Γράφει ο Χρήστος Πετρίδης, Πρόεδρος & Συνιδρυτής της Dreamteam www.dreamteam.org.gr
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για ποιο λόγο κάποιος άνθρωπος θα αποφασίσει να ασχοληθεί με την τέχνη, για ποιο λόγο θα ξεκινήσει να ζωγραφίζει;
Το ερώτημα αφορά αρχικά όσους δεν ασχολούνται έμπρακτα με τις Τέχνες αλλά και τους ίδιους τους ζωγράφους και ίσως οι απαντήσεις λύσουν απορίες και ακόμα και στους ίδιους τους δημιουργούς. Οι ζωγράφοι, οι γλύπτες και άλλου είδους καλλιτέχνες δημιουργούν για λόγους που είναι πολύ ανθρώπινοι και συχνά πολύ προσωπικοί.

Μερικοί από τους πιο απλούς και ουσιαστικούς λόγους είναι αυτοί:
1. Για να εκφράσουν αυτό που δεν λέγεται με λόγια.
Συναισθήματα όπως νοσταλγία, θυμός, γαλήνη ή φόβος μπορούν να αποτυπωθούν σε χρώματα και σχήματα καλύτερα απ’ ό,τι σε μια πρόταση.
2. Για να «δουν» τον κόσμο με τον δικό τους τρόπο.
Κάθε ζωγράφος βλέπει κάτι διαφορετικό: άλλοι τονίζουν το φως, άλλοι τα σώματα, άλλοι τα χρώματα, άλλοι τα σύμβολα.
Η ζωγραφική τους δίνει έναν τρόπο να δείξουν αυτό που βλέπουν ή νιώθουν.
3. Για να κρατήσουν μια στιγμή ζωντανή.
Όπως μια φωτογραφία «παγώνει» μια στιγμή, έτσι και ο πίνακας μπορεί να φυλάξει μια μνήμη, ένα πρόσωπο, ένα τοπίο ή μια ιδέα.

4. Για να κατανοήσουν κάτι που τους απασχολεί.
Πολλοί ζωγράφοι ζωγραφίζουν για να «λύσουν» μέσα τους ένα συναίσθημα ή μια σκέψη. Η διαδικασία τούς βοηθά να βάλουν τάξη.
5. Από απλή απόλαυση.
Η αίσθηση του πινέλου, η μίξη των χρωμάτων, η δημιουργία μιας εικόνας από το μηδέν — όλα αυτά δίνουν χαρά.
6. Για να επικοινωνήσουν με τους άλλους.
Ένας πίνακας μπορεί να συγκινήσει, να προβληματίσει ή να εμπνεύσει έναν άνθρωπο που δεν έχει καμία σχέση με τον καλλιτέχνη.
7. Γιατί νιώθουν ότι «πρέπει».
Κάποιοι ζωγράφοι λένε ότι αν δεν ζωγραφίσουν, θα νιώθουν ότι κάτι λείπει από μέσα τους. Η δημιουργία είναι ανάγκη, όχι επιλογή.

Ας δούμε για ποιο λόγο δημιουργούσαν κάποιοι μεγάλοι Καλλιτέχνες:
Βίνσεντ βαν Γκογκ – Για να εκφράσει όσα δεν μπορούσε να πει.
Ο βαν Γκογκ είχε έντονα συναισθήματα και δυσκολευόταν να τα εκφράσει με λόγια.
Με τη ζωγραφική ένιωθε ότι ηρεμούσε. Τα χρώματα και οι γραμμές του είναι σαν “εκρήξεις” συναισθημάτων.
Πάμπλο Πικάσο – Για να δει τον κόσμο με νέο τρόπο.
Ο Πικάσο άλλαζε συνεχώς στυλ, γιατί ήθελε να σπάει τους κανόνες και να δείχνει τον κόσμο από διαφορετικές οπτικές.
Η ζωγραφική για εκείνον ήταν παιχνίδι, αναζήτηση και επανάσταση μαζί.
Φρίντα Κάλο – Για να μιλήσει για τον πόνο και την ταυτότητά της.
Η Φρίντα έζησε δύσκολες εμπειρίες και μεγάλους πόνους, σωματικούς και ψυχικούς.
Ζωγράφιζε για να τους μετατρέψει σε εικόνες, ώστε να τους καταλάβει και να τους αντιμετωπίσει.
Λεονάρντο ντα Βίντσι – Για να μελετήσει τον κόσμο.
Για τον Λεονάρντο η ζωγραφική ήταν ένα εργαλείο για να καταλαβαίνει καλύτερα την ανατομία, το φως, την κίνηση.
Δημιουργούσε γιατί ήταν περίεργος — ένας ερευνητής με πινέλο.
Κλωντ Μονέ – Για να αποτυπώσει το φως.
Ο Μονέ έψαχνε να βρει πώς αλλάζει το φως μέσα στη μέρα.
Έκανε τον ίδιο πίνακα ξανά και ξανά μόνο και μόνο για να «πιάσει» αυτή τη στιγμή της λάμψης.
Τζάκσον Πόλοκ – Για να απελευθερωθεί.
Ο Πόλοκ ζωγράφιζε στάζοντας και πετώντας χρώμα πάνω στον καμβά.
Για εκείνον η ζωγραφική ήταν μια σωματική, σχεδόν χορευτική πράξη· ένας τρόπος να βγάζει ένταση και ενέργεια.
Σαλβαδόρ Νταλί – Για να δείξει τον κόσμο των ονείρων του.
Ο Νταλί λάτρευε το παράξενο, το σουρεαλιστικό, το ασυνείδητο.
Ζωγράφιζε εικόνες σαν όνειρα, για να παρασύρει τον θεατή σε έναν άλλον κόσμο.
Τζόρτζια Ο’ Κιφ – Για να δείξει την ομορφιά στα απλά πράγματα
Ζωγράφιζε λουλούδια, φύλλα, σχήματα της φύσης τόσο κοντινά που έμοιαζαν με αφηρημένη τέχνη.
Ήθελε να δείξει ότι η ομορφιά υπάρχει και στα μικρά, που συνήθως δεν προσέχουμε.
Καραβάτζιο – Για να φέρει στη ζωγραφική δράμα και αλήθεια
Ο Καραβάτζιο χρησιμοποιούσε έντονο φως και σκοτάδι, σαν θεατρική σκηνή.
Δημιουργούσε για να δείξει τους ανθρώπους όπως πραγματικά ήταν — με πάθη, φόβους και έντονα συναισθήματα.
Ρέμπραντ – Για να αποτυπώσει την ανθρώπινη ψυχή
Οι πίνακές του, ειδικά τα πορτρέτα, φαίνονται «ζωντανοί».
Ο Ρέμπραντ ζωγράφιζε για να συλλάβει αυτό που νιώθει ένας άνθρωπος, όχι μόνο πώς φαίνεται.
Βασίλης Θεοφυλακτόπουλος (Έλληνας) – Για να παίξει με το χρώμα
Ένας σημαντικός Έλληνας ζωγράφος της σύγχρονης τέχνης που αγαπούσε τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις.
Για εκείνον, το χρώμα ήταν συναίσθημα.
Θεόφιλος (Έλληνας) – Για να κρατήσει ζωντανές ιστορίες
Ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος ζωγράφιζε καθημερινές σκηνές, ήρωες και παραδόσεις. Δημιουργούσε για να μοιραστεί τη δική του Ελλάδα.




























