“…Δουλεύω δύο δικά μου project αυτή τη στιγμή, το ένα είναι ένα ορχηστρικό κομμάτι κιθαριστικου περιεχομένου και το άλλο είναι
ένα κομμάτι σε στίχους και μουσική δική μου, τα οποία υπολογίζω να κυκλοφορήσουν σύντομα.”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Στο σπίτι πάντα υπήρχε επαφή με τη μουσική καθώς
ο παππούς μου Απόστολος Παπαδόπουλος ήταν Drummer,
ο θείος μου Χρήστος Παπαδόπουλος είναι Drummer/συνθέτης
οπότε υπήρχε ας πούμε μια μουσική παράδοση στο σπίτι.
Θυμάμαι τα πρώτα μου ακούσματα ήταν Kiss, Pink Floyd και
Led Zeppelin από τον πατέρα μου, Dream Theater, Iron Maiden
από τον θείο μου, πρέπει να ήμουν 6 με 7 χρονών τότε, εκει ξεκίνησε και η ενασχόληση μου με τα Drums και τη μουσική γενικότερα.
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιο Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Θαυμάζω και θα ήθελα να βρεθώ επι σκηνής με τον Slash από τους Guns N Roses καθώς
ήταν και είναι η μεγαλύτερη μου επιρροή από όταν ξεκίνησα να παίζω κιθάρα.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ξεκίνησα σαν κρουστός στη Φιλαρμονική Ορχήστρα Περιστερίου στα 7 μου.
Στα 12 ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με την Κιθάρα, στα 16 ξεκίνησα να συμμετέχω σαν κιθαρίστας σε μαθητικές μπάντες με τις οποίες κάναμε εμφανίσεις σε διάφορα φεστιβάλ.
Από το 2009 παράλληλα με τις σπουδές μου στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΑΤΕΙ Χαλκίδας ξεκίνησα πιο εντατικά τα live σε διάφορα Club και μουσικές σκηνές της Αθήνας ως κιθαρίστας.
Αυτή τη στιγμή Συμμετέχω με την ιδιότητα του κρουστού στην Φιλαρμονική Ορχήστρα Περιστερίου,
πριν 1 χρόνο εντάχθηκα με την ιδιότητα του κρουστού στους Headquarters Project (δημιουργία μουσικής από ανακυκλώσιμα είδη), καθώς και σαν lead guitarist στην μπάντα του Πάνου Αδαμόπουλου. Παράλληλα έχω ξεκινήσει και γράφω δικά μου κομμάτια τα οποία είναι κάποια ορχηστρικά, κυρίως κιθαριστικου περιεχομένου και κάποια σε στίχους/μουσική δική μου.
Η συμμετοχή μου στους Headquarters Project ήταν μια από τις σημαντικότερες θετικές επιρροές στη μουσική μου πορεία, διότι κατάλαβα πως η μουσική δεν είναι μόνο κιθάρες, τύμπανα, πλήκτρα κ.ο.κ αλλά μπορείς να τη δημιουργήσεις μέσω μιας σκούπας, ενός χάρτινου κουβά, ακόμα και από ένα σπιρτόκουτο, οι Headquarters Project με έκαναν να δω την μουσική και την
σύνθεση με τελείως διαφορετικό τρόπο.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Δίνουν την ευκαιρία σε πολλούς μουσικούς να αναδείξουν το ταλέντο τους και τις δυνατότητές τους, το οποίο είναι πολυ καλό,
αρκεί να γίνεται με αξιοπρέπεια. Η ένστασή μου είναι ο τρόπος ο οποίος λειτουργούν, παίρνουν τους καλλιτέχνες και τους βάζουν
σε ένα πολύ συγκεκριμένο καλούπι με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αναδείξουν πλήρως το ταλέντο και τις δυνατότητες που διαθέτουν.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Σίγουρα με τους Guns N Roses, τους Metallica και τους Motley Crue.
Για εμένα ήταν οι μεγαλύτερες μου επιρροές, τους θαύμαζα από παιδί και συνεχίζω να τους θαυμάζω ακόμα.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Ο Πλάτωνας είπε το εξής “η μουσική δίνει ψυχή στο σύμπαν,
φτερά στο μυαλό, κάνει την φαντασία να πετάξει και δίνει ζωή στα πάντα”,
θα συνεχίσω με την φράση του Μπετόβεν “Η μουσική είναι μεγαλύτερη αποκάλυψη
από όλη την σοφία και όλη την φιλοσοφία”. Εάν θέλει κάποιος να πιστέυει πως η μουσική είναι πολυτέλεια, ας είναι πολυτέλεια, αρκεί να υπάρχει. Για εμένα, όχι μόνο η μουσική αλλά οποιαδήποτε μορφή τέχνης είναι ανάγκη.
Η μουσική κάνει τον άνθρωπο να σκέφτεται, να αποκτά κριτική σκέψη, να προβληματίζεται, να εμβαθύνει σε ένα στίχο, μια μελωδία, να γεννάει στο μυαλό εικόνες, εξαπτει τη φαντασία και το συναίσθημα. Βοηθάει ψυχικά και συναισθηματικά τον άνθρωπο. Η μουσική όπως και οι υπόλοιπες μορφές τέχνης δεν έχουν την θέση που τους αρμόζει. Στην κοινωνία που ζούμε δυστυχώς υπάρχει το αίσθημα της επιβίωσης, κυρίως της οικονομικής, άρα την τέχνη την θεωρεί πλέον ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας σαν πολυτέλεια. Θεωρώ πως, ειδικά στην εποχή που διανύουμε η τέχνη είναι ανάγκη, είναι ένας τρόπος επιβίωσης, κυρίως ψυχολογικής, η ύλη δεν γιατρεύει την ψυχή.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλοί αξιόλογοι μουσικοί, με απίστευτες γνώσεις και μουσική κατάρτιση.
Απλά δεν έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει είτε από την κοινωνία είτε από το κράτος,
το είδαμε όλοι πιστεύω εν μέσω covid. Οι μουσικοί ήταν στο περιθώριο και ακόμα είναι.
Πολλοί πιστεύουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μουσικοί με γνώσεις αντίστοιχες άλλων μουσικών του εξωτερικού, στο σημείο αυτό
θα πω ότι κάνουν μεγάλο λάθος καθώς υπάρχουν πολλοί Έλληνες μουσικοί ακριβώς με τις ίδιες γνωσεις και κατάρτιση απλά κανείς εδώ δεν το αναγνωρίζει.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Δουλεύω δύο δικά μου project αυτή τη στιγμή, το ένα είναι ένα ορχηστρικό κομμάτι κιθαριστικου περιεχομένου και το άλλο είναι
ένα κομμάτι σε στίχους και μουσική δική μου, τα οποία υπολογίζω να κυκλοφορήσουν σύντομα.
FB PAGE https://www.facebook.com/kyriakosgnr.kouriwtis
Bio.
Γεννήθηκα το 1991 στην Αθήνα. Η πρώτη επαφή μου με τη μουσική ήταν η ενασχόλησή μου με τα Drums στα 7 μου με δασκάλους τον Απόστολο Παπαδόπουλο και το Χρήστο Παπαδόπουλο. Στα 12 ξεκίνησα να ασχολούμαι με την Κιθάρα μεσω διαφόρων βιβλίων και μεθόδων που είχα στη διάθεσή μου πάνω στην rock, το hard rock και blues. Το 2009 ξεκίνησα τις live εμφανίσεις πιο εντατικά σαν κιθαρίστας παράλληλα με τις σπουδές μου σαν ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΤΕΙ Χαλκίδας.
Οι κύριες επιρροές καθώς και τα ακούσματά μου είναι metal, hard rock και blues. Συμμετέχω με την ιδιότητα του κρουστού αλλά και κιθαρίστα στην Φιλαρμονική Ορχήστρα Περιστερίου, Στους Headquarters Project με την ιδιότητα του κρουστού και σαν Lead κιθαρίστας στην μπάντα του Πάνου Αδαμόπουλου.Παράλληλα δουλεύω το δικό μου υλικό το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει ένα μέρος του σε λίγο καιρό.
