“Η έμπνευση θαρρείς ότι προϋπάρχει της μνήμης όπως το ένστικτο. Γεννιέσαι ποιητής δεν γίνεσαι∙ κυλά στο αίμα σου ως κώδικας, ως πληροφορία∙ που όταν «σε βρίσκει» το μόνο που εχεις να κάνεις είναι να το αποδεχτείς.” https://www.facebook.com/konstantia.fagadaki.96
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Ζωγραφίζω από παιδί αλλά η αφορμή για να ανοίξω την πόρτα των εργαστηρίων ζωγραφικής, ήταν η παρότρυνση του καθηγητή Καλλιτεχνικών να θέσω υποψηφιότητα στην Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Αν και δεν το πάλεψα πολύ τότε, ωστόσο, μου δόθηκε η ευκαιρία να είμαι κάτω από την καθοδήγηση αξιόλογων ζωγράφων – όπως του κορυφαίου δασκάλου Γιώργου Κουζούνη, αποδεικνύοντας σήμερα ότι η αγάπη και η γνώση για ό,τι θέλεις να διαφυλάξεις, δεν χάνεται στον χρόνο.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δεν θεωρώ ότι εντάσσομαι σε κάποιο ρεύμα. Εχω δεχθεί επιρροές τόσο από Ιμπρεσσιονισμό όσο και από υπερρεαλισμό. Σε αυτό το χωνευτήρι της ψυχής αναπαύονται οι ανησυχίες μου τις οποίες ελευθερώνω να «τρέξουν» αυτόβουλα κάθε φορά.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Πριν γεννηθεί ενας πίνακας, πηγή μπορεί να είναι ένα ποίημα, ένα βλέμμα, η αποτύπωση μιας στιγμής. Το καθένα από αυτά μιλά διαφορετικά, οπότε για να εξυπηρετήσω αυτήν την ανάγκη αφήνομαι ενστικτωδώς στο έργο που μεταλλάσσεται στα χέρια μου, μεχρι να ολοκληρωθεί.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Κάθε φορά που αντικρίζω ένα εργο ζωγραφικής αναπτύσσεται ενας διάλογος ∙κάτι εχει να μου πει. Όλα επιδρούν κατά το μέτρο που τα αφήνουμε να μας μιλήσουν. Θα μπορούσα να κατονομάσω αρκετούς ζωγράφους αλλά θα αρκεστώ στα εξής ονόματα:
Γιώργος Κουζούνης, Γιώργος Ιακωβίδης, Άγγελος Παναγιώτου, Paul Jackson Pollock, Salvador Dali, Rembrandt, Renoir, Caravaggio, Casey Baugh, Mara Light
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Να κρατήσω την ισορροπία μου ως σχοινοβάτης της ζωής και να φυλάξει – αν είναι δυνατόν – μια ψηφίδα έστω από εμένα ο χρόνος.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Ζω σε μια χώρα που ακτινοβολεί ο Πολιτισμός της σε όλον τον κόσμο, γι’ αυτό και θα έπρεπε η Τεχνη να πρωταγωνιστεί ως οπτική αλλά και ως συμπεριφορά. Διψά το βλέμμα και η ψυχή να δεί. Αναρωτιέμαι πως μπορούμε να φερόμαστε έτσι στους Καλλιτέχνες σήμερα; Να βάζουμε στο περιθώριο την σπουδαιότητα των Καλλιτεχνικών ως μάθημα; Πως γίνεται να αφαιρέσουμε το δοξάρι από το βιολί;. Πως θα ακουστεί το συναίσθημα η ψυχή; Ανησυχώ πολύ.
Όσον αφορά την Τέχνη στον δημόσιο χώρο πιστεύω ότι η ύπαρξη της λειτουργεί όχι μόνο αισθητικά αλλά και θεραπευτικά στον ψυχισμό του ανθρώπου. Το βλέπουμε πως αλλάζει το περιβάλλον μια ζωγραφιά σε έναν τοίχο νοσοκομείου, πως επιδρά η μουσική στους σταθμούς των μέσων μαζικής μεταφοράς, πως συνεργάζονται η αρχαιολογία με την αρχιτεκτονική σε μια εικαστική έκθεση στους χώρους του μετρό. Όλα αυτά σηματοδοτούν πόσο ανάγκη εχει η ζωή την Τέχνη.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να εκθέσω ξανά ζωντανά στο κοινό τα έργα μου ευχόμενη να λήξει το συντομότερο δυνατόν ο εφιάλτης που ζούμε.
Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Ξεκίνησα να γράφω ποιήματα από την εφηβεία μου αλλά τα έκρυβα. Εσωστρεφής και μοναχική διοχέτευα στο χαρτί τις σκέψεις μου.
Ποιά λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Είναι η λέξη “νιώθω” ως κυματισμός ύπαρξης ως προαίσθηση. Περιέχει δυναμική που υπερβαίνει τις αισθήσεις όπως όταν διαπερνάς την επιφάνεια της θάλασσας για να καταδυθείς.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Η έμπνευση θαρρείς ότι προϋπάρχει της μνήμης όπως το ένστικτο. Γεννιέσαι ποιητής δεν γίνεσαι∙ κυλά στο αίμα σου ως κώδικας, ως πληροφορία ∙που όταν «σε βρίσκει» το μόνο που εχεις να κάνεις είναι να το αποδεχτείς. Σε φωτίζει στιγμιαία όπως ο κεραυνός τον ουρανό∙ σε σαρώνει σαν ορμητικό κύμα.
Σε κατακλύζουν ψίθυροι που θέλουν να γεννηθούν στο χαρτί.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Μαθήτρια της ζωής.
Ποιά είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας πλάνα; Όσες φορές σχεδίαζα το μέλλον, άλλα γίνονταν τελικά. Γι’ αυτό έπαψα να κάνω σχέδια και αφήνω πλέον τον «καρπό» όταν είναι έτοιμος να επιλέξει πότε και αν θα γεννηθεί. Ετσι κι εγω είμαι πιο ήσυχη.
Ωστόσο εκείνο που διαπιστώνω τον τελευταίο καιρό είναι η τάση μου να αγγίζω την παιδική ψυχή μέσα από παιδικά διηγήματα όπως «τα Χριστούγεννα του Ιάσονα» που έγραψα πρόσφατα στις γιορτές.
Βιογραφικό της Κωνσταντίας Φαγαδάκη https://www.facebook.com/konstantia.fagadaki.96
Η Κωνσταντία Φαγαδάκη γεννήθηκε το 1974 στη Λαμία.
Σπούδασε Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Η ανήσυχη και καλλιτεχνική της ιδιοσυγκρασία την οδηγεί να εκφράζεται μέσα από την ποίηση και τη ζωγραφική.
Εργάζεται στο δημόσιο τομέα και ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα.
Το βιβλίο «Το φιλί της ζωής» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή. Εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2015 απο τις εκδόσεις Ιωλκός.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς συμμετείχε σε δυο συλλογικές εκδόσεις : “το Ανθολόγιο Ποίησεως” και το “Εικαστικό Ανθολόγιο” των εκδόσεων Όστρια Βιβλίο.
Το Φεβρουάριο του 2017 κυκλοφόρησε την δεύτερη ποιητική της συλλογή “Αθάνατη σπορά” σε περιορισμένα αντίτυπα και μορφή e-book απο τις εκδόσεις Πέντανδρον. Η εν λόγω ποιητική συλλογή βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης και εικονογράφησης απο την Ενωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
Το Δεκέμβριο του 2019 κυκλοφόρησε το βραβευμένο διήγημα “Ενα καλοκαίρι κάποτε…” απο την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών σε Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, σε περιορισμένα αντίτυπα και μορφή e-book απο τις εκδόσεις Πέντανδρον.
Παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση έργων ζωγραφικής
τον Μάρτιο του 2016 στο διαδραστικό πολυχώρο Planet Physics στα Βριλήσσια και τον Απρίλιο του ίδιου έτους έλαβε μέρος στην 2η γιορτή του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων εκθέτοντας έργα της στην ομαδική παρουσίαση λογοτεχνών και ζωγράφων μελών του Ομίλου.
Ποιήματα και κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά : “Πνευματική Ζωή”, “Λογοτεχνική Δημιουργία” σε ηλεκτρονικά περιοδικά : “STIGMA” και σε ιστοσελίδες του διαδικτύου. Το 2016 απέσπασε το τρίτο βραβείο σε Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης, Διηγήματος και Χρονικού – Μαρτυρίας με ελεύθερο θέμα απο την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, με το ποίημα της “αόρατες γέφυρες”.
Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων και του Αθλητικού Επιτημονικού Πολιτιστικού Σωματείου ΑΘΛΕΠΟΛΙΣ.
