Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;
Γιάννης Μόσιος: Αν και η απάντηση θεωρείται πιθανόν κλισέ, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου! Πριν καλά καλά καταλάβω τι είναι ηθοποιός, ήθελα να το κάνω αυτό. Αν και έχω κάνει πολλές άλλες δουλειές, συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο από αυτό. Είναι μια εσωτερική μου αναγκη που με ωθούσε πάντα εκεί…
Ειρήνη Καρπούζη: Απλά προέκυψε …Δεν σκεπτόμουν να γίνω ηθοποιός, όποτε βρέθηκα στην Δραματική χωρίς σχεδόν να το καταλάβω. Ορισμένα πράγματα είναι «προαποφασισμένα» τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο και αυτό είναι και όμορφο συνάμα πολλές φορές…
Ποιον ηθοποιό-καλλιτέχνη θαυμάζετε;
Τάσος Χρυσοπουλος: Δεν είναι μόνο ένας… από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες θα έλεγα πως είναι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης όχι μόνο ως καλλιτέχνης, αλλά και ως άνθρωπος.
Νατάσα Στεφανάτου: Την Meryl Streep.
Θέατρο ή Κινηματογράφος τι προτιμάτε;
Ειρήνη Καρπούζη: Θέατρο.
Νατάσα Στεφανάτου: Μέχρι στιγμής έχω υπάρξει μόνο στο θέατρο, αλλά με γοητεύει και με μαγεύει ο κόσμος του κινηματογράφου. Θέλω πολύ να βρεθώ εκεί…
Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα-επιτυχία για εσάς;
Γιάννης Μόσιος: Επιτυχία είναι να είσαι καλός σε αυτό που κανεις, ο,τι κι αν είναι αυτό. Στο θέατρο επιτυχία είναι να είσαι αρεστός στο κοινό που σε παρακολουθεί (κατά την γνώμη μου πάντα…). Να μην θεωρηθείς «κακός» ηθοποιός (όχι ότι δεν υπάρχουν κακές μερες πάνω στην σκηνή, σαφώς είναι πραγματικότητα και οποίος το διαψεύσει θα είναι ψέμα)! Όσοι έχουν όμως μόνο σαν στόχο τα φώτα, την δημοσιότητα, και τα πρωτοσέλιδα μέσω της τέχνης αυτής, καλύτερα να μην στραφούν εκεί να κάνουν κάτι άλλο. Αν έρθει η δημοσιότητα στην πορεία αλλά όχι σαν κάτι που διακαως επιδιώκεις, τότε καλώς να έρθει! Καριέρα είναι να αντέχεις στον χρόνο και να εξελίσσεσαι, ελπίζω να το καταφέρω! (Θα δείξει…).
Ειρήνη Καρπούζη: Χαρά σημαίνει, όταν σκέφτομαι πως υπάρχουν άνθρωποι που κατάφεραν μια επιτυχημένη καριέρα (με ο, τι αυτά συνεπάγονται).
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς η γίνεται;
Τάσος Χρυσόπουλος: Όλοι μέσα μας έχουμε καλλιτεχνικές τάσεις θεωρώ, ίσως δεν τις έχουμε ανακαλύψει ( άλλοι σε μεγάλο βαθμό και άλλοι σε μικρότερο). Εξαρτάται από το πως αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα γύρω μας, και πόσο ευαισθητοποιημένοι και ανοιχτοί είμαστε στα έξωθεν ερεθίσματα.
Νατάσα Στεφανάτου: Γίνεται… Ένας σπόρος αν δεν ποτιστεί, και δεν φροντιστεί δεν θα ανθίσει!
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Γιάννης Μόσιος: Αυθορμητισμός ίσως.
Ειρήνη Καρπουζη: Συνάντηση. Δεν με εκφράζουν οι λέξεις αλλά τα νοήματα τους, που κρύβουν την ουσία η «δεύτερη» ανάγνωση θα έλεγε κανείς..,
Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Τάσος Χρυσόπουλος: Την έχω νιώσει και από πριν αλλά έχει έρθει και στην πορεία κάνοντας κάτι. Νομίζω η συνάντηση της έμπνευσης με εμένα γίνεται έπειτα από αμοιβαία μετακίνηση.
