Η Μαρία Ζαβιτσάνου συμμετέχει στην εικαστική έκθεση «ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ: η Σαγήνη ενός Τόπου»

H γκαλερί ArteVisione παρουσιάζει την ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο: «ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ: η Σαγήνη ενός Τόπου». Την επιμέλεια της έκθεσης φέρει η Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Eλλάδος, Νικολένα Καλαϊτζάκη. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com, [email protected]

Η Ιστορικός της Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη, μεταξύ άλλων, σημειώνει: [[ Το τοπίο είναι μια παράδοξα αφηρημένη έννοια, ένα κατασκεύασμα του πολιτισμού και του νου μας… (Burckhardt, L.) ]]

Από τα μακρινά εκείνα χρόνια του ρομαντικού 19ου αιώνα, όπου η “Τοπιογραφία” συναντάται στην μεγαλύτερη της ακμή, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των ζωγράφων της εποχής, οι οποίοι επιδόθηκαν με ζήλο στην κατάκτηση της, μέχρι και σήμερα, κάμποσους αιώνες μετά, η εικονιστική απεικόνιση του “τοπίου” στην Τέχνη συνεχίζει να σαγηνεύει τους σύγχρονους εικαστικούς και το φιλότεχνο κοινό. Κι ενώ ο όρος “τοπίο”, στο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας, αποδίδεται ως: “η γεωγραφική ενότητα με κοινά φυσικά χαρακτηριστικά”, στην πραγματικότητα της Τέχνης, το “τοπίο” συνιστά: μια ρεαλιστική αναπαράσταση ενός πραγματικού χώρου, φυσικού ή αστικού, ή ενός χώρου, αναγνωρίσιμου πάλι, που γεννάται μέσα από τους αφαιρετικούς, γεωμετρικούς, σουρεαλιστικούς, φαντασιακούς, μινιμαλιστικούς ή γεμάτους χρώμα κόσμους, του καλλιτέχνη που το δημιούργησε. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θεώρηση του σπουδαίου μελετητή, Kenneth Clark, περί της αισθητικής του τοπίου στην Τέχνη, η οποία οδηγεί στην κατηγοριοποίηση του τοπίου ως μέσου εικονογραφικής έκφρασης: στο τοπίο των συμβόλων, στο τοπίο των γεγονότων, στο τοπίο της φαντασίας και στο ιδανικό τοπίο. Για τον John Ruskin, το ζωγραφικό τοπίο ορίζεται ως μια εμβριθής και παθιασμένη αναπαράσταση των φυσικών συνθηκών που προορίζονται για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Η τέχνη της τοπιογραφίας αποτελεί μια διαχρονικά αγαπημένη θεματολογία, τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για το κοινό. Για ποιους λόγους θεωρείτε πως συμβαίνει αυτό και η τοπιογραφία μένει πάντοτε επίκαιρη; Ο φυσικός χώρος του ανθρώπου είναι αυτός που του προσφέρει η φύση. Μόνο τότε αισθάνεται πραγματικά ήρεμος, χαρούμενος. Είναι επόμενο λοιπόν το τοπίο να ασκεί έλξη, όχι μόνο στον καλλιτέχνη, αλλά σε όλους τους ανθρώπους, αφού πρόκειται για το φυσικό τους σπίτι. Το τοπίο είναι το στοιχείο που μας φέρνει σε επαφή με τη φύση, άρα και με το βαθύτερο εαυτό μας.

Ποιας μορφής σαγήνη ασκεί σε εσάς η τοπιογραφία και απολαμβάνετε να καταπιάνεστε δημιουργικά μαζί της; Νομίζω ότι η τοπιογραφία, μου διδάσκει πολλά, όπως για παράδειγμα την απλότητα στη μορφή, την αρμονία και τη λιτότητα. Είναι για εμένα η πιο ισχυρή απόδειξη, ότι μπορεί κάτι να είναι πολύ απλό, αλλά και πολύ όμορφο ταυτόχρονα.

