Βαγγέλης Ηλιάδης: “Επιτυχία….είναι η επιβεβαίωση ότι πήγες καλά σ’ αυτό που έκανες… και τι νιώθεις στο χειροκρότημα…που κάθε κρότο, τον νιώθεις στο πετσί σου και αυτό σε κάνει να είσαι πιο υπεύθυνος…”

Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;

Από τα παιδικά μου χρόνια, υπήρχε το μικρόβιο μέσα μου. Μάζευα τα παιδιά της γειτονιάς και δίναμε παραστάσεις, με ένα σεντόνι για αυλαία!!! Οπότε όταν ήρθε μετά ο κατάλληλος καιρός έκανα τις απαιτούμενες ενέργειες…. Η πρώτη ήταν να γραφτώ σε θεατρική ομάδα και αυτή ήταν η θεατρική ομάδα που υπήρχε, και υπάρχει ακόμη, στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στο δήμο Συκεών, τότε, δήμο Νεάπολης Συκεών σήμερα.

Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε;

Κυρίως τους παλιούς ηθοποιούς, για το ήθος και το ταλέντο τους. Όχι ό,τι σήμερα δεν διαθέτουμε ταλαντούχους ηθοποιούς!!! Ηθοποιούς παλιούς, όπως ο Αυλωνίτης και ο Μακρής. Η Καρέζη και η Βουγιουκλάκη. Ο Κατράκης και ο Κούρκουλος. Και πολλοί άλλοι… Από αυτούς έμαθα, βλέποντας τις παλιές ασπρόμαυρες, κυρίως ταινίες, να παίζω όσο γίνεται φυσικά… να είμαι αυτός που παίζω… να δίνω σωστή, αναπνοή, στα λόγια τους….

Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε;

Το θέατρο!!! Έχεις ποιο αμεσότητα με το κοινό. Νιώθεις την αναπνοή και τη ματιά τους. Αισθάνεσαι την αύρα τους. Παίζεις ξανά και ξανά τον ίδιο ρόλο σ κάποιο συγκεκριμένο έργο και σου δίνονται οι δυνατότητες να δοκιμαστείς. Ο κινηματογράφος, είναι ποιο… πάμε… το χουμε… πάμε παρακάτω. Είναι οι γωνίες λήψεις …το γκροπλαν, το κοντινό που λέμε…. Δηλαδή μπορεί να κάνεις μια ταινία και μετά, με τα μέσα που διατίθενται σήμερα να λες: πωωω τι αποτέλεσμα;;;

Θέλω να πω σου δίνει την ευκαιρία να γευτείς την 7η τέχνη από άλλες πλευρές…. Ένα έχει σημασία. Και τα δύο έχουν τη δική τους μαγεία!!! Αν τα έβαζα στη σειρά θα έλεγα Θέατρο, Κινηματογράφος.

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς;

Καριέρα για μένα είναι, να προσέχεις που συμμετέχεις και γιατί συμμετέχεις και αφού συμμετέχεις πρέπει να το κάνεις σωστά. Εάν αυτό που θα συμμετέχεις είναι… σωστό – πολύ καλό, ΤΟΤΕ και μόνον θα έρθει η Επιτυχία!!! Επιτυχία….είναι η επιβεβαίωση ότι πήγες καλά σ αυτό που έκανες… και τι νιώθεις στο χειροκρότημα…που κάθε κρότο, τον νιώθεις στο πετσί σου και αυτό σε κάνει να είσαι ποιο υπεύθυνος στην καριέρα σου, ώστε έτσι θα έρθει και η επιτυχία!!

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;

Το ανακαλύπτεις μέσα σου, και το καλλιεργείς… Αρκεί να θέλεις να ψάχνεις μέσα σου και όχι… έξω σου… Καλλιτέχνης μπορεί να γίνει ο καθένας, στο είδος του. Αρκεί να το κάνεις με μεράκι. Για μένα Καλλιτέχνης γίνεσαι…

Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;

Μεράκι!!!

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;

Ναι πολλές φορές, είτε όταν παίζω είτε όταν σκηνοθετώ. Ειδικά στη σκηνοθεσία, όταν ακούω μουσική μου έρχονται πολλές ιδέες… αλλά φυσικά και όταν θα δω τους ηθοποιούς μου πάνω στη σκηνή, στην πρόβα, προσπαθώ, πάντα, να παντρέψω την πρόταση του ηθοποιού με την δική μου έμπνευση. Ναι, εννοείτε θα εμπνευστώ, κυρίως από τους ηθοποιούς μου!!! Όταν παίζω μου βγαίνει την ώρα που παίζω η έμπνευση… αφού έχω μελετήσει καλά το κείμενο και καταλάβω τι θέλει να δόση ο ρόλος αυτός – ο άνθρωπός αυτός.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;

Με μια λέξη;;; Εργάτη της Τέχνης!!! (το χουν πει άλλοι πριν από μένα για μένα).

Έχουμε πληροφορηθεί ότι έχετε βραβευτεί για το έργο σας!

Ναι και σαν ηθοποιός και σαν σκηνοθέτης. Το 2006, στην Ορεστιάδα στο Φεστιβάλ Θεάτρου πήρα το Βραβείο Δεύτερου Αντρικού Ρόλου για το ρόλο του Κυνισία στη «Λυσιστράτη» και την ίδια χρονιά στο Θεατρικό Φεστιβάλ του Κέντρου Εργατοϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης, το Βραβείο σκηνοθεσίας για το θεατρικό έργο «Οι γαμπροί της Ευτυχίας» των Τσιφόρου – Βασιλειάδη. Επίσης με έχει τιμήσει ο Δήμος Συκεών, για την δεκαπενταετή προσφορά ηθοποιού, στο Δημοτικό Θέατρο Συκεών.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Η«Γόβα Παρθένα» του Δημήτρη Πιπερίδη σε σκηνοθεσία Τάκη Βαμβακίδη. Η καταιγίδα γέλιου συνεχίζει να ρέει ακάθεκτη, όπου συμμετέχω στο ρόλο του Μισέλ.Επίσης, στο Θέατρο Ταξίδι Ονείρου, στη Θεσσαλονίκη, όπου στο χώρο αυτό δημιουργούμε με πολλές ομάδες, έρχονται σπουδαία έργα: «Elevator Stories» έργο των μελών των θεατρικών εργαστηρίων. «Franckestain Giaklamata» του Μελ Μπρουκς. Μετάφραση και Διασκευή Φώτης Σπύρος, Σκηνοθεσία Βαγγέλης Ηλιάδης. «Τα κόκκινα Χριστούγεννα της Κάρλα Δεμβριέντες» των Α. Ροβέρτου και Μ. Μυλωνά. «Το πνεύμα των Χριστουγέννων- Σκρουτζ» παιδική παράσταση.

ΜΙΝΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Από την παιδική του ηλικία λάτρευε το θέατρο. Πολύ νωρίς, άρχισε να παίζει και δεν άργησε να σκηνοθετεί σε θεατρικές ομάδες, μικρών αλλά… και μεγάλων παιδιών. Έχει παίξει και σκηνοθετήσει πάνω από εκατόν πενήντα θεατρικά έργα! Δεν άργησε να βραβευτεί ως σκηνοθέτης αλλά και σαν ηθοποιός! Εδώ και έντεκα χρόνια ηγείται και σκηνοθετεί στο Θέατρο «Ταξίδι Ονείρου». Έχει συμμετέχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης. Το θέατρο γι αυτόν είναι η ζωή του!!! Ο Έρωτας του!!!