Το Ίδρυμα Ελληνικής Διασποράς συμμετείχε στην 7th Art Thessaloniki

Φώτο εγκαινίων της Art Thessaloniki

Στην 7η Art Thessaloniki συμμετείχε το Ίδρυμα για την Ελληνική Διασπορά και την Τέχνη της που διασώζει εδώ και χρόνια την τεράστια, καλλιτεχνική προσφορά των Ελλήνων καλλιτεχνών στα διεθνή κέντρα του κόσμου, το Παρίσι, την Ν. Υόρκη, το Λονδίνο κ.λπ.

Ο Κώστας Γιουτίκας
στα εγκαίνια της Art Thessaloniki
Μάνος Στεφανίδης, Παντελής Τσάτσης, Στέλιος Αγγελούδης, Βασίλης Γάκης

Το Ίδρυμα για την Ελληνική Διασπορά και την Τέχνη παρουσίασε στην Art Θεσσαλονίκη μιαν ενότητα γλυπτών και πινάκων ζωγραφικής δηλωτική, νομίζουμε, της ποιότητας και της ιστορικής αξίας των συλλόγων του.

Τάσος Τζήκας, Παντελής Τσάτσης,
Χρίστος Δήμας, Μάνος Στεφανίδης

Εκτίθενται λοιπόν έργα μνημειακά τόσο σε μέγεθος όσο και σε σημασία με τις υπογραφές του William Baziotes -μ’ έναν πίνακα από την ρεαλιστική κι έναν από την αφηρημένη του περίοδο- έξι σινιάλα του Takis, κεραμικά του Peter Voulkos, μουσειακά έργα των Lucas Samaras, Jean Xceron, Chryssa και του κορυφαίου εκπροσώπου του αμερικανικού, αφηρημένου εξπρεσιονισμού Theodoros Stamos, γλυπτά και μακέτες για τον δημόσιο χώρο του “Γάλλου» Philolaos, «ιδιαίτερες», gender φωτογραφίες του Christopher Makos, αποκλειστικού φωτογράφου του Andy Warhol κ.ά. Πρόκειται, δηλαδή για συνθέσεις που χαρτογραφούν, με το χρονικό άνυσμα μισού αιώνα περίπου, στο δεύτερο μισό του 20ού, μιαν ιστορία του μοντέρνου από το Παρίσι ως τη Ν. Υόρκη, η οποία να φέρνει όμως απόλυτα ελληνικό πρόσημο. Το εκτός κανόνων και ορίων ταξίδι του Οδυσσέα, δηλαδή την πνευματική περιπέτεια που πραγματοποιούν οι Έλληνες δημιουργοί όπου γης όταν τους αποβάλλει -για να χρησιμοποιήσω μιαν ήπια έκφραση- ο γενέθλιος τόπος τους.

