Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε;
Παιδί ήμουν ακόμη, μαθήτρια της Ε’ Δημοτικού, όταν μου γεννήθηκε η ανάγκη να πάρω ένα χαρτί και να αποτυπώσω μέσα του αράδες από μελάνι.
Αράδες γραμμάτων, λέξεων που ξεπηδούσαν από το μυαλό ενός κοριτσιού που αγαπούσε τις περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας.
Μια περιπέτεια λοιπόν σκάρωσα με το μυαλό μου, μια ιστορία διαστημική που με κράτησε συντροφιά σε όλες τις διακοπές του σχολείου. Εκείνο το καλοκαίρι στάθηκε η απαρχή της συγγραφής.
Μιας αγάπης που κράτησε όσο και η εφηβεία μου. Ύστερα ξεχάστηκε στα προβλήματα και τις φροντίδες μέχρι που ώριμη πια έπιασε στον ιστό της τα τυλιγάδια του νου μου. Τώρα πια, περασμένα πενήντα, συνεχίζω να κάνω με πολλή αγάπη αυτό που ξεκίνησα παιδί. Να γράφω για σας! Να γράφω για μένα!
Ποιά έκφραση σας αντιπροσωπεύει σαν συγγραφέα;
Το σκοτάδι και τον ήλιο, τα έχουμε μέσα μας. Αυτά καθορίζουν την ύπαρξή μας, το πέρασμά μας από αυτή τη ζωή.
Από εμάς εξαρτάται ποιο από τα δυο θα επιλέξουμε σαν πυξίδα ζωής. Εγώ αγαπώ το φως κι όπως είπε και ο Γάλλος ποιητής Πωλ Κλωντέλ, υπάρχουν δυο τρόποι για να λάμψει κανείς: είτε να αντανακλά το φως, είτε να το δημιουργεί.
Δεν είμαι γυαλί για να το αντανακλώ, προσπαθώ όμως με πολλή δουλειά να το δημιουργώ. Η αγάπη είναι το κλειδί για την ευτυχία του ανθρώπου. Έτσι αποτύπωσα όλες μου τις σκέψεις και τα συναισθήματα στο βιβλίο μου «Ένα χαμόγελο στον ουρανό» γιατί πιστεύω πως μόνο με φως διώχνουμε το σκοτάδι και μόνο με αγάπη το μίσος.
Σε ποια περίοδο της ζωής σας έρχεται η έμπνευση και με ποιο τρόπο;
Η έμπνευση είναι ένα μελτεμάκι που φυσά μέσα μου όταν είμαι καλά. Όταν νιώθω όμορφα. Όταν είμαι ευτυχισμένη. Είναι μια ανάγκη εσωτερική να ζωγραφίσω με λόγια εικόνες και συναισθήματα που το μυαλό μου γεννά αντάμα με την ψυχή μου. Κι αυτή η ψυχή πρέπει να είναι γεμάτη για να ξεχειλίσει σαν καλό κρασί στη ζύμωσή του.
Είναι υπέροχη η ώρα της δημιουργίας. Νιώθω τον εαυτό μου έναν μικρό Θεό που έχει τη δύναμη να χαρίσει ζωή, να ορίσει το μήκος της, να χαράξει κόκκινες γραμμές, να δικαιώσει και να τιμωρήσει χαρακτήρες ηρώων. Μα η έμπνευση είναι και κτητική. Όταν μου χτυπήσει την πόρτα του νου με θέλει μόνο για κείνη. Μου ανοίγει δρόμους, με ταξιδεύει αθόρυβα. Ήσυχα. Μέσα σε μια διαρκή σιωπή, όπου ακόμη και το τικ – τακ του ρολογιού μου ακούγεται αχνά να χτυπά.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας σαν συγγραφέα;
Κάποτε, στην Τρίτη Γυμνασίου μας ρώτησε η φιλόλογος τι θα θέλαμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε. Εγώ απάντησα δίχως δισταγμό: Συγγραφέας. Αυτό ήθελα να γίνω. Ίσως γι αυτό να με είχε προορίσει η ζωή. Δεν γνωρίζω να σας πω πώς θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου σαν συγγραφέα. Άλλωστε αυτή η απάντηση νομίζω θα έπρεπε να απαντηθεί από τους αναγνώστες. Αυτό όμως που γνωρίζω στα σίγουρα είναι, πως η συγγραφή για μένα είναι το μόνιμα ορθάνοιχτο παράθυρο της ζωής μου στην ευτυχία. Γράφοντας ολοκληρώνομαι σαν άνθρωπος. Γιατί στόχος μου δεν είναι μόνο η συγγραφή ενός κειμένου. Είναι περισσότερο τα μηνύματα που θέλω να περνώ μέσα από τις εικόνες και τα συναισθήματα, μέσα από τον ψυχισμό των ηρώων μου.
