Όλη η ιστορία του Λούβρου

Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης

Το μουσείο του Λούβρου (Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης – δηλαδή το 8% των αποκτημάτων του – που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες.

Το Λούβρο βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού στη δεξιά όχθη του ποταμού Σηκουάνα και στο 1ο Δημοτικό διαμέρισμα. Πλάι του βρίσκονται οι κήποι του Κεραμεικού, που δημιουργήθηκαν το 1564 από την Αικατερίνη των Μεδίκων. Είναι το Νο 1 Μουσείο σε επισκεψιμότητα στον κόσμο.

Αρχικά ήταν αμυντικό φρούριο και έγινε μουσείο μετά την Γαλλική επανάσταση. Μέχρι τότε ήταν ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας και πιο πριν όπως είπαμε, φρούριο. Συγκεκριμένα το κτίριο που σήμερα στεγάζει το μουσείο, άρχισε να κτίζεται στα τέλη του 12ου αιώνα και σταδιακά στο πέρασμα των αιώνων, άλλαζε σημαντικά μορφή ανάλογα με τις χρήσεις του.

Πως απέκτησε τις συλλογές και τα πρώτα έργα τέχνης

  • Με το πέρασμα των αιώνων, οι βασιλείς της Γαλλίας φρόντιζαν να αποκτούν διάφορα πολύτιμα αντικείμενα – κάποια ήταν λάφυρα πολέμων και άλλα από αγορές ή δωρεές.
  • Τα πρώτα έργα άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω στο 1500 από τον Φραγκίσκο Α΄, ο οποίος ήταν εκείνος που απέκτησε (το 1519) την Mona Lisa του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
  • Ο καρδινάλιος Ρισελιέ είχε αποκτήσει μια μεγάλη προσωπική συλλογή έργων τέχνης και μετά το θάνατό του το 1642, αυτή πέρασε ως κληροδότημα στον βασιλιά της Γαλλίας και από αυτόν στο Μουσείο.
  • Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ ανέθεσε στον πρωθυπουργό του Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ να κάνει συστηματικά αγορές και να ψάχνει ευκαιρίες. Επί της βασιλείας του το Λούβρο απέκτησε, το 1662, τη συλλογή του τραπεζίτη Jabach – στην οποία περιλαμβάνονταν 60 έργα τέχνης, μεταξύ των οποίων πολλά έργα των Βερονέζε και Τιτσιάνο.

Η Γαλλική Επανάσταση υπήρξε σταθμός για το Λούβρο, αφού χάρη σε αυτήν αποφασίστηκε το κτιριακό συγκρότημα να μετατραπεί οριστικά σε μουσείο και να ονομαστεί “Κεντρικό Μουσείο των Τεχνών”, αρχίζοντας να λειτουργεί ως μουσείο τον Αύγουστο του 1793. Τα ¾ των εκθεμάτων του προέρχονταν από τις βασιλικές συλλογές του παρελθόντος και το υπόλοιπο 1/4 προερχόταν από την κατασχεθείσα εκκλησιαστική περιουσία και τη δήμευση της περιουσίας των ευγενών της χώρας.

Ο Ναπολέων ονειρευόταν να δημιουργήσει στο Παρίσι το μεγαλύτερο μουσείο στον κόσμο. Τα εκθέματα του μουσείου εμπλουτίστηκαν πράγματι εντυπωσιακά με τους Ναπολεόντειους πολέμους οι οποίοι απέφεραν αναρίθμητες αρχαιότητες από την….

Η συνέχεια εδώ: