Πολιτισμός και Μουσική Παιδεία.
Πολιτισμός και μουσική είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους από την αρχαιότητα.
Είναι αδιαμφισβήτητη η ένταξη της μουσικής σε κάθε πολιτιστική έκφραση των ανθρώπων στη ροή της ιστορίας από την αρχή μέχρι σήμερα. Μουσική παιδεία όμως δεν σημαίνει μονο το να έχει κάποιος μουσική εκπαίδευση.
Είναι κάτι περισσότερο από το να μπορεί κάποιος να διαβάζει μουσική και να παίζει ένα μουσικό όργανο.
Είναι μια πιο γενικευμένη γνώση πολύπλευρη, που έχει να κάνει με την μουσική αντίληψη πέρα από τις νότες, την κατανόηση συνθετικά των εργων, την βαθύτερη ακρόαση όλων των ειδών και διαφόρων εποχών της μουσικής, την κατανόηση και των υπολοίπων τεχνών εκτός της μουσικής και την αλληλεπίδραση τους και μια γενικότερη παιδεία και κοινωνική καλλιέργεια.
Όλα αυτά προάγουν το πολιτισμό, και αναπτύσουν μια καλύτερη αντίληψη για το προς τα πού θα πρέπει να κινείται η κοινωνία μας.
Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Όλοι συμφωνούν ότι η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα με την οποία ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφράστεί μέσω αυτής, ανάλογα με τα βιώματά του, τον τόπο που ζει την εκπαίδευση του, την ιστορία του και ταυτόχρονα να λάβει ως ακροατής ή ακόμη και συμμετέχοντας, τα αντίστοιχα “μηνύματα” άλλων λαών με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο.
Αυτού του είδους η επικοινωνία μόνο ενωτική μπορεί να είναι καθώς ανταλλάσσοντας βιώματα και αντιλήψεις μέσω της μουσικής εξελίσσεται και το άτομο και ο πολιτισμός γενικότερα.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς καθώς στο πέρασμα των χρόνων, η μουσική μου αντίληψη αλλάζει, διευρύνεται και προστίθενται όλο και περισσότεροι.
Πέρα από τις τεχνικές δυνατότητες που εξελίσσονται υπερβολικά στην εποχή μας, όσο περνάει ο καιρός έχω μια τάση να προσέχω πολύ περισσότερο τις ερμηνείες και την αυθεντική εκφραστικότητα των εκτελέσεων.
Μιλώντας σαν τρομπετίστας δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω τον Maurice Andre ο οποίος είναι αυτός που ανέβασε την τρομπέτα στο ίδιο επίπεδο με το βιολί το πιάνο και γενικά τα δημοφιλέστερα ας μου επιτραπεί η έκφραση όργανα.
Η λίστα βέβαια των αγαπημένων μουσικών, συνθετών και εκτελεστών στην κλασική την τζαζ και την εθνικ μουσική είναι ατελείωτη.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.” Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Ως μουσικός με κλασικές σπουδές αλλά που έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την τζαζ και λάτιν μουσική, πιστεύω ότι υπάρχει ένα είδος μουσικής η καλή μουσική.
Είχα τη τύχη να συνεργαστω με απίστευτους μουσικούς και στο κλασσικό πεδίο και στη μοντέρνα μουσική και το συμπέρασμα είναι ότι η αυθεντική έκφραση των συναισθημάτων κατά την εκτέλεση ενός έργου είναι αυτό που μένει στο τέλος.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν τρομπετίστα που έπαιζε λάτιν τζαζ μουσική, ο οποίος θα μπορούσε άνετα να παίζει ως κορυφαίος σε κάποια συμφωνική ορχήστρα ή ως σολίστ και έναν καταπληκτικό Περουβιανό πιανίστα ο οποίος έπαιζε έργα του Schumann και τα διαμόρφωνε στην πορεία ως εισαγωγή στα λάτιν κομμάτια στο κλαμπ που παίζαμε.
Το καταπληκτικό ήταν ότι ο κόσμος στο κλαμπ έκανε απόλυτη ησυχία κατά την εκτέλεση αυτών των εισαγωγών!!!
Τι καλύτερη απόδειξη ότι η αυθεντικότητα της έκφρασης και η ποιότητα της εκτέλεσης είναι το ζητούμενο άσχετα με το είδος της μουσικής!!!
Η μουσική είναι μία από τις πρωταρχικές πολιτιστικές εκδηλώσεις του ανθρώπου που υπάρχει έμφυτη σ’ αυτόν από τη βρεφική ή και τη νεογνική του ακόμα ηλικία
Είναι ακριβώς έτσι.
Παρατηρώντας τον γιο μου που μόλις έγινε 4 ετών να τραγουδάει σε κάθε ευκαιρία από πριν αρχίσει να μιλάει καλά καλά ή βλέποντας στην Κούβα τα παιδιά να τραγουδούν και να χορεύουν στο δρόμο ή όπου βρεθούν σε κάθε ευκαιρία δεν μπορώ να σκεφτώ ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Λαμβάνοντας υπόψιν τα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι σαφές ότι η μουσική παιδεία είναι ανάγκη και όχι πολυτέλεια.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η μουσική πρέπει να διδάσκεται στους νέους για τρεις βασικούς λόγους. Από τη μια πλευρά, χρησιμεύει ως «παιδιά» και «ανάπαυσις», δηλαδή ως ψυχαγωγία, από την άλλη πλευρά, για σωστή «διαγωγή» και αισθητική καλλιέργεια, ενώ παράλληλα, έχει την ιδιαίτερη αξία να μπορεί να επενεργεί στο ήθος και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Λέγοντας ταλέντο τι εννοούμε; Πάντα είχα την άποψη ότι το ταλέντο είναι στο μυαλό και όχι στα δάχτυλα ή τα χειλη.
Εξαίρεση ίσως αποτελεί η φωνή διότι πρέπει να έχεις γεννηθεί με μια ωραία φωνή με μεγάλη έκταση ώστε να μπορείς να εξαλιχθεις.
Το να έχει ένα παιδί κάποια ευχέρεια στην τεχνική κάποιου οργάνου, να μπορεί να παίξει εύκολα ότι ακούει ή να μπορεί να τραγουδάει σωστά, το βοηθάει σίγουρα να φτάσει σε ένα επίπεδο αντίληψης της μουσικής πιο γρήγορα, εφόσον όμως δουλέψει και ασχοληθεί.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάποιο άλλο παιδί που ίσως δεν εχει αυτή την ευχέρεια, αλλά έχει την θέληση και την επιμονή να δουλέψει και να περάσει από αυτή την διαδικασία δεν θα φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Θα πρέπει λοιπόν να εστιάζουμε εκτός από τις ευκολίες που προαναφέρθηκαν, στη θέληση και την αγάπη που μπορεί να έχει ένα παιδί στη μουσική και τη μάθηση, γιατί κατά τη γνώμη μου αυτό είναι το πραγματικό ταλέντο.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Σίγουρα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα σήμερα από παλιότερα λόγω της ίδρυσης αντίστοιχων τμημάτων στα πανεπιστήμια, όμως θα έπρεπε να υπάρχει μια πιο σοβαρή αντιμετώπιση από το κράτος και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Στα μουσικά σχολεία και τους καθηγητές που ασχολούνται με τα παραδοσιακά όργανα πέφτει όλο το βάρος για την μετέπειτα εξέλιξη των παιδιών που θα ασχοληθούν με την μουσική μας παράδοση.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Υπάρχουν αξιόλογοι μουσικοί σε όλα τα είδη και τα όργανα.
Οφείλω να αναφέρω ότι τουλάχιστον όσον αφορά τα χάλκινα πνευστά, οι σημερινοί νέοι μουσικοί, είναι πολύ καλύτερα καταρτισμένοι, γεγονός το οποίο δεν οφείλεται βέβαια στο υπάρχον μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, αλλά στον ζήλο των ίδιων των μουσικών, οι οποίοι έφυγαν στο εξωτερικό, πολλοί με την ενθάρρυνση των καθηγητών τους και άλλοι μόνοι τους, με πολλές δυσκολίες, για να αποκτήσουν τις γνώσεις και την κατάρτιση που απαιτείται, ώστε να υπάρχει ένα επίπεδο αντάξιο του εξωτερικού.
Πολλοί από αυτούς μεταδίδουν την γνώση αυτή στους μαθητές, αλλά θα πρέπει να αλλάξουν πολλά στο εκπαιδευτικό σύστημα της μουσικής ώστε να εκσυγχρονιστεί και διευκολύνει την μετάδοση αυτής της γνώσης.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Σαν καθηγητής τρομπέτας στο δημοτικό ωδείο Κατερίνης, όπου βρίσκομαι τα τελευταία 10 χρόνια, απολαμβάνω την διδασκαλία, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου πρωτίστως εκτελεστή.
Ευτυχώς η δουλειά μου στο ωδείο είναι πολύ ευχάριστη και το περιβάλλον εξαιρετικό και μου αφήνει πολύ χρόνο για προσωπική μελέτη.
Λόγω αυτού αποφάσισα να ασχοληθώ από φέτος περισσότερο με τα όργανα εποχης, την Baroque τρομπέτα κυρίως και το cornetto, με σκοπό να φτάσω σε ένα υψηλό επίπεδο εκτέλεσης.
Στους κοντινούς στόχους είναι και μια ηχογράφηση έργων Ελλήνων συνθετών για τρομπετα, τα οποία βραβεύτηκαν σε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό σύνθεσης έργων για σόλο τρομπέτα, που διοργάνωσε το Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης πριν μερικά χρόνια, αλλά οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν τότε.
Επίσης απολαμβάνω απεριόριστα την συμμετοχή μου στην Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, με την οποία συνεργάζομαι από φέτος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στη Λευκάδα και πήρε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής στη “Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδας” με καθηγητή στην τρομπέτα τον Γεράσιμο Μεσσήνη.
Είναι ιδρυτικό μέλος του “Μουσικού Συνόλου Λευκάδας” με το οποίο έχει λάβει μέρος σε συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1989 συνέχισε τις σπουδές του στην τρομπέτα στην Αθήνα στο “Απολλώνιο Ωδείο” με καθηγητή τον Παναγιώτη Παυλοπουλο και το 1997 πήρε το Δίπλωμα του με άριστα παμψηφεί.
Είναι επίσης κάτοχος LGSMD(P) του Guildhall School of Music and Drama και έχει λάβει μέρος σε σεμινάρια τρομπέτας με τους Bo Nilson, John Marcellus, Scot Hartman, Vince DiMartino, Arturo Sandoval, Rex Richardson Frits Damrow Canadian Brass και άλλους.
Από το 1996 ήταν 1η τρομπέτα στην “Αθηναϊκή Φιλαρμονία” θέση που κατείχε μέχρι το 2010. Υπήρξε Lead τρομπέτα της “Big Band” του Δήμου Αθηναίων και μέλος του “Συνόλου Σύγχρονης Μουσικής του Δήμου Αθηναίων” από το 2002 μέχρι το 2005 ως μονιμο μέλος και εως το 2010 ως έκτακτο.
Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες με σχεδόν όλες τις Ελληνικές ορχήστρες συμπεριλαμβανόμενων της “Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών”, της “Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης” ,της “Συμφωνικής Oρχήστρας της ΕΡΤ”, την “Εθνική Λυρική Σκηνή”, τους “Σολίστες της Πάτρας” την “Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων”, την “Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης” και έχει εμφανιστεί σαν σολίστ με την “Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρών” το “Σύνολο Σύγχρονης και Computer Μουσικής του Δήμου Αθηναίων”, το “Σύνολο Σύγχρονης Μουσικής Αθήνας” την “Big Band του Δήμου Αθηναίων”, την “Αθηναϊκή Φιλαρμονία” καθώς και με διάφορα ελληνικά και ξένα σύνολα Jazz μουσικής.
Χρησιμοποιεί όλη την γκάμα των οργάνων της οικογένειας της τρομπέτας καθώς και όργανα εποχής (baroque τρομπέτα και cornetto) και νιώθει το ίδιο άνετα παίζοντας οποιοδήποτε είδος μουσικής από Albinoni και Ξενάκη μέχρι Louis Armstrong , Latin Jazz και Μιούζικαλ.
Έχει συμετάσχει σε πολλές ηχογραφήσεις και συναυλίες με διάφορους καλλιτέχνες έλληνες και ξένους με σύνολα κλασικής και μοντέρνας μουσικής και διαφημίσεις για την τηλεόραση.
Υπήρξε μέλος των Palenque All Stars με τους οποίους έχει συνοδεύσει παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες της Latin σκηνής όπως οι CAMILO AZUQUITA, HERMAN OLIVERA, ROBERTO PLA, SUZANA BACA, MERCADONEGRO, FRANKIE MORALES, FRANKIE VASQUEZ, ORLANDO WATUSSI, RAY BAYONA, ALFREDO DE LA FE, JIMMY BOSCH, RAY DE LA PAZ, SPANICH HARLEM ORCESTRA, LARRY HARLOW, LUISITO ROSARIO, MIGUEL ENRIQUEZ κ.α.
Υπήρξε καθηγητής τρομπέτας στο Saint Catherine’s British Embassy School και από το 2010 διδάσκει στο Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης.