Αγαπώ να γράφω. Αγαπώ τους ανθρώπους. Αγαπώ αυτή την απίστευτη επικοινωνία με τους αναγνώστες. Νιώθω αληθινά ευλογημένη!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ζω μια περίοδο γονιμότητας. Το μυαλό μου, η ψυχή μου αισθάνονται ολοκληρωμένα, ευτυχισμένα και γεννούν. Ένα ακόμη μυθιστόρημα είναι έτοιμο.
Το έχει στα χέρια του ο εκδοτικός οίκος του Μιχάλη Σιδέρη, στο δυναμικό του οποίου και ανήκω, και πιστεύω πως σύντομα θα πάρει το δρόμο του για την έκδοση.
Τίτλος του « ΙΣΚΙΟΙ ΣΤΟ ΦΩΣ»
Πρόκειται για ένα βιβλίο που το χαρακτηρίζει η καλή γραφή, η ευαισθησία και τα μηνύματα, αλλά πάνω απ’ όλα η αγωνία για τη συνέχεια. Μια αγωνία που συνεπαίρνει τον αναγνώστη έως τις τελευταίες του σελίδες. Πιστεύω πως θα ταυτιστούν πολλές γυναίκες με την ηρωίδα αυτού του βιβλίου.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Άρτεμις Παπανδρέου γεννήθηκε στο Βόλο. Έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια σε μια οικογένεια που της εμφύσησε την αγάπη για τα γράμματα, την εντιμότητα και το δίκαιο. Η αγάπη για τη συγγραφή συνυπήρχε με την αρχή της ζωής της, αφού κατάγεται από λογοτεχνική οικογένεια.
Μικρό κορίτσι, όταν τα άλλα έτρεχαν στις γειτονιές, εκείνη προτιμούσε να σκαρώνει φανταστικές ιστορίες στα τετράδιά της.
Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο οι εκθέσεις της πάντα διακρίνονταν για το ύφος και τον λόγο τους. Στόχος της ήταν το Πανεπιστήμιο. Όμως, ο έρωτας την κράτησε πίσω, καθώς ο γάμος και το πρώτο παιδί ήρθαν νωρίς.
Έτσι οι περγαμηνές και τα πτυχία έμειναν ανεκπλήρωτες επιθυμίες στο πίσω μέρος του μυαλού της.
Σήμερα εργάζεται στην πόλη του Βόλου, στην τεχνική εταιρεία που έχουν ιδρύσει από κοινού με τον σύζυγό της και μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα στα γραφεία, στις τεχνικές υπηρεσίες, στην αγάπη των παιδιών και των δυο μικρών εγγονιών της, αλλά και στη συγγραφή μυθιστορημάτων.
Έχοντας ευαισθησία στον άνθρωπο και αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο της συμμετέχει ως γραμματέας στο Σωματείο Ελληνική Μέριμνα Βόλου που αποτελεί καταφύγιο για την μάνα και το παιδί.
Είναι μέλος του Κέντρου Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Βιβλία της που κυκλοφορούν:
«Ένα χαμόγελο στον ουρανό» Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη (Οκτώβρης ’18)
«Πηλιορείτικο γαϊτανάκι» εκδόσεις Μολύβι ( Δεκέμβρης ’16)
Το link του εκδοτικού οίκου μου μου: siderisbooks.gr
