Ψωμιάδου Δώρα: “Η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει όλους όρθιους για ένα νέο ξεκίνημα !!!”

Η Ψωμιάδου Δώρα,
Σύμβουλος Δ’ Κοινότητας Δήμου Θεσσαλονίκης, τοποθετείται στο polismagazino.gr

Εγκλεισμός στο σπίτι. Πώς διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Η λέξη «εγκλεισμός» φέρει μια μεγάλη αρνητική φόρτιση, παραπέμπει σε καταστάσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την ελευθερία. Τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα, απαγόρευση κυκλοφορίας και εγκλεισμός ασκούν αφόρητη ψυχολογική πίεση σε πολλούς συνανθρώπους μας στη Ελλάδα.
Τι συναισθήματα θα μπορούσαν να διακατέχουν έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι κλεισμένος μέσα στο σπίτι του, με μια πανδημία όπως ο COVID-19;
Φόβος, άγχος, η αγωνία του θανάτου από την διαδιδόμενη και θανατηφόρα ίωση. Μοναξιά, θλίψη, μελαγχολία, αποξένωση από τους άλλους ανθρώπους. Αγανάκτηση απ’ όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί.

Όλα αυτά τα συναισθήματα έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο στην ψυχική μας υγεία, καθώς μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα κατάθλιψης, άγχος και στρες.

Αυτή την περίοδο του εγλεισμού, προσπαθώ να αξιοποιήσω τον χρόνο μου όσο πιο καλύτερα μπορώ. Η οικογένεια μου, τα παιδιά μου είναι πρώτη μου προτεραιότητα. Δόθηκε ο χρόνος να περάσουμε περισσότερες ευχάριστες οικογενειακές στιγμές. Παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, διαβάζοντας παραμύθια και άλλες δραστηριότητες που πριν δεν υπήρχε ο χρόνος να γίνουν. Η δυνατότητα να μοιράζομαι περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου, ήταν, μια καλή ευκαιρία, να δημιουργήσω ακόμη πιο ισχυρότερο τον οικογενειακό δεσμό. Η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική βγήκε νικήτρια από αυτήν την κατάσταση, με πολύ μεράκι και αγάπη για το τραπέζι της οικογένειας. Επίσης αφιέρωσα αρκετό χρόνο στον εαυτό μου. Αυτό όμως που απόλαυσα είναι το διάβασμα ενός καλού βιβλίου «Οι Πύλες της Φωτιάς» ένα ιστορικό μυθιστόρημα του Στίβεν Πρέσσφιλντ.
Παρόλα αυτά η καθημερινή διαδικασία διαχείρισης του χρόνου για εμένα δεν έχει σταματήσει λόγω της πανδημίας του COVID-19. Με την ψηφιακή τεχνολογία επικοινωνώ με τον κόσμο και τις υπηρεσίες. Με καθιστά ικανή να ολοκληρώσω στον απαιτούμενο χρόνο τις δραστηριότητες που έχω σχεδιάσει εκ των προτέρων αλλά και να χειριστώ καλύτερα τον υπόλοιπο χρόνο μου.

Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Τι εννοούμε με τον όρο Βία; Τι μορφές Βίας υπάρχουν; Ποια η αντιμετώπισή της; Βία εννοούμε τη χρησιμοποίηση σωματικής ή υλικής ή ηθικής δύναμης για να επιβάλλουμε τη θέλησή μας, καταναγκασμός, κακοποίηση, ασέλγεια. Υπάρχουν πολλές μορφές Βίας: Παιδεραστία, Ενδοοικογενειακή, Πολιτική, Σχολική, Σεξουαλική, Θρησκευτική, Εργασιακή, Αθλητική, Καλλιτεχνική, Ψυχολογική, Λεκτική.
Στην Βία υπάρχει ο θύτης και το θύμα. Αυτός που προκαλεί την βία είναι ο θύτης και μπορεί να διακατέχεται από πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα και βιώματα και να προσπαθεί να τα επιβάλει στα θύματά του.
Ο θύτης δεν έχει φύλο όπως βέβαια και το θύμα. Μπορεί να είναι άνδρας ή γυναίκα και στις δύο περιπτώσεις. Η αξία του θύματος, όμως, δεν επηρεάζεται στο ελάχιστο από αυτό που του συμβαίνει με υπαιτιότητα του θύτη. Ο μόνος υπεύθυνος για ό,τι συνέβη είναι ο θύτης.
Δεν εντυπωσιάζομαι από το συμβάν, ούτε από τους πρωταγωνιστές γιατί η Βία υπάρχει από τα παλιότερα χρόνια και συνεχίζεται να κυριαρχεί έως σήμερα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τι μπορεί να σκεφτεί ένα μυαλό και να προκαλέσει Βία.
Το θύμα θα πρέπει να μιλήσει, να ζητήσει βοήθεια εάν το χρειαστεί από κάποιον με εξειδίκευση και εμπειρία στην αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών. Πρέπει να προσπαθήσει να εμπιστευτεί ξανά τους ανθρώπους και να μην οδηγηθεί από μόνος του στην απομόνωση και στην μοναξιά.

Το θύμα που βιώνει ένα τέτοιο τραύμα είναι κάτι που μόνο το ίδιο το καταλαβαίνει σε όλη του την έκταση.

