Μπότου Άννα: “Η τέχνη καθρεφτίζει τις τάσεις και το πνεύμα κάθε εποχής. Σε μια τόσο δύσκολη εποχή, η ανάγκη αμφίδρομης επικοινωνίας είναι ακόμη πιο επιτακτική”

Υποδεχόμαστε το Φεβρουάριο του 2021 με πρωτοποριακό project της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ το οποίο πρότεινε και επιμελείται η καλλιτέχνις Χρύσα Μπαρζόκα.
Στο πρότζεκτ γνωστοί καλλιτέχνες απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό θα εκθέτουν με έργα στραμμένα προς την κρυστάλλινη βιτρίνα έτσι ώστε οι θεατές να μπορούν να θαυμάσουν δημιουργίες από τον εξωτερικό αύλειο χώρο – στο κλίμα της εποχής… Η έκθεση θα βρίσκεται εκεί όλο τον Φεβρουαριο επιμένοντας να συγκεντρώνει την προσοχή και την συναισθηματική φόρτιση του θεατή.

Ποιο συναίσθημα πιστεύετε πως επικρατεί στον επισκέπτη αντικρύζοντας το δικό σας έργο; Θα ήταν αυθαίρετο και αλαζονικό να προβλέψω ή να προσδιορίσω τις αντιδράσεις της άλλης πλευράς.

Τι συμβολίζει για εσάς η συμμετοχή σας, στο γυάλινο περίπτερο στη Ν. Παραλία; Την “αμήχανη στιγμή” που εισήγαγε αυτή η παράδοξη εποχή που διανύουμε, όπου σου επιτρέπεται η θέαση αλλα όχι πρόσβαση. Aντικατοπτρίζει εν ολίγοις την αμηχανη στγμή που ζουμε ως άνθρωποι, ως κοινωνικά όντα, που ναι μεν μπορούμε να έρθουμε σε επαφή, την ίδια στιγμή αυτό καταρρίπτεται ή απορρίπτεται από την ανάγκη της κοινωνικής αποστασιοποίησης, ώστε να μείνουμε ασφαλείς.

Πώς νομίζετε ότι μπορεί να επιδρά στους θεατές αυτή η πρωτοβουλία τη δεδομένη εποχή; Ενδεχομένως να ενεργοποιήσει ή και να εμπλουτίσει το συναισθηματικό κόσμο του δέκτη.

Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ μπορεί να προτείνει εναλλακτικό τρόπο αντιμετώπισης μιας επερχόμενης δυστοπίας; Υπάρχει ανάγκη για νέες καλλιτεχνικές δράσεις και πρακτικές την εποχή του ιού; Η Επίμονη Τέχνη διευκολύνει ώστε το κοινό να έρθει σε επαφή με διαφορετικούς τρόπους θέασης της πραγματικότας, όπως την αντιλαμβάνεται καθένας από εμάς και την αποδίδει πλαστικά, είτε είναι επαγγελματίας είτε ερασιτέχνης του χώρου. Σε κάθε περίπτωση νομίζω το αποτέλεσμα είναι ωφέλιμο.
Η τεχνη καθρεφτίζει τις τάσεις και το πνεύμα κάθε εποχής. Σε μια τόσο δύσκολη εποχή, η ανάγκη αμφίδρομης επικοινωνίας είναι ακόμα πιο επιτακτική. Μα ακόμα πιο επιτακτική είναι η ανάγκη για συνέργεια μεταξύ των καλλιτεχνών. Ο καθένας από μας, ναι μεν λειτουργεί ως μονάδα στον προσωπικό του χώρο, αλλα απο κει και πέρα θεωρώ ότι θα είναι γόνιμο, να υπάρξουν συνεργασίες, οι οποίες πέραν του ότι ενεργοποιούν τους ίδιους τους δημιουργούς, ενδεχομένως να ενεργοποιήσουν το ίδιο το κοινωνικό σύνολο, τους δέκτες δηλαδή του έργου τους.

Η Θεσσαλονίκη στο πέρασμα των χρόνων νιώθετε ότι αγκαλιάζει τους καλλιτέχνες; Εάν θες να εκτιμήσεις την προσέγγιση μιάς πόλης σε έναν τομέα, όπως αυτόν της τέχνης, θα πρέπει να συνυπολογίσεις τρεις παράγοντες: τον πομπό (δημιουργό), τον μεσάζοντα (φορείς, δομές, κτλ) και το δέκτη (κοινό). Μην έχοντας επαρκή στοιχεία συνολικά, που αφορούν όλη αυτή τη πολύπλοκη διαδικασία, οποιαδήποτε εκτίμηση από την πλευρά μου θα ήταν εσφαλμένη.