«Επίμονη Τέχνη»: Στάση ζωής. Γκαλερί το κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Στη μετά covid-19 εποχή η επανάσταση των χρωμάτων ξεκίνησε απο τη Θεσσαλονίκη. Μια πρωτοποριακή έκθεση καλλιτεχνών στο κέντρο της Θεσσαλονίκης η οποία αποτελεί επιπλέον μια στάση ζωής. Ένα συναρπαστικό εικαστικό πρότζεκτ στις στάσεις των λεωφορείων είναι πλέον κοντά στην καθημερινότητα των Θεσσαλονικέων. Η αναμονή στον ΟΑΣΘ ή και ο περίπατος ακόμη στο κεντρο της πόλης αποκτά καλλιτεχνικό ενδιαφέρον αφού 51 καλλιτέχνες εικαστικοί εκθέτουν εκτυπωμένα έργα τους στις στάσεις του ΟΑΣΘ μετά απο πρόταση που έθεσε η εικαστικός Χρύσα Μπαρζόκα (www.facebook.com/chris.alevra), εμπνεύστρια επιμελήτρια & art director της «Επίμονης Τέχνης» στην Αντιδήμαρχο Πολιτισμού & Τουρισμού Μαρία Καραγιάννη (www.facebook.com/MariaKaragianni.skg/) η οποία “αγκάλιασε” με μεγάλο ενθουσιασμό αυτή την πρωτοβουλία μαζί με το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Θεσσαλονίκης και με το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα. (www.facebook.com/ZervasMayor/).
Η Θεσσαλονίκη πρωτοπορεί και καλεί τουρίστες και δημότες να περιηγηθούν στο κέντρο από τη στάση στο Δημαρχείο έως τη στάση Πλατεία Εμπορίου, όλη την Τσιμισκή, τη Μητροπόλεως, Παύλου Μελά, Λευκό Πύργο, Στρατηγείο, Βενιζέλου & Ίωνος Δραγούμη έως Ερμού, Αγίας Σοφίας, Αγγελάκη, Εγνατία (άνω πλευρά) από ΔΕΘ έως και όλη την Αριστοτέλους σε μια πόλη πλημμυρισμένη από έργα Τέχνης, «Επίμονης Τέχνης».
Art project by Chris Barjoka www.facebook.com/chris.alevra
Δήλωση της Μαρίας Καραγιάννη, Αντιδημάρχου Πολιτισμού & Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης
«Η τέχνη ξεπλένει από την ψυχή μας τη σκόνη της καθημερινότητας» Πάμπλο Πικάσο
«Η συνεργασία μας με τη Χρύσα Μπαρζόκα και την «Επίμονη Τέχνη» ξεκίνησε σε μία πολύ δύσκολη για όλους μας περίοδο, μέσα στην πανδημία, όταν όλοι οι χώροι του πολιτισμού ήταν κλειστοί.
Η έκθεση «Επίμονη Τέχνη» στο Γυάλινο Περίπτερο της παραλίας, με έργα που δημιούργησαν 35 καλλιτέχνες μέσα στην πανδημία, γέμισε με χρώμα και αισιοδοξία την καθημερινότητά μας και επιβεβαίωσε ότι η τέχνη δεν σταματάει ποτέ.
Συνεχίζοντας το “οδοιπορικό” μας με τη Χρύσα, 51 καλλιτέχνες-εικαστικοί της «Επίμονης Τέχνης» εκθέτουν εκτυπωμένα έργα τους στις στάσεις του ΟΑΣΘ δημιουργώντας μία ανοικτή γκαλερί φέρνοντας την καλλιτεχνική δημιουργία στο δρόμο.
Ευχόμαστε η Χρύσα Μπαρζόκα και η «Επίμονη Τέχνη» να συνεχίσουν να επιμένουν……»
Λάδια σε τελαρωμένο καμβά
Το polismagazino.gr παρουσιάζει τη συνέντευξη της Χριστίνας Ζώη
Συμμετέχετε κι εσείς σε αυτό το πρωτοποριακό project. Σε ποιο σημείο της Θεσσαλονίκης-Γκαλερί βρίσκεται το έργο σας; Το έργο μου, το «Πέρασμα» βρίσκεται στην οδό Εγνατίας, στην στάση Ιασωνίδου. Ο τίτλος του ταιριάζει απόλυτα με το σημείο τοποθέτησής του, μία στάση λεωφορείου, ένα πέρασμα στην καθημερινότητα των ανθρώπων για να πάνε στη δουλειά τους, στη σχολή τους ή στη διαδρομή τους για να συναντήσουν το αγαπημένο τους πρόσωπο.
