Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Οδηγείς τη μνήμη μου δεκαετίες πίσω!
Γεννημένος σε χωριό, την Τριανταφυλλιά Σερρών το 1955, οι δυνατότητα να βρεθεί βοήθεια για την ανάπτυξη όποιου “ταλέντου”, εκ των πραγμάτων ήταν τότε ελάχιστη.
Ζωγράφιζα όσο θυμάμαι πίσω την παιδική μου ηλικία, όταν ένας δάσκαλος διέκρινε το όποιο μου τάλαντο στο σχεδιασμό και παρότρυνε τον πατέρα μου να μην μου “κόψει” το όποιο δρόμο στις εκφραστικές τέχνες!
Θυμάμαι με συγκίνηση την αντίδραση του πατέρα μου, που έκανε οικονομικά μια μεγάλη θυσία!
Μου αγόρασε τα τότε πανάκριβα πρώτα μου “λάδια” της talens, υλικά που δεν μπορούσα ακόμη να χειριστώ!
Ήταν όμως “βάπτισμα” σε κόσμο που όταν αργότερα συνάντησα, μου ήταν οικείος!
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Ευλογία αν γεννηθείς με έτοιμο “Τάλαντο” μέσα σου!
Γνωρίζω πως ο Θεός με ευλόγησε υπέρμετρα!
Αν και με την κλασική ερμηνεία της σχολικής γνώσης, δεν σπούδασα σε εργαστήρια ή σχολές καλών τεχνών, συγκυριακά, με αξίωσε να διδάξω αδιάκοπα και αδιάλειπτα από το 1986 έως και σήμερα, σε περισσότερους από 2.500 κυρίως ενήλικες μαθητές!
Πληρωνόμουν να διδάξω και βιωματικά μάθαινα τα μυστικά της τέχνης σε κάθε της πτυχή, αφού ήθελα να βοηθώ τις ποικίλες εκφράσεις και τεχνοτροπίες που αναζητούσαν, όσοι εμπιστεύτηκαν τη δική τους πρόοδο κοντά μου!
Η βιωματική γνώση κοντά σε τόσους μαθητές, μου έδειξε με σιγουριά και κατ’ επανάληψη πως, όλοι ανεξαιρέτως μπορούν να μάθουν και να φτάσουν σε όποιο ύψος πραγματικά επιθυμούν.
Ανόητο αν αποκλείσεις ένα ψυχόκηπο, από όσα μπορεί και αναπτύσσει μέσα του ένας διπλανός του ψυχόκηπος!
Θα το θέσω αλλιώς:
Υπάρχουν Ζωγράφοι, Καλλιτέχνες και χαρισματικοί Δημιουργοί!
Για να γίνεις καλός ζωγράφος, είναι από εύκολο έως ελάχιστα δύσκολο, αρκεί να βρεθείς κοντά σε κάποιον που γνωρίζει, μπορεί και κυρίως έχει διάθεση να σου μεταδώσει γνώσεις και θα ζωγραφίζεις με σχετική άνεση τοπία, έως και προσωπογραφίες!
Ζωγράφοι λοιπόν μπορούν να γίνουν, όλοι ανεξαιρέτως!
Αν και ο ζωγράφος μπορεί να αντιγράψει η να μεταφέρει εκ του φυσικού ότι βλέπει, ο Καλλιτέχνης έχει την άνεση να δημιουργεί έργα με πληθώρα παραλλαγών από ένα και μόνον ερέθισμα!
Είναι δημιουργικός με ενεργή τη δυνατή του φαντασία!
Το δύσκολο -ίσως- είναι να γίνεις πραγματικός Δημιουργός!
Εκεί, δεν αρκεί η όποια δεξιότητα έχεις αποκτήσει στη χρήση των υλικών!
Χρειάζεται να έχεις μέσα σου ψυχικό και πνευματικό πλούτο, να γεννάς ιδέες, να γίνεις πρωτοπόρος, να κάνεις ανοίγματα σε δρόμους νέους, να δώσεις όσα δεν μπορούν να ειδωθούν, ούτε καν να ειπωθούν!
