πολλές επιστήμες μαζί συνδυάζανε κάποια στοιχεία, τα αναλύανε επαρκώς και τα δημοσιεύανε ώστε να είναι κατανοητά από την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, έτσι ώστε να παραχθεί ένα πολύ σαφές συμπέρασμα σχετικό με τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και πώς αυτές θα μπορούσανε να χτυπηθούν στη ρίζα τους.
Το πρόσφατο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν ήταν κάτι το οποίο για έναν ξένο παρατηρητή θα προκαλούσε έκπληξη, παρά το όσα θετικά έχουν συντελεστεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια με ρυθμούς τους οποίους ίσως επιβάλλει τόσο η ιστορία όσο και ο φόβος κοινωνικών αναταραχών ώστε να μην είναι και τόσο γρήγοροι.
«ΚΑΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΦΡΕΝΑΡΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ».
Ο λόγος; Προφανέστατος και έχει να κάνει με το ότι κάποια θεμελιώδη στην Ελλάδα δεν υφίστανται με συνέπεια η ιστορία να επαναλαμβάνεται ίσως με μικρότερη συχνότητα σε σχέση με το παρελθόν αλλά και πάλι παρατηρείται μία ροπή προς τη κατασπατάληση των ξένων δανείων, επιδοτήσεων και ενισχύσεων.
Το 78% των προστίμων που επέβαλλε η Κομισιόν αφορούσε τη χώρα μας. Τούτο αν κάποιους δεν τους ιδρώνει το αυτί τότε μάλλον τους χρειάζονται αρκετές ώρες σχολείο σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα και μακρά αποχή από την πολιτική ζωή της χώρας αν έχουν κατά νου να ασχοληθούν με αυτήν.
Επίσης διόλου τυχαίο είναι το γεγονός του πολύ κακού αστικού περιβάλλοντος (ας το βαφτίσουμε αστικό διότι ένας ιστορικός θα απαντούσε καλύτερα αν όντως υπήρξε αστική τάξη στην Ελλάδα η οποία θα δομούσε ένα αστικό περιβάλλον με βάση τα πρότυπα του δυτικού κόσμου. Κάποια στοιχεία αστικής τάξης θα βρούμε στις αρχές του 20ου αιώνα στη Βόρεια Ελλάδα και την Ιωνία (Μ.Ασία)).
Μία μη αξιοκρατική κοινωνία γεννά σκάνδαλα; Λογικό και επίσης λογικό ως παρεπόμενο και η προσωπολατρία σαφώς διαχωρισμένη από την αποτελεσματικότητα. Σημασία έχει το επώνυμο και όχι η προσωπική προσπάθεια. Επομένως υφίσταται η εντύπωση ότι κοντά στο επώνυμο θα βρούμε ασφαλή καταφύγιο. Καταφύγιο όμως από ποιόν εχθρό; Ποιος είναι άραγε ο μεγαλύτερος εχθρός αυτής της χώρας από τον οποίο για να ξεφύγουν κάποιοι αναζητούν καταφύγιο σε αυτόν που έχει την ισχύ; (Ισχύ όμως η οποία πώς διαμορφώθηκε;).
Όλα τα παραπάνω δεν πατάνε σε καμία κοινωνικοπολιτική θεωρία όπως και οι εμφύλιοι στην Ελλάδα δεν είχαν ποτέ ως αφορμή κοινωνικοπολιτικές διαμάχες στην πραγματικότητα παρά μόνο ταμπέλες και αντικρουόμενα συμφέροντα ίσως χωρίς υπερβολή καθαρά ιδιοτελή τα οποία είναι εξόχως ευκολότερα να σφετεριστούν κάποιοι αλλοδαποί και αυτόχθονες. Οι μάζες, οι οποίες δεν έχουν κοινωνική παιδεία*, χειραγωγούνται εύκολα ξέρετε και μπορούν ακόμη και για ένα αποτέλεσμα σε ποδοσφαιρικό αγώνα να ξεσηκωθούν και να πολεμήσουν εναντίον ενός αόρατου εχθρού, στην ουσία πυροβολώντας τα ίδια τους τα πόδια. Σε μία κοινωνία όπου οι πολίτες έχουν αντιληφθεί ότι ο ένας δε ζεί απομονωμένος από τον άλλο, τα συστήματα παιδείας παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαδικασία αποδοχής καίριων και επιτακτικών αλλαγών. Σπουδαίο ρόλο παίζει και η ικανότητα να υφίσταται μία αρνητική κρίση της ιστορίας ώστε να προσεγγίζουμε ολοένα και περισσότερο στην ανάγκη να υποστηρίζουμε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν και έχουν θετικό αντίκτυπο στο σύνολο.
Δυστυχώς όταν κάποια συστατικά έχουν μπεί στον αλευρόμυλο δύσκολα μπορείς να τα απομονώσεις αν είναι κακά. Βέβαια η τεχνολογία έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να τα καταφέρει. Ίσως η επιστήμη δια μέσω της ανάπτυξης της τεχνολογίας είναι το κλειδί ώστε να αντιμετωπιστούν οι κακοί μικροοργανισμοί στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό θα βοηθήσει ώστε όσο πιο γρήγορα γίνεται να μπορεί να αντιμετωπίσει η χώρα μας και τους εξωτερικούς κινδύνους οι οποίοι ως επίσης θα γνωρίζετε έχουν ήδη αναπτύξει δική τους πολεμική βιομηχανία, αυτοκινητοβιομηχανία, δεν έχουν δημογραφικό πρόβλημα και γενικά αλλοίμονο μας αν συνεχίζουμε να δείχνουμε πιο προσκολλημένοι στο παρελθόν από αυτούς.
Να είμαστε αισιόδοξοι; Να είμαστε αλλά τούτο δεν είναι μία αφηρημένη έννοια ούτε μπορεί να σημαίνει ότι το χαλί θα είναι πάντα στρωμένο. Χρειάζεται προσπάθεια και αυτή η προσπάθεια έχει μεγαλύτερη αξία όταν εξαρχής το χαλί δεν ήταν στρωμένο. Για αυτούς τους ανθρώπους που η αφετηρία της ζωής τους δεν ήταν εύκολη, για αυτούς που ως προσόν ανέλιξης δεν επέλεξαν μόνον την αφισοκόλληση, για αυτούς που συμμετείχαν στην παραγωγή του εθνικού προϊόντος και όχι στο φαγοπότι των ξένων δανείων, τόσο η κοινωνία, όσο και το κράτος πρέπει να δείξουν μία επιβράβευση και τούτη η επιβράβευση είναι μία καλύτερη καθημερινότητα, δηλαδή αυτά τα μικρά για κάποιους πράγματα τα οποία όμως συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα. (τα καλό συντηρημένα πεζοδρόμια, τα προσεγμένα πάρκα, οι χώροι άθλησης, το καλό συντηρημένο οδόστρωμα, η αισθητική των δημοσιών χώρων, οι υποδομές για τα απόβλητα κ.α).
*κάποιος που έχει 3-4 πτυχία δε σημαίνει ότι έχει και κοινωνική παιδεία, ούτε και ότι τα απέκτησε και για να βοηθήσει τους συνανθρώπους του εκτός από τον εαυτό του και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις τη ματαιοδοξία του.