Μιλήστε μας για το έργο της συμμετοχής σας στην έκθεση (περιγραφή, πηγή έμπνευσης, τεχνική απόδοση). Αγαπώ πολύ τη θάλασσα, καθώς και τα μικρά στοιχεία που μπορεί κανείς να βρει σε ένα τοπίο,όπως για παράδειγμα ένα μικρό και εύθραυστο λουλουδάκι ή ένα πουλάκι που πετάει ή στέκεται κοντά στη θάλασσα. Όταν βρίσκομαι επομένως σε ανοιχτούς χώρους, παρατηρώ πάντα αυτά τα μικρά “γεγονότα” και στη συνέχεια, μου αρέσει να τα καταγράφω εικαστικά. Στο πρώτο έργο μου, απεικονίζονται γλάροι που πετούν κοντά στο κύμα, στην άκρη της θάλασσας, ενώ στο δεύτερο φαίνεται απλώς ένα μικρό λουλούδι,το οποίο γέρνει λίγο από τον άνεμο. Θα μπορούσε να βρίσκεται σε ένα λιβάδι ή και στην άκρη του δρόμου. Η τεχνική που χρησιμοποίησα και στις δύο περιπτώσεις, είναι αυτή της χαλκογραφίας.

Βιογραφικό σημείωμα

Η Μαρία Ζαβιτσάνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Το 1999 ξεκίνησε τις σπουδές της στη Σχολή Καλών Τεχνών “Pietro Vannucci” της Περούτζια στην Ιταλία όπου σπούδασε ζωγραφική στο εργαστήρι του Sauro Cardinali και γραφικές τέχνες με τη Marilena Scavizzi και τη Wilma Lok. Το 2004, αποφοίτησε από τη Σχολή με άριστα και έπαινο.

Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ίδια πάντα Σχολή, πάνω στις εικαστικές τέχνες και τις επιστήμες του θεάματος, ακολουθώντας ως κατεύθυνση τις γραφικές τέχνες. Το 2007 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό με άριστα και έπαινο.

Παράλληλα, πήρε μέρος στην εικονογράφηση ποιητικής συλλογής του Ιταλού ποιητή  Sandro Penna.

Από το Σεπτέμβρη του 2009 εργάζεται ως εκπαιδευτικός εικαστικών μαθημάτων.

Είναι μέλος του ΕΕΤΕ καθώς και της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών.  Έργα της βρίσκονται σε μόνιμες συλλογές στην Τσεχία (Rokycany) και στην Ιαπωνία (Kiwa).

Έχει συμμετάσχει σε πλήθος εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Διακρίσεις:

Το 2008, συμμετείχε στην IV Διεθνή Μπιεννάλε γραφικών τεχνών της πόλης Rokycany στην Τσεχία, όπου τιμήθηκε με το βραβείο Cena Města Rokycany. 

Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Ελένη Αρβανιτάκη • Αντιγόνη Βαλέρη • Ειρήνη Βαμβουκάκη • Δέσποινα Βαξεβανίδη • Σταυρούλα Βελισσαροπούλου • Δημήτρης Βογιαζόγλου • Ελένη Βογιατζάκη • Αλέξανδρος Βούτσας • Ειρήνη Γεωργοπούλου • Ελένη Γιούργου • Αικατερίνη Γούναρη • Αργυρώ Δρίβα • Γιάννης Επταμηνιτάκης • Μαρία Ζαβιτσάνου • Στέλλα Ζωγράφου • Κυριάκος Θεοχάρους • Ροδάμανθη Κόλλια – Ρίζου • Βασιλική Κοσκινιώτου • Θάνος Λιάκος • Ειρήνη Λιάσκου • Κωνσταντίνα Μαραγκού • Ελένη Μαρκάκη • Βιβή Μεντζελοπούλου • Ιωάννα Μιχαήλ • Ειρήνη Μονομμάτου • Όλγα Μούτσιανου • Κωνσταντίνα Ντζιαβού • Σωτηρία Ορφανού • Διονύσιος Παντελής • Μαρία Παπαδοπούλου • Δημήτρης Παπανικολάου • Βαγγέλης Παππάς • Βασιλική Πουρίδου • Σπύρος Ρωμάνος • Ελένη Σπαντιδάκη • Δέσποινα Στεφάνογλου • Μάξιμος Τζωρτζάκης • Νίκος Χιωτίνης • Έλλη Χούσου.

*Στο χώρο τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, όπως αυτά έχουν εξαγγελθεί με υποχρεωτική προσέλευση με: μάσκα, πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης ή Rapid test 72 ωρών.