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Ακούγεται ίσως ματαιόδοξο, μα η μακρόχρονα ενεργή παρουσία μου στο χώρο της διδασκαλίας, μου επιτρέπει να πω τη λέξη: Προσφορά!
Νοιώθετε την “έμπνευση” πριν δημιουργήσετε;
Σε θέματα που δεν είναι ο στόχος η απεικόνιση, νοιώθω περισσότερο μια αόριστη “φόρτιση”!
Όχι κάτι συγκεκριμένο.
Σπάνια ξεκινώ με ολοκληρωμένη την εικόνα μέσα μου, αλλά και τότε, το αποτέλεσμα δεν είναι μια πιστή αντιγραφή της αρχικής σκέψης!
Υπάρχει ενεργή μετ’ εξέλιξη όση ώρα δημιουργώ!
Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη;
Σε αυτό θα έπρεπε να απαντήσουν οι χιλιάδες μαθητές μου!
Όμως τα πολλά χρόνια διδασκαλίας με τόσους μαθητές, άνοιξε κι άλλους δρόμους δημιουργίας!
Όταν οδηγείς πολλούς μαθητές από τη δική τους αφετηρία έως εκεί που μπορείς να βοηθήσεις, εκ των πραγμάτων τότε θα φύγουν, αναζητώντας δρόμο δικό τους και δόξα τον Θεό, δεκάδες οι μαθητές που συνέχισαν επαγγελματικά τη δικής τους εξελικτική δημιουργία.
Φυσιολογικά, την ίδια πορεία θα έπρεπε να έχω και εγώ!
Όμως κάθε Σεπτέμβρη, λόγω πολλών μαθητών, ξεκινούσα ξανά και ξανά μαζί τους από την αρχή, με ελάχιστες αποκλίσεις όσων επέλεξαν να συνεχίζουν κοντά μου για περισσότερα χρόνια!
Η δική μου προσφορά, βρίσκεται “κρυμμένη” σε δεκάδες χιλιάδες δημιουργίες μαθητών μου!
https://noisi-ekfrasi.blogspot.com/2015/04/blog-post.html?spref=fb
Τα πολλά έτη διδασκαλίας, ήταν αναμενόμενο να φέρουν και νέους τρόπους διδακτικής έκφρασης, πέρα από τα έργα και τους μαθητές, σε πολυμορφικούς dvd δίσκους με δύο μαθήματα για το Σχέδιο, επτά για την Ελαιογραφία, ένα παιδικό με Τέμπερα και Πηλό και τρία για την Βυζαντινή Αγιογραφία, (www.tyrekidis.edu.gr).
Παράλληλα, αρθρογραφούσα στον παλαιό Αγγελιοφόρο Θεσσαλονίκης για 36 συνεχείς εβδομάδες με θέμα :
http://www.tyrekidis.edu.gr/news.php?show=cat&id=1
Οι ποικίλες απορίες των ενήλικων μαθητών σε υπαρξιακά θέματα, βρήκαν το δρόμο τους σε βιβλίο με απαντήσεις, “ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ” που το 2015 έτυχε βράβευσης
http://www.artsociety.gr/aristeia2015.html
υπάρχει στην αρχική του μορφή εδώ:
http://logismon.blogspot.com/2014/07/blog-post.html
Η συνέχεια της συγγραφής, έφερε το επόμενο βιβλίο με τίτλο “ΌΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ” αν και με τίτλο θρησκευτικό, ουσιαστικά είναι η ιστορική διαδρομή από πριν το χρόνο, έως το δικό του τέλος στην όλη Δημιουργία!
Οι πρώτες 44 σελίδες εδώ:
http://www.readpoint.com/books/707116/ostis-thelei
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Παράλληλα με τη ενεργή παρουσία σε μαθητές, ξεκίνησα το 2018 στην Θεσσαλονίκη δωρεάν ωριαία μαθήματα Σχεδίου.
Χρωματικής Ψυχολογίας και Ιστορία της Τέχνης σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια, και να προσφέρω όσα περισσότερα μπορώ από όσα η εμπειρία μου έχει να δώσει!
