ArteVisione Gallery 1-14 Σεπτεμβρίου 2022
• Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως: «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης:1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Η προσωπική ιστορία της Γουόρις Ντίρι είναι μια συγκλονιστική ιστορία, την οποία είχα παρακολουθήσει στην μεγάλη οθόνη και πραγματικά είναι καθηλωτική. Οι ρίζες μου από την πλευρά της μητέρας μου είναι από την Αφρική και έτσι όταν είδα το έργο αισθάνθηκα λίγο περισσότερη σύνδεση και ευαισθησία όσον αφορά την ιστορία αυτής της γυναίκας. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό θυμάμαι τότε ήταν μια μεγάλη απορία, γιατί να υπάρχουν αυτές οι απάνθρωπες συμπεριφορές στην σημερινή εποχή. Γιατί να υφίσταται ένα μικρό κορίτσι τέτοια βία στην πιο τρυφερή του ηλικία και να χάνει όλη του την αθωότητα.
• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση: «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; Ο τίτλος του έργου με το οποίο συμμετέχω λέγεται “Εναγκαλισμός”. Αγκαλιά… μια αγκαλιά εκφράζει τα πάντα! Όπως η αγκαλιά ενός δικού μας ανθρώπου, μας γεμίζει δύναμη, μας δίνει κουράγιο για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε κάθε αντιξοότητα. Είναι εκείνη που μας κάνει να χτυπάει η καρδιά μας δυνατά και να βρίσκουμε ξανά το κέντρο μας και το νόημα της ζωής. Με την αγκαλιά γινόμαστε όλοι ένα! Αλλά με ποια αγκαλιά; Όχι με την ψεύτικη, την άχρωμη, την γρήγορη… αλλά με εκείνη που διαρκεί πολύ, που νιώθουμε όλο το κορμί του άλλου κολλημένο επάνω μας, να εκπέμπει φως, ενέργεια, συχνότητες υψηλές, που μας ταξιδεύει σε άλλους πλανήτες. Καμπύλες γραμμές, γεμάτες γλυκύτητα που μας αγκαλιάζουν και μας φωνάζουν να γίνουμε ένα μαζί τους. Χρώματα ζεστά, γεμάτα πάθος που μας κάνουν να θέλουμε να εκφράσουμε όλα μας τα συναισθήματα. Να τα εκμυστηρευτούμε πρώτα στον ίδιο μας τον εαυτό και μετά σε όλους όσους αγαπάμε. Να εκφράσουμε πρώτα την αγάπη προς εαυτόν γιατί γνωρίζουμε ότι αν δεν το κάνουμε δεν θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε κανέναν άλλον αληθινά. Να αγκαλιάσουμε εαυτόν με όλα του τα χαρακτηριστικά και να του πούμε πόσο πολύ τον αγαπάμε και ότι θα είμαστε εκεί όποτε μας χρειαστεί.
Ο συμβολισμός λοιπόν αυτού του έργου είναι να αναγνωρίσουμε πρώτα και να αποδεχτούμε όλα εκείνα που μας πόνεσαν, μας έκαναν να υποφέρουμε και μας έκαναν να κλάψουμε γοερά. Και ύστερα, τα επόμενα βήματα είναι να μπορέσουμε να τα αγκαλιάσουμε και τέλος να τα αγαπήσουμε. Να τα συμπεριλάβουμε κι αυτά στην προσωπική μας εξέλιξη, γιατί είναι εκείνα που θα μας βοηθήσουν να κάνουμε τα απαραίτητα άλματα. Είναι η αληθινή κληρονομιά μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε και να υποστηρίξουμε εκείνους που μας έχουν ανάγκη ή έχουν περάσει αντίστοιχες δυσκολίες. Τον πόνο μας μπορούμε να τον μετατρέψουμε ώστε να γίνει η δύναμή μας!
• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Τα περιστατικά βίας πλέον δεν με εντυπωσιάζουν αντιθέτως με θλίβουν και οι πρωταγωνιστές τους με εξοργίζουν. Ο άνθρωπος θα έπρεπε να εξελίσσεται, να εργάζεται με τον εαυτό του και να βελτιώνεται ως ύπαρξη. Δυστυχώς βλέπουμε ανθρώπους να καταλαμβάνονται από τα ζωώδη ένστικτά τους και να λειτουργούν σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις. Η φύση μας έχει προικίσει και με την φωτεινή αλλά και με την σκοτεινή πλευρά μας. Το θέμα είναι ποια πλευρά επιλέγει να φωτίσει ο κάθε άνθρωπος μέσα του. Ναι έχω υποστεί κι εγώ κάποια μορφή βίας στην ζωή μου.
• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Όχι δεν έχει τύχει να συνεργαστώ ξανά με την κα Καλαϊτζάκη και είναι τιμή μου που την γνωρίζω μέσα από αυτήν την έκθεση που διοργανώνει και επιμελείται. Το θέμα της έκθεσης καθώς και η δυνατότητα συνεργασίας μαζί της ήταν οι λόγοι που με ώθησαν να συμμετέχω στην εν λόγω έκθεση.
Δέσποινα–Μαρία Λογίδου (Dalm)
Η Δέσποινα-Μαρία Λογίδου (Dalm) είναι μια Ελληνίδα καλλιτέχνιδα γεννημένη στην Αθήνα το 1982 και έχει τις ρίζες της τόσο από την Ελλάδα και την Κύπρο όσο και από την Αιθιοπία.
Είναι κάτοχος Bachelor στο “Graphic Design” από το Middlesex University και σε “Early Childhood Studies” από το University of East London καθώς επίσης και απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει εργαστεί με παιδιά προσχολικής ηλικίας, στοχεύοντας στην συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη μέσα από παιδαγωγικές δραστηριότητες, χειροτεχνίες και τεχνικές ζωγραφικής.
Στους πίνακές της, πηγή έμπνευσης αποτελούν θέματα όπως η προσευχή, τα συναισθήματα του ανθρώπου μπροστά στον εαυτό του και στο Θείο, η αντιφατικότητα και η ισορροπία του ανθρώπινου ψυχισμού καθώς και το δύσβατο μονοπάτι που κατά κανόνα πρέπει να διαβεί όποιος θέλει να προσεγγίσει τον πραγματικό του εαυτό.
Με αυτόν τον τρόπο γεννιούνται τα έργα της, μέσα από τα οποία διαρρέει η εσωτερική κατάσταση της καλλιτέχνιδας· μία πάλη μεταξύ πραγματικού και αφηρημένου, κάτι το οποίο διαφαίνεται στις χρωματικές σχέσεις που δεν είναι σχεδόν ποτέ αληθινά διακριτές.
Έρχεται λοιπόν η άνοιξη του 2017 και πραγματοποιεί την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί Coronari111 στην Ρώμη, όπου της δίνεται η ευκαιρία να προβάλλει τον ψυχισμό των έργων της καθώς και τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες πέραν των στενών ορίων της χώρας της. Η έκθεση αυτή αποτέλεσε το μονοπάτι για την μετέπειτα πορεία της, κάνοντας έργα της να ταξιδέψουν μέχρι την μακρινή Αυστραλία.
1 – 14 Σεπτεμβρίου 2022
Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]
Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.
Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:
«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).
Πηλίου 5, Πλατεία Κολιάτσου
https://myartist.gr
polismagazino.gr
