Δέσποινα Κουβάτσου: “Μεγάλη ευχή είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι και το κυριότερο να μπορώ να ζωγραφίζω και να εκθέτω τη δουλειά μου για πολλά χρόνια ακόμη”

“Σήμερα παρόλο που ζούμε σε δύσκολους καιρούς η τέχνη παίζει σπουδαίο ρόλο στην καθημερινότητά μας. Με τα ψηφιακά μέσα που διαθέτουμε πια, η διάδοση των έργων τέχνης γίνεται άμεσα και προσεγγίζει πολλούς θεατές.”

Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι την ύπαρξη μου… σαν παιδάκι ζωγράφιζα όποια επιφάνεια μπορούσα, μέχρι και τα πεζοδρόμια. Δεκατεσσάρων ετών ήμουν όταν πήρα τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής και ξεκίνησα να δουλεύω με λάδι σε μουσαμά. Συστηματικά ζωγραφίζω, εάν εννοείτε επαγγελματικά, από το 1985 που αρχίζω να συνεργάζομαι με εμπόρους τέχνης, και το επόμενο έτος είμαι και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος «Ο Απελλής».

Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν είμαι εγώ εκείνη που θα εντάξει τα έργα μου σε κάποιο κίνημα, αλλά ένας ιστορικός τέχνης. Η δουλειά μου χρόνια ήταν φωτορεαλιστική. Τα τελευταία 12 χρόνια έχω κάνει μια σημαντική στροφή χρωματικά και θεματικά. Θα την περιέγραφα ως παραστατική ζωγραφική με συμβολικά στοιχεία και έντονα χρώματα.

Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Για εμένα οτιδήποτε με περιβάλλει μπορεί να είναι έμπνευση, αρκεί να περιέχει ομορφιά. Το φως, η θάλασσα, τα σώματα, τα φρούτα, τα ζωάκια, η φύση γενικώς. Εμπνέομαι και από την ποίηση. Τα έργα μου ανθρωποκεντρικά κυρίως απεικονίζουν γυναικείες φιγούρες να ενώνονται με το υγρό στοιχείο της θάλασσας σε έναν αέναο χορό αναζήτησης της ύπαρξής τους.

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Στα πρώιμα μου βήματα λάτρεψα και μελέτησα τα έργα των κλασικών ζωγράφων όπως Rubens, Vermeer, Fragonard και Velázquez. Αργότερα επηρεάστηκα από τον μέντορα και δάσκαλο μου Άγγελο. Να σας θυμίσω τα λόγια του μεγάλου Γεώργιου Σεφέρη «Πάντως δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη…».

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Οι προκλήσεις είναι πολλές. Είναι στόχοι που βάζω πάντα στη ζωή μου και προσπαθώ να τους πετύχω ή να τους πλησιάσω όσο μπορώ περισσότερο…
Έχω πετύχει τους περισσότερους από τους στόχους που είχα θέσει στον εαυτό μου ως καλλιτέχνης. Μεγάλη ευχή είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι και το κυριότερο να μπορώ να ζωγραφίζω και να εκθέτω τη δουλειά μου για πολλά χρόνια ακόμη.

Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Φυσικά και είναι αποδεκτή η Τέχνη στη Χώρα που τη γέννησε. Από Αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες ήταν σπουδαίοι καλλιτέχνες και φιλότεχνος λαός. Σήμερα παρόλο που ζούμε σε δύσκολους καιρούς η τέχνη παίζει σπουδαίο ρόλο στην καθημερινότητα μας. Με τα ψηφιακά μέσα που διαθέτουμε πια, η διάδοση των έργων τέχνης γίνεται άμεσα και προσεγγίζει πολλούς θεατές. Το πόσο αντιλαμβάνονται την τέχνη αυτοί οι θεατές είναι ένα άλλο κεφάλαιο.
Η τέχνη σήμερα στους δημόσιους χώρους εκφράζεται κυρίως μέσα από τα νεανικά ρεύματα, όπως graffiti, street art κλπ. Όμως ο βανδαλισμός των έργων τέχνης στους δημόσιους χώρους είναι μεγάλη πληγή, όπως ο βανδαλισμός της Κουκουβάγιας του street artist WD. Υπάρχει και το φωτεινό παράδειγμα του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη με τις τοτεμικές γλυπτικές μορφές του μεγάλων διαστάσεων ο οποίος έχει μετατρέψει το χωριό του σε υπαίθριο μουσείο. Όσο αφορά το ρόλο της σε δημόσιους χώρους της Ελλάδας είναι σπουδαίος, αφυπνιστικός και διαπαιδαγωγικός αλλά προς το παρόν δείχνει εικόνα επιστημονικής φαντασίας σε μια κοινωνία όπου δεν υπάρχει η σωστή παιδεία και τα έργα τέχνης είναι συνήθως παρωχημένες προτομές που δεν τις προσέχει κανείς ή γίνονται έρμαια λογοκρισίας και βανδαλισμών.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τα μελλοντικά μου σχέδια έχουν μπει σε «χειμερία νάρκη» λόγω συνθηκών covid. Ελπίζω στην επαναλειτουργία της Ομαδικής μας Έκθεσης στην Γκαλερί Αργώ «Η δε γυνή ίνα τέχνην ποιεί» με 4 γυναίκες εικαστικούς, που διακόπηκε τον Μάρτιο του 2020 με το 1ο lock down. Σχεδιάζω νέα έργα για μια επικείμενη ατομική αλλά αναμένω καλύτερες κοινωνικές συνθήκες γι’ αυτό και προς το παρόν εκθέτω έργα μου σε ψηφιακές πλατφόρμες ή συμμετέχοντας σε ομαδικές διαδικτυακές εκθέσεις.

Βιογραφικό

Η Δέσποινα Κουβάτσου, γεννήθηκε στον Πειραιά. Έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής, έχοντας ως μέντορα της τον Άγγελο. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα κοσμήματος & μικρογλυπτικής. Από το 1985 έχει συμμετάσχει σε 55 ομαδικές εκθέσεις και έχει στο ενεργητικό της 18 ατομικές εκθέσεις. Έργα της υπάρχουν στο Μουσείο Ίωνα Βορρέ, στις Δημοτικές Πινακοθήκες της Κέρκυρας, Λευκάδας, Βουλγαρίας, σε Ιδιωτικές Συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργο της έχει περιληφθεί στο Ημερολόγιο «Ιχνηλατώντας το 2011» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Έχει προσφέρει έργα της για δημοπρασίες και ευχετήριες κάρτες της «Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών» καθώς και έργο της δημοπρατήθηκε στη Γκαλερί Αργώ για τους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα». Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.) Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Δέσποινα Κουβάτσου www.kouvatsou.gr

[email protected]

facebook.com/Kouvatsou

instagram.com/despinakouvatsou