Νατάσα Στεφανάτου: Η έμπνευση υπάρχει παντού ολόγυρα κάθε στιγμή…Το θέμα είναι πως την διαχειρίζεσαι εσυ, πού σε οδηγεί εκείνη και πού εσύ.
Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Γιάννης Μόσιος: Πολλές φορές δεν ξέρω καν αν μπορώ να θεωρηθώ καλλιτέχνης, υπάρχουν μεγάλα διαστήματα που δεν νιώθω δημιουργικός λόγω ρουτίνας και καθημερινής δουλειάς ή απουσίας έμπνευσης. Δυσκολεύομαι παρόλα αυτά να με χαρακτηρίσω αλλά αν έπρεπε…ίσως να με χαρακτήριζα «πολυεργαλείο» ή «λίγο από όλα». Είμαι πολυπράγμων.
Ειρήνη Καρπούζη: Περίεργο. Αν δεν τον θεωρούσα περίεργο τον εαυτο μου θα έκανα κάποια άλλη δουλειά.
Μια παράσταση που σε σημάδεψε και γιατί;
Γιάννης Μόσιος: Δύσκολη ερώτηση…Μου έχει μένει στο μυαλό η «Κατσαρίδα» με τους Κώστα Γάκη και Δημήτρη Μακαλιά. Είχα γελάσει τόσο πολύ σε σημείο που έχασα την ροή της παράστασης! Ήταν τόσο εύστοχες και γεμάτες ενέργεια οι ερμηνείες αυτών των δυο ηθοποιών που δεν με ένοιαζε καν το έργο, απλά μας είχε πιάσει όλους νευρικό γέλιο…
Νατασα Στεφανάτου: Δεν έχει υπάρξει ακόμη αυτή η παράσταση
Συμφωνείτε με τον όρο «εμπορικότητα» στο θέατρο; Η Τέχνη τελικά είναι για τους πολλούς η όχι; Για εσάς τι είναι Τέχνη;
Τάσος Χρυσόπουλος: Είναι σχετικό το τι χαρακτηρίζεται «εμπορικό» και τι μη. Ένα κλασσικό έργο αν γίνει επιτυχία θα γίνει αυτόματα και «εμπορική», η διαφορά έγκειται στο να έχει να πει κάτι το έργο, να «μιλήσει» και να αγγίξει τις καρδιές των θεατών. Στην τέχνη καταφεύγουν όσοι την έχουν αναγκη και θεωρώ πως είναι πολλοί αυτοί, και αυτό είναι παρήγορο ειδικότερα στους καιρούς που διανύουμε. Η τέχνη για εμένα είναι ο τρόπος που βλέπουμε την ζωη, το πως μπορούμε να εκμαιευσουμε την ομορφιά από καθετί γύρω μας.
Νατάσα Στεφανάτου: Υπάρχει η «εμπορικότητα», είναι μια πραγματικότητα. Η τέχνη είναι για όλους, και την ίδια στιγμή όμως, δεν αφορά όλους. Για εμένα η τέχνη είναι ένας τρόπος να βλέπεις και να καταλαβαίνεις την ζωή, σαν να κοιτάς μέσα από καλειδοσκόπιο.
Είναι αποδεκτή για σας η ερμηνευτική μανιέρα ή προτιμάτε τον αυτοσχεδιασμό;
Τάσος Χρυσόπουλος: Ο «αυτοσχεδιασμός» σίγουρα σε οδηγεί σε μονοπάτια μοναδικά ανεξερεύνητα.
Ειρήνη Καρπούζη: Για εμένα είναι όλα αποδεκτά, και δεν έχω σκεφτεί η αλήθεια είναι τι προτιμώ, ακόμη δοκιμάζω και πειραματίζομαι.
Ένας ρόλος που ονειρεύεστε να ενσαρκώσετε και γιατί;
Τάσος Χρυσόπουλος: Ίσως φανώ «ιερόσυλος» γιατί είμαι πολύ φρέσκος ακόμη στα «θεατρικά δρώμενα» αλλά αν μου δινόταν ποτέ η ευκαιρία θα ήθελα να ερμηνεύσω τον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι. Από την στιγμή που το διάβασα και μετά, απλά ήθελα να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Γιάννης Μόσιος: Θα ήθελα πολύ να έχω τα «κότσια» να παίξω τον «Λευτέρη» από το «Γάλα» η ερμηνεία του Κωνσταντίνου Παπαχρόνη πραγματικά, με είχε συγκλονίσει!
Τα παιδιά που ονειρεύονται ν’ ακολουθήσουν αυτόν τον χώρο τι θα τα συμβουλεύατε; Και ποια είναι τα «συστατικά» για να ξεχωρίσεις;
Νατάσα Στεφανάτου: Θα τα συμβούλευα να σέβονται τον εαυτό τους, την δουλειά τους, και τους συναδέλφους τους. Ξεχωρίζει πάντα αυτός που έχει το θάρρος να βγαίνει μπροστά.
Ειρήνη Καρπούζη: Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη συμβουλή, ο κάθε άνθρωπος με κάποιον μαγικά ανεξήγητο τρόπο ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Ίσως να τόνιζα απλά να ακολουθεί πάντα το δρόμο της αλήθειας που εμπεριέχει την γνώση! Ούτε «συστατικό» υπάρχει ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός κατ’ επέκταση και τα «συστατικά» ποικίλλουν και διαφοροποιούνται όπως είναι λογικό, από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Πιστεύετε στην ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του καλλιτέχνη; Και τι είναι αυτό που τον ξεχωρίζει από τους άλλους;
Γιάννης Μόσιος: Οι περισσότεροι «καλλιτέχνες» παλεύουν με τα σκοτάδια τους, όπως και πολλοί άνθρωποι γενικότερα. Αυτός που ίσως ξεχωρίζει, είναι αυτός που καταφέρνει να μετατρέψει τα σκοτάδια του σε φως!
Νατάσα Στεφανάτου: Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες έχουν την τύχη μέσω της τέχνης να φιλτράρουν τα πράγματα μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Καμία φορά η τέχνη μπορεί να είναι και μια ανάπαυλα από την καθημερινότητα. Οι άνθρωποι για εμένα είναι αυτοί που ξεχωρίζουν καλλιτέχνες και μη.
Για να είναι κανείς ηθοποιός πρέπει να έχει μεράκι γι’ αυτήν τη δουλειά. Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο σε αυτήν;
Τάσος Χρυσόπουλος: Αγαπώ να μοιράζομαι ιστορίες με τους ανθρώπους, να ταξιδεύουμε παρέα για λίγο σ’ έναν…. «άλλον» κόσμο. Να μπορώ να τους χαρίσω μέσω μιας ιστορίας είτε γέλιο είτε συγκίνηση.
Ειρήνη Καρπούζη: Όλες οι εργασίες θέλουν μεράκι για να γίνονται σωστά και αποτελεσματικά. Οπότε με αυτό ως δεδομένο, δεν θεωρώ πως ένας ηθοποιός χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω. Αγαπώ το ότι δεν θα βαρεθώ ποτέ, έχει έναν τρόπο αυτή η εργασία να σε «τρώει» να σε «καταπίνει» και να επιστρέφεις βέβαια πάντα σώος για καινούργιες περιπέτειες…
Η παράσταση σας περιστρέφεται γύρω από νευρολογικές παθήσεις. Άλλαξε η οπτική σας μελετώντας και ερμηνεύοντας;
Νατάσα Στεφανάτου: Έμαθα πράγματα που δεν γνώριζα, ευαισθητοποιήθηκα, ένας άνθρωπος στον δρόμο που εύκολα τον αποκαλείς «περίεργο» μπορεί να νοσεί από μια νευρολογική πάθηση αλλά ταυτόχρονα να είναι υψηλά λειτουργικός ίσως και περισσότερο από εσένα, σε άλλους τομείς.
Γιάννης Μόσιος: Εννοείται πως άλλαξαν πολλά, σκοπός μας είναι να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος για κάποια από τα πολλά δυστυχώς νευρολογικά σύνδρομα, τα οποία είναι δακτυλοδεικτούμενα για τον αμαθή κόσμο. Ελπίζω πραγματικά να το καταφέρουμε. Και σίγουρα μέσα από όλο αυτό, ευαισθητοποιηθήκαμε και εμείς περισσότερο.
Ειρήνη Καρπούζη: Με επηρέασε και με σόκαρε ακόμη περισσότερο το πώς χάνεται η έννοια του «αυτονόητου» που έχουμε εμείς στην καθημερινότητα μας, ενώ για ανθρώπους με νευρολογικές παθήσεις δεν υφίσταται κανένα «αυτονόητο» όλα απαιτούν τρομερό κόπο, πόνος, και δουλειά.
Τάσος Χρυσόπουλος: Μπορώ να πω με σιγουριά πως κατάλαβα κάπως καλύτερα τον κόσμο των ανθρώπων με νευρολογικά σύνδρομα, ανακάλυψα πράγματα που πραγματικά βγάζω το καπέλο σε ανθρώπους που ζουν και έρχονται αντιμέτωποι κάθε μέρα με αυτά τα σύνδρομα. Είναι ένα θέμα που υπάρχει γύρω μας όλοι να είμαστε ευαίσθητοι σε αυτό και όχι πολλοί από εμάς να «εθελοτυφλούν» εσκεμμένα.
Τι σημαίνει για έναν ηθοποιό να παίρνει το τιμόνι της σκηνοθεσίας σε συνδυασμό με την συγγραφή ενός θεατρικού έργου; Είναι βαρύ το φορτίο ή πρόκληση;
Ειρήνη Καρπούζη: Σε αυτή την ερώτηση να απαντήσει ο άξιος σκηνοθέτης μας! Από την παρατήρηση μου όμως ως ηθοποιός απέναντι στην δουλειά που κάνει ο σκηνοθέτης μαζί μας, ναι είναι βαρύ, δύσκολο αλλά και πολύ όμορφο παράλληλα.
Ηλίας Μενάγιερ: Είναι κάτι πολύ έντονο αυτό για εμένα. Σε όλες τις παραστάσεις και για όλους τους ρόλους όπου κι αν παίζω δίνω πολύ αγάπη γιατί μόνο έτσι μπορείς να κάνεις αυτή την δουλειά σωστά. Με αυτή την παράσταση τώρα, ένιωσα ότι έπρεπε να δώσω και ακόμη περισσότερη αγάπη για να την δω να γεννιέται μπροστά στα μάτια μου, κι αυτό είναι στ’ αλήθεια μια υπέροχη αίσθηση! Παρ’ όλες τις όποιες δυσκολίες και διαφορετικές απόψεις που υπήρχαν κατά την διάρκεια της προετοιμασίας, η παράσταση έχει χαράξει τον δρόμο της! Οπότε μεγάλο το φορτίο, μεγάλες απογοητεύσεις αλλά και ανεκτίμητες στιγμές απόλαυσης! Αξίζει κάθε φορά!!!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τάσος Χρυσόπουλος: Είμαι σε πρόβες για ένα παιδικό, και ένα βραδινό.
Νατάσα Στεφανάτου: Να δουλεύω. Μόνο αυτό θέλω, να κάνω όμορφες δουλειές που με τιμούν.
Γιάννης Μόσιος: Να καταφέρω να γεράσω!
Ειρήνη Καρπούζη: Τα σχέδια δεν αποκαλύπτονται ποτέ!!! Σχολιάζεται μονάχα το αποτέλεσμα τους… Που εύχομαι και ελπίζω από καρδιάς να είναι όμορφο.
Ευχαριστούμε από καρδιάς και ευχόμαστε ό, τι καλύτερο στο polis magazino ήταν πραγματικά μια ουσιαστική και υπέροχη συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, θα χαρούμε να σας δούμε σύντομα στην παράσταση μας!