Τι απεικονίζει και ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους πολίτες της πόλης; Το «Πέρασμα» για εμένα ως καλλιτέχνη είναι η αποκάλυψη του Εαυτού και συνοδεύεται από τροφή για σκέψη και πνευματική αναζήτηση. Είναι η άρνηση της αποξένωσης και η συνένωση με τον εσώτερο Εαυτό. Το μήνυμά μου μέσα από το έργο μου είναι η αντίσταση στην ισοπέδωση του ατόμου και της ίδιας μας της ύπαρξης, η άρνησή του να είμαστε όλοι πανομοιότυπα αντίγραφα εικόνων που μας υποβάλουν τα ΜΜΕ, κονσερβαρισμένοι θεσμοποιημένοι φορείς και παρωχημένες ιδεοληψίες. Να αφηνόμαστε στην αγάπη του Εαυτού και να αποδεχόμαστε με περηφάνια και επίγνωση όλες μας τις πλευρές, αναγνωρίζοντάς τες ως καθαυτό δικές μας και ακριβώς γι’ αυτό πρωτότυπες.
Διαστάσεις: 70Χ100 cm
Ποια ερεθίσματα σας οδήγησαν σε αυτή τη δράση; Το να βγουν τα έργα της τέχνης μου στο δρόμο ήταν από μόνο του ένα τρομερό ερέθισμα. Όταν «κάνω τέχνη» είμαι συνήθως μόνη, βουτώντας μέσα στο «μαύρο κουτί» των συναισθημάτων μου. Και κάνω τέχνη γιατί αγαπώ το συνάνθρωπο και γιατί θέλω να επικοινωνήσω μαζί του. Για τον καλλιτέχνη, βλέπεις, η απόσταση είναι απαραίτητη για να δημιουργήσει και πετυχαίνει να επικοινωνεί μέσα από το καλλιτεχνικό του έργο. Είναι ένα παράδοξο αυτή η απόσταση και είναι ακριβώς αυτό το παράδοξο της Τέχνης. Ο καλλιτέχνης χρωματίζει ένα υλικό, αυτό και τίποτε άλλο… Αλλά την ίδια στιγμή καταγράφει συναισθήματα και μνήμες πάνω στον καμβά του. Η τέχνη επομένως είναι το υλοποιημένο συναίσθημα και η συγκροτημένη αίσθηση του Εαυτού, σ’ έναν κόσμο που είναι θρυμματισμένος και κατακερματισμένος, σ’ έναν κόσμο όπου το κενό κυριαρχεί. Ταυτίζομαι επομένως με τα έργα μου και συνδέομαι με αυτά, αν συνδιαλέγονται αυτά με τους ανθρώπους, μαζί τους συνδιαλέγομαι και υπάρχω κι εγώ.
Αναμονή στην στάση του ΟΑΣΘ από εργαζόμενο, μαθητή, φοιτητή, συνταξιούχο, τουρίστα, ερωτευμένο, διαβάτη… Ποιός θεωρείτε ότι θα συνομιλήσει περισσότερο με το έργο σας; Θα συνομιλήσει αυτός που έχει ανοιχτά τα μάτια της ψυχής και της καρδιάς, άρα δεν υπάρχουν κατηγορίες. Όποιος ή όποια διατηρεί τα guts, όποιος ή όποια δεν ευνουχίστηκε πνευματικά και μπορεί να κοιτάζει γύρω του, πέρα από τις έγνοιες μιας ρουτινιάρικης καθημερινότητας, μπορεί να ονειρεύεται ακόμη και να βλέπει.
Διαστάσεις: 120X70cm,
Ακρυλικά και λάδι σε τελαρωμένο καμβά
Αν σας δινόταν η δυνατότητα τι θα λέγατε στον καθένα από τους προαναφερόμενους; Αν μου δινόταν η δυνατότητα να πω κάτι σε όσους δουν το έργο μου, θα ήταν να μπορούμε να είμαστε ενεργοί παρατηρητές, όχι μόνο στις γκαλερί που πάμε με σκοπό να δούμε τα έργα τέχνης αλλά παντού. Ας μην μπαίνουμε στον αυτόματο πιλότο των καθιερωμένων μηχανισμών προβολής των έργων τέχνης. Γιατί τελικά η τέχνη μπορεί να εκπορευθεί και να υπάρξει παντού. Πρέπει να μπορείς και να θες να το δεις, κάτι που συνδέεται με την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής.
Χριστίνα Ζώη εικαστικός