Στην καθημερινότητα μας όλοι μπορεί να αντιμετωπίζουμε διάφορες μορφές βίας, άλλοτε μικρές και άλλοτε εξαναγκαστικές.
Το κέρδος από όλες αυτές τις επώνυμες καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης με την χρήση βίας, είναι ότι παραμερίστηκε ο φόβος και τα θύματα ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη και αποκατάσταση της αξιοπρέπειάς τους.

Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Η παγκόσμια ιατρική επιστημονική κοινότητα, προχωράει και εξελίσσει θεραπευτικά πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19 με ραγδαίους ρυθμούς. Η καθημερινή πληροφόρηση του κόσμου του δίνει την δυνατότητα να κρίνει από μόνος του τι πρέπει να κάνει. Δεν υποδεικνύω σε κανένα κουνώντας του το δάκτυλο, το τι πρέπει να κάνει. Ο καθένας είναι ελεύθερος να αποφασίσει για τον εαυτό του. Όσο αφορά εμένα, όταν έρθει η ώρα του εμβολιασμού, θα επικοινωνήσω με τον γιατρό μου. Θα πράξω με την συμβουλή του, το καλύτερο που είναι για την υγεία μου και έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους που συναναστρέφομαι.

Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πώς το αντιμετωπίσατε; Κατά τον εγκλεισμό στο σπίτι έχω στερηθεί την επικοινωνία και την ψυχική-οπτική επαφή με τους φίλους μου, συναδέλφους μου και τα συγγενικά μου πρόσωπα. Άλλο είναι να εκφράζεις τα συναισθήματά σου, να συναντιέσαι, να μιλάς, να φιλιέσαι, να αγκαλιάζεσαι και να επικοινωνείς με τους ανθρώπους, και άλλο η επικοινωνία από ένα τηλέφωνο ή μια βιντεοκλήση. Κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας, μείνε μόνος κτλ. φέρνει την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων.
Η Ανθρωπότητα πέρασε πολλές Πανδημίες όμως η πανδημία COVID-19 θα είναι η πρώτη που θα φέρει αλλαγή πολιτισμού και πολιτιστική υποβάθμιση.
Από την φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος πανικού. Αντιμετωπίζω την κατάσταση αυτή έχοντας μια ψύχραιμη στάση. Ενημερώνομαι συνεχώς για την εξέλιξη και την αντιμετώπιση της πανδημίας από την υπεύθυνη, ιατρική επιστημονική κοινότητα της πατρίδας μας. Είμαι σε εγρήγορση και δεν εφησυχάζομαι στον «αόρατο εχθρό». Αυτή η στάση μου, πιστεύω, αποτελεί μια καλή θωράκιση απέναντι στην πανδημία. Λειτουργώ στην καθημερινότητά μου χωρίς εμμονές και αρνητικές σκέψεις.
Υπάρχουν ωστόσο άνθρωποι που δεν μπορούν να διαχειριστούν ικανοποιητικά το στρες που βιώνουν.

Ο πανικός είναι αποτέλεσμα βίωσης ακραίου φόβου και μεγάλης αύξησης των επιπέδων του στρες.

Στην εποχή του εγκλωβισμού, σε πολλούς συνανθρώπους μας, το άγχος, τους επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούν να σταματήσουν να εστιάζουν σε πράγματα που δεν θέλουν. Αυτό μάλλον έχει άμεση σχέση με τους φόβους και τα συναισθήματα τους.
Αυτού τους είδους οι σκέψεις, τους οδηγούν σε εμμονές. Ο τρόπος που σκέπτονται κυριαρχεί από αμέτρητα ερωτηματικά, αμφιβολίες, αρνητικές σκέψεις που τους δημιουργούν έντονο άγχος. Αποτέλεσμα είναι, να τους δυσκολεύει στην καθημερινότητα τους.

Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Η Πανδημία COVID-19 δυστυχώς έφερε το lockdown στα Εμπορικά καταστήματα, στον Τουρισμό, στην Εστίαση, στην Εκπαίδευση κ.ά. και έχει αναπτύξει την τηλεργασία, το ηλεκτρονικό εμπόριο, την τηλεκπαίδευση, τις ηλεκτρονικές αγορές και πληρωμές.
Πληττόμενοι κλάδοι έχουν κλείσει και έχουν βάλει σε Αναστολή του εργαζόμενούς τους. Αποτέλεσμα, οι Επιχειρήσεις, οι Επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους κανονικά, αφού είχαν προγραμματίσει τα έξοδά τους σύμφωνα με τα έσοδά τους.
Σίγουρα δεν είναι το ίδιο η Τηλεργασία με το να δουλεύεις στο χώρο εργασίας σου. Η απόδοση και η παραγωγικότητα του εργαζομένου δεν μπορεί να είναι η ίδια.

Η επόμενη μέρα του απεγκλωβισμού μας, στον εργασιακό χώρο, σίγουρα δεν θα είναι η ίδια.

Έχοντας αναπτυχθεί το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι ηλεκτρονικές πληρωμές , θέσεις εργασίας θα καταργηθούν. Έχοντας χάσει άνθρωποι την εργασία τους, η ανεργία, η φτώχια και η βία θα αναπτυχθούν.
Αυτοί είναι και οι λόγοι που πρέπει να προετοιμάσουμε την επόμενη μέρα Επιχειρήσεις, Εργαζόμενοι και Κράτος. Η επόμενη μέρα της πρέπει να μας βρει όλους όρθιους για ένα νέο ξεκίνημα !!!