Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήταν μια εποχή, που όλες οι επιφάνειες του σπιτιού φάνταζαν εν δυνάμει καμβάδες.
Τριάντα χρόνια μετά, κάτω από τα παλιά τραπεζάκια της γιαγιάς, μπορείτε ακόμα να δείτε τα πρώτα μου ιχνογραφήματα, με τα οποία, σαν ένας σύγχρονος άνθρωπος των σπηλαίων, δημιουργούσα δικούς μου, φανταστικούς κόσμους.
Σε ηλικία 11 ετών διακρίθηκα σε πανελλαδικό διαγωνισμό ζωγραφικής και έκτοτε όλα πήραν το δρόμο τους. Στο Πανεπιστήμιο είχα την χαρά να ασχοληθώ με διάφορους άλλους καλλιτεχνικούς τομείς, όπως η φωτογραφία, η χαρακτική, η γραφιστική, η γλυπτική, η ψηφιακή τέχνη, η σκηνογραφία.
Όλη αυτή η ενασχόληση συνέβαλε καθοριστικά στη μετέπειτα πορεία μου, με τη ζωγραφική να κατέχει εξέχουσα θέση.
Και η μουσική πώς προέκυψε;
Περίπου στην ίδια ηλικία, 10 – 11 ετών, από τη σχολική χορωδία, σε μια πρώτη επαφή με την πολυφωνική μουσική.
Έπειτα, ως μέλος πιο οργανωμένων χορωδιών αλλά και σε σολιστικούς ρόλους σε συναυλίες, μιούζικαλ, θεατρικά και οπερέτες.
Η μουσική μπορεί να συνυπάρξει με τη ζωγραφική;
Φαινομενικά δε συμβαδίζουν… Από τη μία η ζωγραφική είναι μια εντελώς εσωτερική διαδικασία, μια παραγωγή αυτόνομη, πολλές φορές σκοτεινή, απόμακρη από τα κοινά, και από την άλλη η μουσική αναζητά την αμεσότητα με το κοινό, την έκθεση, την “κατά μέτωπο” προβολή.
Και οι δυο, όμως, διέπονται από έννοιες τόσο κοινές που σίγουρα μαρτυρούν την κοινή καταγωγή, τον άνθρωπο.
Η αρμονία, η κίνηση, ο ρυθμός, η τεχνική, η σύνθεση, η έκφραση, η ισορροπία, το μέτρο, η ένταση, το συναίσθημα υπήρχαν και θα συνυπάρχουν όσο η ανθρώπινη φύση θα συνεχίσει να δημιουργεί… όλα είναι κομμάτια του ανθρώπου αλληλένδετα.
Άρα “καλλιτέχνης” γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Αρχικά, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον όρο “καλλιτέχνης”.
Για εμένα, οποιοσδήποτε δημιουργεί από το μηδέν, με αγάπη και αφοσίωση για το αντικείμενό του, μπορεί να θεωρηθεί “καλλιτέχνης”.
Είτε ο ζωγράφος, είτε ο μουσικός, ο χτίστης, ο έμπορος, ο δάσκαλος, ο υπάλληλος γραφείου… καθετί χρειάζεται την “τέχνη” του και την “τεχνική” του.
Για να επανέλθουμε όμως στην αρχική ερώτηση, ο “καλλιτέχνης” είναι ένας συνδυασμός και των δυο. Δεν αρκεί απλά να γεννηθείς με το “χάρισμα”, η συνεχής αναζήτηση της «αλήθειας», μέσα από οτιδήποτε κάνεις είναι αυτό που σε ξεχωρίζει.
Σαν ένα είδος διαρκούς μάθησης…
Φυσικά, γηράσκω αεί διδασκόμενος, με την εργασία και την εξάσκηση. Ο καλλιτέχνης οφείλει να επαναπροσδιορίζεται, να εξελίσσεται και να μαθαίνει διαρκώς.
Ποια λέξη θα λέγατε πως σας χαρακτηρίζει ως “καλλιτέχνη”;
Δε γνωρίζω… Κατά καιρούς με αποκαλούν με διαφορετικούς χαρακτηρισμούς…
Στο σχολείο ήμουν ο “ζωγράφος”, στο στρατό ο -γενικά- “καλλιτέχνης”, στο ωδείο ο “τενόρος”, στην καθημερινότητά μου ο “γραφίστας”, ο “φωτογράφος”, ο “αγιογράφος”, ο “Δημήτρης” ή ο “δάσκαλος”… πολύ φοβάμαι πως θα χρειαστούν πολλά χρόνια ακόμα μέχρι να κατασταλάξω…
«Πολυδιάστατος» λοιπόν, η σύγχρονη πραγματικότητα δίνει κίνητρα να ασχοληθεί κάποιος ουσιαστικά με την τέχνη;
Έχουμε την τάση να κάνουμε ένα μεγάλο λάθος, στρεφόμαστε στην πολιτεία και τους θεσμούς που δε δίνουν κίνητρα για κάτι τέτοιο, βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος…
Σίγουρα μια πιο έντονη κρατική μέριμνα θα βοηθούσε όμως υπεύθυνοι είμαστε όλοι μας, να διαφυλάξουμε την πανανθρώπινη ανάγκη για έμπνευση και για έκφραση.
Και μιας που το αναφέρατε, εσείς από που αντλείτε έμπνευση;
Η έμπνευση και η δημιουργία είναι μια παράξενη διαδικασία.
Μπορεί να προκύψει από ένα όνειρο, από έναν ήχο, από ένα βιβλίο, από ένα τοπίο, από μια γεύση, από μια διαίσθηση, ακόμα και από το απόλυτο κενό… τότε μάλλον γίνονται και οι μεγαλύτερες “εκρήξεις”, βλέπε τη θεωρία του Big Bang…
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτό το διάστημα δουλεύω μια ενότητα ζωγραφικών έργων με τίτλο “Μεγάλη-οι Μουσική-οί”, με πορτραίτα συνθετών και μουσικών παγκόσμιας εμβέλειας που επηρέασαν καθοριστικά την ιστορία της μουσικής και κοσμούν τους χώρους του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας.
Ακολουθεί η διοργάνωση μιας ομαδικής έκθεσης ζωγραφικής των ενήλικων μαθητών μου σε εκθεσιακό χώρο στη Λάρισα και καλώς εχόντων των πραγμάτων μια ακόμη ατομική έκθεση.
Βιογραφικο.
O Δημήτρης Λαπούσης γεννήθηκε στη Λάρισα και σε ηλικία 11 ετών διακρίθηκε σε πανελλαδικό μαθητικό διαγωνισμό ζωγραφικής, γεγονός που τον οδήγησε να αγαπήσει και να ασχοληθεί πιο εντατικά με την Τέχνη.
Σπούδασε με υποτροφίες, από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για άριστη επίδοση στις σπουδές, στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Είναι απόφοιτος του τμήματος αγιογραφίας του Ελεύθερου Εργαστηρίου Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, με καθηγητές τον Σ. Αναγνωστόπουλο, τη Β. Γώγου και τον Χ. Παπανικολάου.
Εργάζεται στο Δήμο Λαρισαίων (Λέσχες Πολιτισμού), σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολικές μονάδες, ως καθηγητής εικαστικών, καλύπτοντας παράλληλα τις καλλιτεχνικές ανάγκες Περιβαλλοντικών, Πολιτιστικών και Μορφωτικών Συλλόγων του νομού.
Επιπλέον, ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος και παιδικών παραμυθιών και με την παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού και την επαγγελματική φωτογράφιση. Επίσης, διετέλεσε συντάκτης πολιτιστικής θεματολογίας σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης. Από το 2017 είναι μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίων και Φεστιβάλ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας.
Είναι μέλος του Συλλόγου Εικαστικών Ν. Λάρισας. Με ατομικές εκθέσεις στην Χαλκιδική και το Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας και ακολουθούν ομαδικές εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, στην Αθήνα, το Βόλο, την Τήνο, τη Λάρισα καιι αλλού. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Παράλληλα ασχολείται με τη μουσική, απέκτησε Δίπλωμα από το τμήμα Μονωδίας (κλασικό τραγούδι) του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας φοιτώντας στο τμήμα της Βασιλικής Ποζίδου και τέλος, είναι ενεργό μέλος της Μικτής Χορωδίας του ΔΩΛ, με συναυλίες και ηχογραφήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Υπήρξε μέλος της Χορωδίας Όπερας του ΔΩΛ, και έχει εμφανιστεί με ποικίλους ρόλους σε θεατρικά, μιούζικαλ, οπερέτες και κουκλοπαραστάσεις για μικρούς και μεγάλους σε θέατρα και σκηνές της κεντρικής Ελλάδας.
