Έναρξη / Ξενάγηση / Ημερίδα: Τετάρτη 15 Δεκέμβρη στις 18.00.
Στο Παλιό νηπιαγωγείο στο Λιμάνι με την στήριξη του ΣΕΓΕ & του Δήμου Θεσσαλονίκης.
ΓΥΝΑΚΕΙΕΣ ΥΠΟ-ΘΕΣΕΙΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΕΣ ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟ 1821
Ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό πρότζεκτ το οποίο θα θαυμάσουμε 15 – 31 Δεκεμβρίου να εξελίσσεται με συμμετέχουσες γυναίκες εικαστικούς από το πρότζεκτ της Επίμονης Τέχνης και την καλλιτεχνική επιμέλεια της Χρύσας Μπαρζόκα σε συμβολικό σημείο της πόλης ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθεί ημερίδα με “άρωμα γυναίκας” απο το ΣΕΓΕ και με πρωτοβουλία της διευθύντριας Κέντρου Ανάπτυξης Ελληνικού Εμπορίου της ΕΣΕΕ Θεσσαλονίκης Χαράς Παπαδοπούλου όπως και της Αντιδημαρχείας Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης και της Αντιδημάρχου της Μαρίας Καραγιάννη.
Με την παρουσία σας σε αυτή την έκθεση εικαστικών παράλληλα δηλώνετε την συμπαράστασή σας στη γυναίκα επαναστάτρια, στη γυναίκα που κατάφερε να αναδυθεί μέσα από τα συντρίμμια της…
Τι θεωρείτε Επαναστατικό σήμερα; Τη στροφή προς το μέσα μας, αυτό θεωρώ το πιο επαναστατικό γεγονός των ημερών που ζούμε. Έρχεται σε μια κόντρα με όλο αυτό το χειμαρρώδες που μας πήγαινε τρέχοντας όλο τον προηγούμενο αιώνα, σε μια ψευτο-επανάσταση για την κατάκτηση των δικαιωμάτων μας. Επανάσταση, κατάκτηση, στέρηση, δικαίωμα, όλες λέξεις με ένα βαρύ φορτίο. Είμαστε γεννημένοι ακέραιοι και πλήρεις, και χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαστε στο δρόμο να το νιώσουμε.
Ποια είναι η δική σας ηρωίδα στις μέρες μας; Ηρωίδα είναι η γυναίκα που προσπαθεί να βρει τον τρόπο να σπάσει την αλυσίδα των πεποιθήσεων που κουβαλά από τις ιστορίες των προγόνων της, αιώνες πίσω. Ηρωίδα είναι εκείνη που αναγνωρίζει την ακεραιότητα με την οποία έρχεται στον κόσμο και επιλέγει συνειδητά να αποκοπεί από την αλυσίδα, ελευθερώνοντας ταυτόχρονα το παρελθόν και το μέλλον όλων μας. Το ίδιο φυσικά και ισχύει για τον ήρωα άνδρα.
Η γυναικεία κακοποίηση αποκαλύπτεται ραγδαία, φανερώνει έλλειψη παιδείας… Τι θα λέγατε στην κόρη σας και τι στον γιό σας όσον αφορά το θέμα; Η κακοποίηση, όποιο φύλο και να αφορά, είναι έλλειψη σύνδεσης με τον Εαυτό. Έχουμε παραπλανηθεί σημαντικά, καταλήγοντας να ζούμε σε έναν κόσμο αγριότητας, όπου διψασμένα κορμιά γίνονται κακοποιητές των εαυτών τους και των άλλων, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αγαπηθούν. Αυτή η Αγάπη, πόσο απλή και πόσο αλλοτριωμένη πια. Σύνδεση χρειαζόμαστε. Μέσα μας, μεταξύ μας, με τη φύση, με την απειρότητα της ύπαρξής μας. Στην κόρη μου αυτό θέλω να εμφυσήσω. Τί είναι αυτό που αναζητάς και δεν το έχεις ήδη μέσα σου;
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιο είναι “το κλειδί” για την εξάλειψή της; Το σπάσιμο αυτής της αλυσίδας. Μας γαλουχούν να είμαστε διαφορετικοί. Κορίτσια και αγόρια, άλλα παιχνίδια, άλλοι ρόλοι μέσα στην οικογένεια, άλλα αθλήματα, άλλα βιβλία, άλλα επαγγέλματα, ακόμη και άλλα επιτρεπόμενα συναισθήματα. Μας πλάθουν να γίνουμε διαφορετικοί, να έχουμε πάντοτε συμφέροντα από το άλλο φύλο. Στοπ σε αυτό το ψέμα. Είμαστε ανθρώπινα όντα. Το φυσικό μας περιβάλλον είναι η Αγάπη, η οποία βρίσκεται σε αφθονία στη φύση.
Σας αγγίζει ως καλλιτέχνη αυτό το φαινόμενο και σε τι αναφέρεται το έργο σας σε αυτό το πρότζεκτ; Με αγγίζει ως άνθρωπο, ακριβώς επειδή είμαι μέρος αυτής της αλυσίδας, από την οποία ηρωικά προσπαθώ να διασπαστώ. Τα έργα με τα οποία συμμετέχω είναι έργα αφαιρετικά, όπως είναι και όλη η καλλιτεχνική μου στάση αυτή τη στιγμή. Το να αποκοπώ από τη μορφή είναι μέρος της προσωπικής μου πορείας. Δεν ήταν εύκολο να αφαιρέσω τη μορφή, επειδή κι εγώ ως θεατής χρειαζόταν να μάθω να βλέπω με την ψυχή μου, αφού το μυαλό μου δεν αναγνώριζε κάτι προφανές. Μπορούμε να σκεφτόμαστε με την καρδιά και όχι με το μυαλό; Να συναισθανόμαστε πριν βιαστούμε να κρίνουμε; Παρατηρώ πολλές φορές το κοινό να προσπερνά γρήγορα ένα έργο χωρίς μορφή και να μένει να παρατηρεί πόσο σωστά ένας καλλιτέχνης αποτύπωσε ένα γυναικείο κορμί. Δώσε χρόνο στην ψυχή σου να συνδεθεί. Αυτό. Σε όλα τα πεδία και όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Η επανάστασή μας.
polismagazino.gr
