Ένα από τα καλά της Δημοκρατίας, όπως μου είπε ένας φίλος, είναι ότι μέσα από την συναναστροφή σου με πολλούς πρέπει πάντα να ψάχνεις για τον άριστο. Ένα από τα άσχημα του λαϊκισμού είναι ότι αυτός που λαϊκίζει θέλει τους υπόλοιπους από ημιμαθείς ως απαίδευτους, ανίκανους δηλαδή να διακρίνουν τον άριστο άρα και εχθρούς της πραγματικής Δημοκρατίας.
Βέβαια ο λαϊκισμός και οι παθογένειες καθώς και τα γεγονότα που τα συντηρούν έχουν τις ρίζες τους πρίν καν αρχίσει να δομείται τούτο το κράτος.
Ενώ καθόμαστε με τις ώρες να ψάχνουμε στο διαδίκτυο, σε περιοδικά, να ρωτάμε γνωστούς και φίλους όταν πρόκειται να αγοράσουμε ένα προϊόν εντούτοις πρίν πάμε στην κάλπη δεν διεξάγουμε μία τόσο πολύωρη και σχολαστική έρευνα για το ποιόν θα ψηφίσουμε. Με το διαδίκτυο σήμερα μπορούμε να βρούμε πολλά στοιχεία αν και δεν αρκούν μόνον αυτά. Η πεποίθηση μερικών ότι ούτε και η ανέλιξη κάποιων είναι τόσο αξιοκρατική δεν μπορεί να θεωρηθεί μεροληπτική.
Προσωπική μου πρόταση είναι να δημιουργηθεί μία επιτροπή που θα ελέγχει τα όσα δηλώνουν οι υποψήφιοι σε κάθε εκλογική μάχη σχετικά με τα προσόντα που αναφέρονται στα διαφημιστικά τους φυλλάδια. Άλλωστε περί διαφάνειας και αλήθειας δεν γίνεται τόσα χρόνια τόσος ντόρος; Για να δούμε λοιπόν.
Η ελπίδα και ένα πολύ θετικό σημάδι είναι ότι όλο και περισσότεροι συζητούν περί της ανάγκης μία πνευματικής αφύπνισης. Η πνευματική αφύπνιση όμως δεν θα προέλθει από μόνη της ή από τα ξένα δάνεια που ως λογικό θα συνοδεύονται από συμβάσεις-μνημόνια, θα προέλθει από ανθρώπους που πρωτίστως έχουν αντιληφθεί ότι η ιστορία δεν πρέπει να επαναλαμβάνεται με σχεδόν ίδιο τρόπο.
Όσοι κάποιοι δήθεν εθνικόφρονες προσπαθούν να μας υπνωτίσουν με τις φανφάρες τους και τις ρητορείες τους, εμείς πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει πολιτιστική ιδιαιτερότητα αν δεν υπάρχει ιδιαιτερότητα στον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς όπως έγραφε ο Χουιζίνγκα. Πολιτισμός λοιπόν είναι τα πάρκα, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι πλατείες, τα θέατρα, η καλαισθησία των δημοσίων χώρων και των κτηρίων, ότι τέλος πάντων έχει να κάνει με μία καλύτερη καθημερινότητα και όχι ο λαϊκισμός και το θεαθήναι.
Το άρθρο του Gustav Perez ” We are the number one” για τα προβλήματα της Αμερικάνικης κοινωνίας του ’70 σίγουρα θα έβρισκε πολλά κοινά χαρακτηριστικά και στην Ελλάδα ανεξάρτητα απο ποια δεκαετία αναφερόμαστε. ” We are the number one” γιατί πάντα για κάθε σοβινιστικό νταηλίκι επικαλούμαστε τους προγόνους μας ή το Θεό. Μα γιατί στο καλό όμως πάντα γινόμαστε ρεντίκολο; Είναι δυνατό να πάρει κανείς σοβαρά τον αστείο υιό ενός σοβαρού πατέρα; Γιατί οι άλλες κοινωνίες επενδύουν στους σοβαρούς ανθρώπους και τους σέβονται ενώ εδώ προσπαθούν να τους κανιβαλίσουν; Ευτυχώς όλοι δεν είναι ίδιοι και έτσι υπάρχει ελπίδα ότι αυτός ο υπέροχος τόπος δεν θα καταληφθεί απο την μετριότητα.
Το ευκταίο θα είναι σε μία εποχή που έχει αναδείξει όσο καμία άλλη την ρευστότητα των πραγμάτων σύμφωνα με τον Μ. Χατζηγάκη , να αναδείξουμε τους ανθρώπους, και όχι να τους καπηλευόμαστε, που εμπιστεύονται την διοίκηση και την υποκίνηση των άλλων με το παράδειγμα και όχι με την εξουσία και τον φόβο.
Μην ξεχνάτε ότι πάνω από όλα τα δικαιώματα, τα ύψιστα είναι τα ανθρώπινα. Αλληλεγγύη, αρωγή, προβληματισμός, ενέργειες με κέντρο τον άνθρωπο ανεξάρτητα από τις εθνικές και εθνοτικές του καταβολές, τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, είναι αξίες που δεν πρέπει να εκλείψουν.
Βέβαια υπάρχουν άνθρωποι που σφετερίζονται τα πάντα για ιδία και συνήθως οικονομικά οφέλη και εκεί είναι που το πράγμα μπερδεύεται αρκετά αν οι υπόλοιποι μείνουν αμέτοχοι και απαθείς διότι τα προβλήματα που αναδύονται και επηρεάζουν αρνητικά την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση στην κοινωνία θα οδηγήσουν σε μία κατάσταση δύσκολα ανατρέψιμη.
Βρισκόμαστε άραγε στην αρχή μεγάλων αλλαγών μετά τα όσα έχουμε βιώσει σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο;
Είναι κάτι που πρέπει να απαντήσει ο καθείς μόνος τους κατά πόσο θέλει να αλλάξει την καθημερινότητα του και να υποκινήσει και τους άλλους να ξεκινήσουν ώστε ολοένα και περισσότεροι να συνδράμουν προς όφελος του γενικού συμφέροντος.
*Τραϊκούδης Χρήστος
Οικονομολόγος
MSc in politics & economics in Eastern & S.E Europe, UoM
