Η Εύη Κυρμακίδου, εικαστικός,
Υποψήφια Διδάκτορας, Πολυτεχνείο Κρήτης, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Δυστυχώς, βρισκόμαστε σε μια αναπόφευκτη κατάσταση που έχει εγκλωβίσει όλον τον πλανήτη, με αποτέλεσμα την καθολική αλλαγή της καθημερινότητάς μας. Η συμμόρφωση στις εντολές της Πολιτείας, που προφανώς είναι για την ασφάλειά μας, είναι ένα δεδομένο που δεν θα πρέπει να τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ο COVID-19 έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας και ήρθε, όπως λένε οι ειδικοί, για να μείνει.
Σε προσωπικό επίπεδο, η αλλαγή της καθημερινότητάς μου η οποία ήταν πολύ έντονη, με ποικίλες δραστηριότητες που αφορούν τον πολιτισμό, με στεναχώρησε πολύ. Η υγεία όμως είναι το ύψιστο αγαθό και όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν. Ως εικαστικός καλλιτέχνης, όπως γνωρίζετε είμαι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, το θέμα της εικαστικής μου εργασίας είναι ο εγκλωβισμός. Ασχολούμαι με τον εγκλωβισμό, σε όλα τα επίπεδα που μπορεί αυτός να εισβάλει στη ζωή μας. Κοινωνικός, οικονομικός, σεξουαλικός, οικογενειακός, πολιτικός, ατομικός, ομαδικός και άλλους. Βέβαια μέσα από όλους αυτούς τους εγκλεισμούς ψάχνω πάντοτε διόδους διαφυγής, μια συνέχεια δηλαδή, ένα φως στο τούνελ. Η συνεχόμενη μελέτη των εγκλωβισμών με έχει εξοικειώσει με το συγκεκριμένο θέμα. Η μελέτη μου επομένως ενσαρκώθηκε με την εισβολή του κορονοϊού, σε ένα πολύ μεγάλο πεδίο εγκλεισμών και έγινε πραγματικότητα. Βιώνω δηλαδή αυτή την περίοδο μια υλοποίηση της μελέτης μου. Ως προσωπικότητα είμαι πολύ θετικός άνθρωπος και η έννοια του απεγκλωβισμού είναι νόμος για τη φύση μου. Έτσι μετατρέπω το αρνητικό σε θετικό. Βρίσκω τη δίοδο που θα ομορφύνει τη ζωή μου, με γνώμονα το θεώρημα που τίθεται ως δεδομένο. Δουλεύω τα έργα μου στο εργαστήριό μου και έχω πολύ χρόνο για μελέτη. Ως Υποψήφια Διδάκτορας του Πολυτεχνείου Κρήτης, που ως γνωστό απαιτεί χρόνο η εκπόνηση μιας διδακτορικής διατριβής, μου δόθηκε χρόνος -έστω και υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες- που φροντίζω να τον εκμεταλλευτώ στο έπακρο και να ολοκληρώσω το δύσκολο και πολύ ενδιαφέρον πόνημα.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Υπάρχει βία στο χώρο της εικαστικής τέχνης; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Οι καταστάσεις παραμένουν ίδιες, τα πρόσωπα αλλάζουν. Είναι μια κοινότυπη έκφραση, καθολικά αληθής.
Προσωπικά σοκάρομαι -και εννοείται ότι δεν εντυπωσιάζομαι, αφού ο εντυπωσιασμός για μένα συνάδει μόνον με ευχάριστες καταστάσεις- περισσότερο με τα πρόσωπα όταν ανακοινώνονται τέτοιου είδους θέματα βίας. Φυσικά σοκάρομαι και με το περιστατικό και εδώ θα σας πω ότι η βία, ανεξάρτητα από τον τρόπο και την ένταση με την οποία εκδηλώνεται, είναι μία. Δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε καμία μορφή βίας.
Εδώ έρχεται ο νομοθέτης και εισάγει με την επιβολή της αντίστοιχης ποινής το μέγεθος του αδικήματος.
Βία υπάρχει παντού!!! Θα ήταν υποκρισία να εξαιρέσουμε χώρους και τομείς στους οποίους δραστηριοποιούμαστε. Καλό όμως θα είναι όταν αυτό συμβαίνει να δημοσιοποιείται και μάλιστα αμέσως. Είναι, κατά την γνώμη μου, το πιο άμεσο όπλο και για την αντιμετώπισή της και για την αποτροπή της αναπαραγωγής της. Βέβαια ο χρόνος επώασης για την αποκάλυψη του συμβάντος, διαφέρει από άτομο σε άτομο και αυτό είναι κατανοητό, αφού οι καταστάσεις και η ιδιοσυγκρασία, μας καθορίζουν.