Μάνος Στεφανίδης

Λουκάς Σαμαράς (1936-2024)
Ο Λουκάς Σαμαράς ήταν γνωστός για τις τολμηρές του εξερευνήσεις στη φωτογραφία και τη γλυπτική. Ένα από τα πιο γνωστά έργα του, το “Chair Transformation”, παρουσίασε την έννοια της μεταμόρφωσης μέσω της αποσυναρμολόγησης και της επανασύνθεσης αντικειμένων. Η ενασχόλησή του με την αυτοπροσωπογραφία και την πειραματική φωτογραφία άνοιξε νέους δρόμους για τη σύγχρονη τέχνη και επηρέασε τη χρήση του εαυτού ως θέμα στην τέχνη
Takis (1925-2019)
Ο Takis συνδύασε την επιστήμη και την τέχνη μέσα από τα κινητικά του γλυπτά, δημιουργώντας έργα που αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον και το κοινό. Τα έργα του, όπως τα “Magnetic Fields”, χρησιμοποιούσαν μαγνητικά πεδία για να δημιουργήσουν κίνηση και αλληλεπίδραση με το κοινό. Η καινοτόμος προσέγγισή του συνδύαζε την τεχνολογία και την τέχνη, επηρεάζοντας καλλιτέχνες που ενδιαφέρονταν για τη σχέση τέχνης και επιστήμης
Chryssa (1933-2013)
Η Chryssa, γεννημένη ως Χρύσα Βαρδέα, ήταν μια πρωτοπόρος καλλιτέχνις που χρησιμοποίησε το νέον για να δημιουργήσει εντυπωσιακά γλυπτά. Η δουλειά της, όπως η σειρά “Times Square Sky”, εισήγαγε μια νέα διάσταση στην τέχνη του φωτός και επηρέασε την Pop Art. Χρησιμοποιώντας το neon, ανέδειξε τη δυναμική των φωτεινών επιγραφών και των βιομηχανικών υλικών, δίνοντάς τους μια νέα, καλλιτεχνική πνοή
Jean Xceron (1890-1967)
Με μία σειρά μετα-κυβιστικών καμβάδων, ο Jean Xceron απομακρύνθηκε από τη σταθερή φόρμα, υιοθετώντας ρυθμική κίνηση της γραμμής και χρησιμοποιώντας κυρίως αποχρώσεις του γκρι. Σταδιακά, οι πίνακές του απέκτησαν περίπλοκες μορφές και ζωντανά χρώματα σε συνδυασμό με έντονες μαύρες γραμμές. Αυτή η εξέλιξη της δουλειάς του Xceron ενίσχυσε την επιρροή του στην αφηρημένη τέχνη, προσδίδοντας έναν μοναδικό ελληνικό χαρακτήρα
Θεόδωρος Στάμος (1922-1997)
Ο Θεόδωρος Στάμος ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της αφηρημένης εξπρεσιονιστικής τέχνης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη από Έλληνες μετανάστες, η δουλειά του συνδύαζε κλασικές ελληνικές επιρροές με σύγχρονη αφαίρεση, δημιουργώντας έργα γεμάτα ένταση και βάθος. Η στενή του φιλία και συνεργασία με τον Mark Rothko ήταν καθοριστική, καθώς οι δύο καλλιτέχνες αλληλοεπηρεάστηκαν, ενισχύοντας τη δημιουργικότητα και το έργο τους. Τα έργα του Στάμου εκτιμήθηκαν για την καινοτομία τους και τη συναισθηματική τους φόρτιση, και αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της αφηρημένης εξπρεσιονιστικής τέχνης
Peter Voulkos (1924-2002)
Ο Peter Voulkos έφερε επαναστατικές καινοτομίες στην κεραμική τέχνη, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια του μέσου με την ενέργεια και τη δυναμική των έργων του. Το έργο του “Rocking Pot” (1956) ήταν γεμάτο ενέργεια και δυναμική, δείχνοντας πως η κεραμική μπορούσε να είναι τόσο εκφραστική όσο η ζωγραφική ή η γλυπτική. Οι καινοτομίες του τον έκαναν μια κεντρική φιγούρα στην κεραμική τέχνη, καταφέρνοντας να φέρει την κεραμική στα μουσεία της Αμερικής
William Baziotes (1912-1963)
Ο William Baziotes δημιούργησε καμβάδες εμπνευσμένους από την ελληνική μυθολογία, γεμάτους συμβολισμό και μυστήριο. Το έργο του “Cyclops” (1947) βραβεύτηκε από επιτροπή στην Έκθεση «Abstract and Surrealist American Art» που πραγματοποιήθηκε στο Art Institute of Chicago το 1947–48. Αυτή η διάκριση επιβεβαίωσε την επιρροή του Baziotes στην αφηρημένη τέχνη και τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της εποχής του
Christopher Makos (b. 1948)
Ο Christopher Makos είναι ένας καλλιτέχνης και φωτογράφος που κατέγραψε μια καίρια εποχή πολιτιστικής αλλαγής. Η στενή του σχέση με τον Andy Warhol επηρέασε βαθιά το έργο του και τον βοήθησε να αναπτύξει τη μοναδική του προσέγγιση στη φωτογραφία. Οι εικόνες του Makos, όπως οι διάσημες φωτογραφίες του Warhol σε διάφορες μεταμφιέσεις, κατέγραψαν την ένταση και την ενέργεια της εποχής, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα τους στη σύγχρονη φωτογραφία
Παντελής Τσάτσης
Δημήτρης Βαρτζόπουλος