Αναστασία Έδεν: “Η Μουσική είναι η ζωή μου!”

Συνέντευξη με την ξεχωριστή μουσικό και ερμηνεύτρια Αναστασία Έδεν

Πείτε μας λίγα λόγια για σας. Πότε συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με το τραγούδι και τη μουσική; Είμαι μέσα στη μουσική από παιδί, δεν ήταν κάτι που διάλεξα. Αυτό με βρήκε. Το σπίτι μας ήταν πάντα ανοιχτό σε φίλους της οικογένειας μου που ήταν μουσικοί, ποιητές, ηθοποιοί και λογοτέχνες, κι έτσι διαμορφώθηκε ένας ψυχισμός και μια διάθεση στην όποια κυριαρχούσε πάντα η τέχνη. Για εμένα η μουσική είναι η ζωή μου, μεγάλωσα και συνεχίζω να ζω με τη μουσική και τις γνώσεις που μου προσφέρει σε όλα τα επίπεδα.

Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα και ποιο είδος τραγουδιού αγαπάτε περισσότερο; Από επτά ετών ασχολούμαι με τη μουσική, αρχικά με το πιάνο και αργότερα με το τραγούδι. Οι βάσεις των σπουδών μου είναι κλασικές, αλλά μέσα από την προσωπική έρευνα και τη δουλειά έχω πλησιάσει και άλλα είδη τραγουδιού με διαφορετικές τεχνικές. Αγαπώ το τραγούδι και την αλήθεια της έκφρασης που μπορεί να έχει μία ερμηνεία, από όποιο είδος μουσικής κι αν προέρχεται.

Οι αγαπημένοι μου ερμηνευτές είναι πολλοί: η Nina Simon, ο David  Bowie και η Yma Sumac διαδέχονται το Νίκο Ξυλούρη, τη Μαρίκα  Νίνου, τη Μαρία Κάλλας… Δεν έχω περιοριστεί σε ένα είδος μουσικής, μ’ αρέσουν οι καλλιτέχνες που έχουν την ελευθερία και τη φαντασία να ξεπερνούν τα στυλ, αυτούς που μιλούν κατευθείαν στην καρδιά μας.

Το γεγονός ότι φτιάξατε τον τελευταίο δίσκο στον οποίο έγραψε στίχους ο Μάνος Ελευθερίου, σας κάνει να αισθάνεστε μεγαλύτερη ευθύνη; Είναι αλήθεια πως ο εξαιρετικός τραγουδοποιός Άρης Βλάχος κι εγώ,  αισθανθήκαμε την ευθύνη να κοινωνήσουμε στον κόσμο την τελευταία του δουλειά. Το «Κάψτε το σπίτι», είναι ένα album συλλεκτικό που περιέχει αρχειακό υλικό. Εκτός από τα τραγούδια μας, θα βρείτε αδημοσίευτες -μέχρι τώρα- αφηγήσεις του σε κείμενα και ποιήματα του, τα πρωτότυπα των στίχων του με σημειώσεις και  φωτογραφικό υλικό σε μία πολυτελή έκδοση book-cd .  Σε μία τόσο αφιλόξενη εποχή για την δισκογραφία στην Ελλάδα, που δυσκολεύεται  κάποιος να κυκλοφορήσει ακόμη και ένα single, εμείς προχωρήσαμε και  υλοποιήσαμε ένα έργο – σταθμό για την ελληνική μουσική ως ύστατο  φόρο τιμής στον μεγάλο μας ποιητή, γιατί οι μελλοντικές γενιές πρέπει να βρουν σπόρο και συνέχεια, γιατί δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Ο Μάνος  Ελευθερίου μας πίστεψε, μας στήριξε και μας έδωσε την σκυτάλη, εμείς έχουμε την ευθύνη να συνεχίσουμε την πορεία και να την παραδώσουμε στους επόμενους.

Μια απορία που φαντάζομαι ότι θα έχουν πολλοί είναι αν οι εμβόλιμες στα τραγούδια απαγγελίες ποιημάτων του από τον ίδιο ήταν κάτι που είχε αποφασιστεί εξαρχής ή είναι μια δική σας απόφαση ως ύστατο φόρο τιμής σε εκείνον. Ισχύουν αμφότερα. Με τον Μάνο είχαμε ηχογραφήσει αυτές τις απαγγελίες -των έμμετρων παραμυθιών όπως τα αποκαλούσε- τόσο για τις ανάγκες των συναυλιών μας, στις οποίες συχνά συμμετείχε και ο ίδιος, όσο και για να συμπεριληφθούν κάποια στιγμή σε μελλοντική εργασία μας. Βέβαια, μετά το θάνατό του ήταν αδύνατον να κρατάμε αυτό το αρχειακό υλικό στο συρτάρι μας και έτσι τις συμπεριλάβαμε στο δίσκο, ως ύστατο φόρο τιμής, γιατί νιώθαμε ότι έπρεπε πια να δημοσιοποιηθούν, να περάσουν στον κόσμο και να ακουστεί η φωνή του.

Τα όνειρά σας για το μέλλον; Θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα και να προχωρήσουμε μπροστά μετά από όλον αυτό τον κενό χρόνο. Σε πρώτη φάση θα επικεντρωθούμε στην  κυκλοφορία του νέου μας single “Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς” σε στίχους  του Νίκου Μωραϊτη και στα επερχόμενα live μας στην Sfigga music theater και στο Half Note jazz club με μία εντελώς νέα παράσταση! Μας  έχει λείψει πολύ να επικοινωνήσουμε ξανά με τον κόσμο!

Στη “Σφίγγα” τι ακριβώς θα συμβεί; Εκεί θα παρουσιάσουμε την νέα μας μουσική παράσταση, με τον τίτλο “Δε φτάνει μόνο  ν’ αγαπάς”, το Σάββατο 30 Οκτωβρίου. Μαζί με full band, θα σας οδηγήσουμε σε μια συναρπαστική μουσική περιήγηση, με απρόβλεπτες  διασκευές, σε ένα πρόγραμμα που θα ξεχειλίζει από δυναμισμό και συναίσθημα. Ονειρευόμαστε κι εγώ κι ο Άρης Βλάχος μια μαγική και απολύτως σύλλεκτική βραδιά, όπου θα σας θυμίσουμε πως ”Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς, πρέπει να ξέρεις και να πας”.