Αφού με ρωτάτε, σε προσωπικό επίπεδο, έχω δεχθεί εξωοικογειακά μορφή βίας, σε ενήλικη φάση της ζωής μου, την οποία αντιμετώπισα άμεσα και ενημέρωσα συγγενείς και φίλους.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε; Αποτελεί κανόνα στη ζωή μου και μάλιστα απαράβατο, να συμβουλεύομαι τους ειδικούς -με την λέξη «ειδικούς» εννοώ, αυτούς που έχουν την επιστημονική κατάρτιση πάνω στο αντικείμενό τους- και να ακολουθώ πιστά τις οδηγίες τους.
Επομένως όπως καλά καταλαβαίνετε το εμβόλιο αποτελεί μονόδρομο για μένα. Περιμένω να εμβολιαστώ, όπως θα κάνει και όλη η οικογένειά μου.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Φυσικά και έχω στερηθεί πάρα πολλά πράγματα από την καθημερινότητά μου. Οι εκθέσεις μου, η επιμελητική μου δραστηριότητα, τα εικαστικά-εκπαιδευτικά μαθήματα και τόσα άλλα που συνδέονται με το επάγγελμά μου έχουν τεθεί σε αναστολή. Όπως γνωρίζετε έχουμε μαζί με τον εικαστικό και απόφοιτο της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, Σπύρο Κωστόπουλο, την σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών «ΧΡΩΣΤΗΡΑΣ» στη Θεσσαλονίκη, που είναι ένας χώρος πολιτισμού και σεμιναρίων και είναι, όπως όλες οι δραστηριότητες του είδους μας κλειστό με κρατική εντολή.
Επαγγελματικά δηλαδή είμαι σε καθολική αναστολή, αν εξαιρέσω την εργασία στο προσωπικό μου εργαστήριο.
Σε συνέχεια του επαγγελματικού είναι και το προσωπικό κομμάτι, όπου κι έχω στερηθεί τις επαφές μου, τους φίλους μου, τις εξόδους μου, την καθημερινή βραδινή μου έξοδο και διασκέδαση, ένα ποτό, τα γεύματα με την οικογένειά μου που ήταν η συνήθεια του Σαββατοκύριακου και τόσα άλλα όπως όλος ο κόσμος. Η αλήθεια είναι ότι πρόσθεσα άλλα πράγματα στη ζωή μου, ένα καθημερινό περίπατο, περισσότερο χρόνο στο σπίτι με την οικογένειά μου, περισσότερο χρόνο για την μελέτη του διδακτορικού μου, όπως σας ανέφερα παραπάνω.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων.
Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Σε πρώτη φάση πρέπει να σκεφτούμε όλες αυτές τις επιχειρήσεις, οι οποίες μετά την επιστροφή μας στην νέα καθημερινότητα δεν θα υπάρχουν. Όλοι αυτοί, που υπό το βάρος των εξόδων δεν κατάφεραν να επιβιώσουν, παρόλη την κρατική βοήθεια η οποία όμως δεν φάνηκε να επαρκεί.
Πιστεύω ότι η τηλεργασία ήρθε για να μείνει στη ζωή μας. Βέβαια, σε πολλά επαγγέλματα και σε πολλές δραστηριότητες θα έπρεπε να υπάρχει ήδη και πριν δηλαδή από την κατάσταση του κορονοϊού. Με το δεδομένο της πανδημίας επισπεύσθηκαν όλες αυτές οι διαδικασίες, οι οποίες βρισκόταν σε πολύ αργή εξέλιξη σε κάποιους τομείς. Όσον αφορά τώρα στις υπόλοιπες επαγγελματικές δραστηριότητες, πιστεύω ότι τα δεδομένα θα αλλάξουν. Βέβαια οι αλλαγές έχουν και θετικές και αρνητικές εκβάσεις. Είναι νωρίς όμως για να προβούμε σε τέτοιου είδους συμπεράσματα. Το βέβαιο όμως είναι, ότι θα αυξηθεί η ανεργία, κάποιοι δεν θα επιστρέψουν στις εργασίες τους, αφού το λουκέτο έχει εισβάλει σε πολλούς επιχειρησιακούς κλάδους. Η απορρόφηση των νέο-δημιουργηθέντων ανέργων θα αποτελέσει πονοκέφαλο στους κρατικούς μηχανισμούς, αφού οι ήδη υπάρχοντες αποτελούσαν μόνιμο πρόβλημα. Ότι όμως και να λέμε τώρα πιστεύω ότι είναι πολύ λίγο μπροστά στην επικείμενη πραγματικότητα.