«Έχω υπουργό στην Κορώνη» Μια γλυκόπικρη θεατρική παράσταση που αξίζει να δείτε στην σκηνή του ProjectR – cafe-stage

Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη

Παρακολουθώντας τη θεατρική παράσταση «Έχω υπουργό στην Κορώνη» επιβεβαιώθηκα, ακόμα μια φορά, ότι οι αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις δεν απαιτούν πάντα μεγάλα θέατρα, τεράστιες σκηνές, ευφάνταστα σκηνικά.

Το ProjectR – cafe-stage είναι ένας μικρός, ζεστός φιλόξενος χώρος που λειτουργεί ως καφέ μπαρ και τα βράδια προσθέτει τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες με απόλυτη συνέπεια στη τέχνη της υποκριτικής και σεβασμό στον θεατή.

Το θεατρικό έργο «Έχω υπουργό στην Κορώνη» έχει γράψει ο Ανδρέας Αριστοτέλους και τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Γιάννης Κλειδέρης. Δυο νέα παιδιά που το πάθος τους για το θέατρο τους οδήγησε στη δημιουργία του συγκεκριμένου χώρου με ρίσκο αλλά με πείσμα και υπομονή. Το αποτέλεσμα τους δικαίωσε!

«Έχω υπουργό στην Κορώνη» είναι ένα έργο σύγχρονο και επίκαιρο και όχι μόνο λόγω των προσεχών εκλογών. Πραγματεύεται πολλά θέματα που επικρατούν στις μέρες μας αλλά και διαχρονικά.

Μια νέα γυναίκα, η Μάρω, εισβάλει στο γραφείο του υπουργού κ. Σεραφείμ προκειμένου να του ζητήσει διορισμό στο δημόσιο. Είναι απελπισμένη και σιγά σιγά από ήρεμη μετατρέπεται σε πιεστική και εκβιαστική. Αν και ο υπουργός στην αρχή, την αντιμετωπίζει απαξιωτικά στη συνέχεια οι αποκαλύψεις τον προβληματίζουν, τον φοβίζουν, τον καθηλώνουν.

Ένας υπουργός που μοναδική του έννοια είναι η πολιτική του καριέρα, μια γυναίκα, πτυχιούχος πανεπιστημίου που αναγκάζεται να καταφύγει στην πορνεία προκειμένου να επιβιώσει με το ανήλικο παιδί της και μια γραμματέας δεξί χέρι του υπουργού, υπόδουλη, δυσαρεστημένη μα αποτελεσματική.

Τα θέματα που αναδεικνύονται «καίνε».

Πτυχία σε αχρηστία, κρέμονται μ΄ ένα καρφί στον τοίχο, καθώς καμιά επιβεβαίωση για εργασία δεν προσφέρουν. Κι αν ο συγγραφέας αποφάσισε να χρήσει τη Μάρω πόρνη, το έκανε για να το τονίσει τη δυσκολία στην αναζήτηση εργασίας, εκτός και κάποιος έχει υπουργό στην Κορώνη. Οι απελπισία χιλιάδων ανέργων πτυχιούχων νέων βρίσκει αντίκρισμα στο πρόσωπο της φιλολόγου Μάρως. Οι δουλειές προσωρινές, οι συμβάσεις ολιγόχρονες, οι μισθοί λιγοστοί και τα πτυχία κορνιζαρισμένα.

Μονογονεϊκή οικογένεια. Η δυσκολία που αντιμετωπίζει μια άνεργη γυναίκα στο να μεγαλώσει το παιδί της δίχως τη στήριξη ενός ανύπαρκτου κοινωνικού κράτους.

Η παιδεραστία. Η Μάρω υπήρξε θύμα ενός πάρε-δώσε στην πιο τρυφερή της ηλικία κι ο νους του θεατή τρέχει στην υπόθεση Κολωνού.

Και στην πρόσφατη τραγωδία με το δυστύχημα στα Τέμπη η ατάκα του υπουργού

«Ξέρεις Μάρω, μερικές φορές πρέπει να σταματάς εκεί που σε παίρνει. Αλλιώς, θα ξυπνήσεις ένα πρωί και δεν θα μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι. Θα έχεις ένα τεράστιο βάρος στο στήθος. Από τις ευθύνες, από τα λάθη, από τα ψέματα, από το κακό που κάνεις στην πολιτεία εν γνώσει σου . Το ξέρεις ότι πας να καταστρέψεις τα πάντα κι όμως παίρνεις αποφάσεις. Ε λοιπόν πήρα πολλές λάθος αποφάσεις και έχω πάρει  πολύ κόσμο στο, λαιμό μου»

Το έργο γράφτηκε πολύ πριν την περίπτωση του Κολωνού και την τραγωδία του δυστυχήματος με τα 57 θύματα στα Τέμπη, ωστόσο, η εξομολόγηση του υπουργού στο έργο αποκαλύπτει μια αυτογνωσία που ενταφιάζεται στον βωμό της εξέχουσας θέσης.

Πρωταγωνιστούν η Αθηνά Κουτσιανούλη στον ρόλο της Μάρως, ο Θάνος Παπαθανάσης στον ρόλο του υπουργού και, η Κατερίνα Χιντηράκη στο ρόλο της γραμματέως. Εξαιρετικός ο καθένας στον ρόλο που καλείται να ερμηνεύσει με υποκριτική συνέπεια στις ανάγκες ενός γλυκόπικρου έργου.

Ο συγγραφέας έχει φροντίσει να εμβολίσει χιουμοριστικέ ατάκες στη διάρκεια του έργου ώστε να αποφορτίζονται οι δύσκολες σκηνές της εξομολόγησης.

Ο Ανδρέας Αριστοτέλους εμπνεύστηκε και έγραψε με επιτυχία ένα έργο της σύγχρονης κοινωνίας.

Ο Γιάννης Κλειδέρης παρέλαβε το κείμενο και καθοδήγησε σκηνοθετικά τους ηθοποιούς ώστε ν΄ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των ρόλων τους.

Φεύγοντας από την παράσταση η σκέψη που ταλανίζει τη μυαλό μας είναι: Όλοι οι νέοι άνθρωποι ζητάνε μια καλύτερη ζωή, στην κοινωνία που ζούμε. Πόσοι από αυτούς, αποφασίζουν, όπως η Μάρω, να πάρουν τη ζωή της στα χέρια τους, φτάνοντας στα άκρα;

Ή τελικά, το μυστικό για να βρεις μια θέση στο δημόσιο είναι να έχεις γνωστό σου υπουργό από… την Κορώνη.

Άλλωστε, πολύ σύντομα έρχονται εκλογές.

Πρόκειται για μια θεατρική παράσταση που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, θα προβληματιστείτε και θα γελάσετε.

Περισσότερα για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο