Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση;
Ο Γιώργος Κοινούσης στην τηλεόραση να τραγουδά “τα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά” και “Αμερική, Αμερική”.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Με τον Tom Yorke των Radiohead, την μεσόφωνο Cecilia Bartoli και την τσιγγάνα τραγουδίστρια Estrella Morente.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές;
Φυσικά. Αλλά όχι αρνητικές τελικά. Άλλωστε συνήθως έχει σημασία τί κάνουμε μια εμπειρία κι όχι η ύπαρξή της αυτή καθ’εαυτή. Ξεκίνησα λοιπόν να παίζω κιθάρα στα έντεκα. Ο Τάσος Βάις, οικογενειακός μας φίλος ο οποίος είχε την απόλυτη κυριαρχία πάνω στην καλοπέραση και τη διασκέδαση στις φιλικές συναντήσεις των γονιών μου, υπήρξε ο πρώτος μου δάσκαλος. Έπαιζε με απίστευτη ευκολία κιθάρα, αρμόνιο, πιάνο και μάλλον οποιοδήποτε όργανο έπεφτε στα χέρια του! Την επόμενη χρονιά πήγα στο ωδείο, όπου άρχισα να μελετάω κιθάρα συστηματικότερα με τον Σταύρο Σουργκούνη, με τον οποίο συνέχισα ως κύριο δάσκαλο μέχρι και το τέλος των μουσικών σπουδών μου στην Ελλάδα. Ο Σταύρος είναι από αυτούς τους αφοσιωμένους ανθρώπους που παίρνουν τη διδασκαλία πολύ σοβαρά. Μας “έτρεχε” από σεμινάριο σε σεμινάριο κι από συναυλία σε συναυλία! Είχε φτιάξει μια κοινότητα με άξονα την κιθάρα που τρεφόταν από ο,τιδήποτε καλό υπήρχε διαθέσιμο εκείνη την εποχή. Μετά το δίπλωμά μου, πήγα στο Λονδίνο όπου σπούδασα με την Nicola Hall και τον Colin Downs, στο Trinity College of Music. Ήταν μια από τις πιο γόνιμες περιόδους της ζωής μου, γιατί μπόρεσα απερίσπαστος να αφοσιωθώ στη μουσική. Εκεί, απέκτησα εργαλεία που μου έχουν σταθεί απαραίτητα σε ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Καθοριστικός στη διαμόρφωση της αισθητικής μου αντίληψης ήταν επίσης η χορωδία της Τέχνης και ο μαέστρος της, Παναγιώτης Σκούφης, ένας από τους πλέον μορφωμένους μουσικούς της Ελλάδας με σπουδαίο εκπαιδευτικό και δημιουργικό έργο. Επίσης, ήδη από τα χρόνια των σπουδών μου στην Αγγλία αρχίζει μια συνεχής πορεία καλλιτεχνικών συνεργασιών και συμπλεύσεων που κρατά ακόμα. Δημιουργοί με τους οποίους συναντιόμαστε καλλιτεχνικά κι επαγγελματικά διαμορφώνουν ένα πλαίσιο που διευρύνεται, εμπλουτίζεται και γεννά.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία;
Όχι άλλο! Δεν μου έχει τύχει ποτέ βέβαια να συμβεί κάτι τόσο βαθιά καθοριστικό που θα με έκανε να πάρω υπερβολικά ριψοκίνδυνες αποφάσεις για την καριέρα μου. Από την άλλη, δεν υπάρχει νομίζω δημιουργική διαδικασία χωρίς ρίσκο. Πάντα, στεκόμαστε “γυμνοί” κι απολύτως εκτεθειμένοι μπροστά στον κόσμο όταν δημιουργούμε. Ακόμα κι όταν αυτός ο κόσμος είναι θετικά διακείμενος απέναντί μας.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Σημεία των καιρών και των αγορών!
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε;
Radiohead. Θα ήθελα να συνεργαστώ με τους Radiohead! Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάνει κάτι για αυτό..!
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού;
Οποιοσδήποτε μπορεί να συνεισφέρει στην καριέρα ενός μουσικού είναι ευπρόσδεκτος. Συνήθως στην Ελλάδα ο μάνατζερ κάνει και τον ατζέντη, κάνει και τον image maker ή ακόμα καλύτερα, ο καλλιτέχνης τα κάνει όλα αυτά μόνος του με αποτελέσματα που κινούνται από τα όρια του τραγικού μέχρι το εντυπωσιακό. Επίσης υπάρχουν και δομές όπου συμβαίνουν πράγματα, αλλά δεν υπάρχει μεγάλη σχέση των ελλήνων μουσικών με ευρύτερα πλαίσια, εκτός ελαχίστων και φωτεινότατων εξαιρέσεων. Εκεί όπου ένας καλλιτέχνης έχει ταλέντο, δεν είναι κλειστοφοβικός, έχει καλό μάνατζερ, καλό ατζέντη, όλα αποκτούν άλλη διάσταση. Επειδή η Ελλάδα είναι μια χώρα μικρή κι αρκετά αυτοαναφορική, είναι δύσκολο για έναν καλλιτέχνη που δεν μιλά οικουμενικότερα να φύγει από τα σύνορά της.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Ένας νέος σόλο δίσκος, ένα άλμπουμ, που περιμένει να βγει, με τραγούδια για παιδιά στο σκαλοπάτι της εφηβείας και μια παράσταση/performance που με στοιχειώνει εδώ και καιρό. Αυτά για τα επόμενα δυο-δυόμισυ χρόνια. Επίσης, δουλειά με τους μαθητές μου, φαντασία και προτάσεις στο “Μουσικό Χωριό” που τρέχουμε ασίγαστοι με τον Θύμιο Ατζακά, το Γιώργο Λαζαρίδη και την ομάδα μας από το 2006 και φυσικά εξωστρέφεια κι έργο στο Δημοτικό Ωδείο Θεσσαλονίκης του οποίου έχω την τιμή να είμαι καλλιτεχνικός διευθυντής.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Κώστας Μακρυγιαννάκης σπούδασε μουσική στη Θεσσαλονίκη (Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης – πτυχίο κιθάρας, Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης – δίπλωμα κιθάρας) και στο Λονδίνο (Trinity College of Music / University of Sussex – PG Cerificate in guitar & MA in music).
Η νέα μουσική, η ιστορικά ενημερωμένη εκτέλεση, η μουσική δωματίου και η ποπ μουσική είναι τομείς στους οποίους έχει συνεργαστεί με εξέχοντες καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, συναυλιακά και δισκογραφικά. Ανάμεσά τους, η βιολονίστα Rosemary Campton, ο τενόρος James Geer, η υψίφωνος Μυρτώ Παπαθανασίου, η μεσόφωνος Θεοδώρα Μπάκα, ο πιανίστας και συνθέτης Γιώργος – Εμμανουήλ Λαζαρίδης, οι μαέστροι Βλαδίμηρος Συμεωνίδης και Μίλτος Λογιάδης, ο σαξοφωνίστας Θεόφιλος Σωτηριάδης η χορεύτρια και χορογράφος Κωνσταντίνα Ευθυμιάδου, η συγγραφέας παιδικών έργων και παραμυθιών Αναστασία Αστερίου και οι τραγουδοποιοί Γιάννης Αγγελάκας, Μανώλης Φάμελος και Μαρία Θωίδου.
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την νέα ελληνική μουσική, έχει ερμηνεύσει σε πρώτη εκτέλεση πλήθος έργων για σόλο κιθάρα κι έργων μουσικής δωματίου. Επίσης, έχει συντονίσει και διευθύνει κιθαριστικά σύνολα παρουσιάζοντας σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα έργα σημαντικών συνθετών του 20ου αιώνα όπως ο Terry Reilly, ο Steve Reich και ο Karlheinz Stockhausen.
Από το 1997 εμφανίζεται στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την Κύπρο, την Ελβετία, τη Φιλλανδία, τη Δανία και την Τσεχία. Έχει γράψει μουσική για εκδόσεις παιδικών παραμυθιών, κουκλοθεάτρου και παραστάσεις χορού. Έχει ηχογραφήσει για την ΕΡΤ, την EBU, το BBC και για διάφορα ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια. Η συναυλιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει εμφανίσεις σε σημαντικά φεστιβάλ κι αίθουσες συναυλιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Φεστιβάλ Αθηνών κι Επιδαύρου, Φεστιβάλ Δημητρίων, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ωνάσειου ιδρύματος, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, The Bolivar Hall – London, Karlsberg Glyptotek, The Prague Conservatoire κ.ά.)
Είναι ιδρυτικό μέλος και καλλιτεχνικός συντονιστής της διεθνούς καλλιτεχνικής κοινότητας “Μουσικό Χωριό”. Επίσης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Ωδείου του Κέντρου Πολιτισμού Δήμου Θεσσαλονίκης, καθώς και εμπνευστής και διοργανωτής από το 2005 μέχρι και το 2011 του φεστιβάλ μουσικής δωματίου με άξονα την κιθάρα, “Guitar Plus”.
Ιστότοποι:
https://www.facebook.com/Kostas-Makrygiannakis-Κώστας-Μακρυγιαννάκης-1560982920712587/?ref=bookmarks