Εδώ, δωρεάν παρουσίαση σε τμήμα ΤΕΙ Ωραιοκάστρου:
Έργα μου, εδώ:
https://noisi-ekfrasi.blogspot.com/p/blog-page_0.html
https://noisi-ekfrasi.blogspot.com/p/blog-page_0.html
Λίγα λόγια που συνοδεύουν κάποια μου έργα
Αναζητώντας την μορφή!
Τη μορφή σου κοιτώ,
της νιότη σου π’ αναζητά απομεινάρι,
και καλοπίζεσαι,
μαλλιά υφαίνεις με τα δάκτυλα,
καθάρια και λευκά σαν το φεγγάρι!
Μορφή γαλήνια!
ρούχα θαρρείς βαμμένα,
και με φωνές του παρελθόντος υφασμένα,
μνήμες πολύτιμες
με άγιο φως ντυμένες,
μ’ αγάπη τις κρατάς, δεν τις αρνιέσαι,
κι ότι απ’ τη μνήμη σου ξεπρόβαλε,
στρέφεις το βλέμμα σου εκεί
κι αναγεννιέσαι!
Της μοναξιά σου συντροφιά μοναδική,
δεν είν’ αστείο, ούτε και εύκολο,
σε ότι τόσο αγαπάς να πεις, Αντίο!
Ακόμη εκεί,
χωρίς να ξέρω το γιατί, να σε κοιτάζω!
Το βλέμμα, στις βαθιές τις αυλακιές σκαλώνει,
Ήρεμη μορφή,
γιομάτη υπομονή, στολίζεσαι,
τι περιμένεις;
Να μάθω θέλησα, ρωτώ,
Αγάπη βρήκες;
Μειδιάς, μένει σιωπηλή για να μαντέψω!
Και τούτες οι γραμμές,
του χρόνου μαρτυριές που σε στολίζουν,
σκύβω ν αφουγκραστώ, να δω,
αγάπης ψίχουλα που σκάλωσαν στις αυλακιές,
κι έγιναν σπόρος,
αγάπης και υπομονής,
καρπός πολύς!
Ποιους καρτεράς να τα δωρίσεις!
Μάνα
Αν και αλήθεια είναι πως,
πριν ακόμη πάψουμε να είμαστε παιδιά,
γονείς γινόμαστε,
της Μάνας η μορφή,
πέρ’ από κάθε προσμονή,
κι ενάντια σε κάθε λογική,
εμπόδια δεν βλέπει!!!
Μάνα!
Λέξη μικρή,
κάθε της συλλαβή στα χείλη των ανθρώπων χαραγμένη,
μα και τρανή,
χωράει μέσα της τη Γη,
εύηχη, γλυκιά,
ευφραίνει κάθε λογισμό,
κάθε καρδιά,
και στην αδύναμη στιγμή,
παρηγοριάς είναι κραυγή!
Μικρόσωμη φιγούρα πώς μπορεί και αγνοεί,
τα δώρα της εξέλιξης περιφρονεί,
κι ακόμη με τα χέρια της τα δυο,
παντού προφταίνει!
Ανείπωτη φιγούρα προσφοράς,
καρδιοχτυπά χωρίς καρδιά,
αφού τη στέλνει συντροφιά με τα παιδιά,
να τα προσέχει!
Μορφή γαλήνια, στιβαρή,
γενναία μα και τρυφερή,
χαμογελά με ευτυχία,
ανάμεσα στους Ήλιους της ζωής της στέκει,
στο κάθε κάλεσμα, την κάθε “άλλη” σκέψη σταματά,
στις μέριμνες τις βιοτής την πλάτη στρέφει!
Και Στέκει εκεί!
Ακόμη κι όταν ο Ήλιος ο λαμπρός,
στη γνώριμη γωνιά του ακουμπά …να ξαποστάσει,
αυτή Εκεί!
Ήλιο δικό της λαμπερό κρατά και τη φωτίζει,
της δίνει δύναμη, χαρά,
και μ’ ό,τι μέσα της κρατά,
από το στήθος της, σταλιά σταλιά,
μόνον ζωή τού δίνει!
Θαρρείς σε τούτη τη ζωή,
ό,τι δεν “πρόκαμε” ο Θεός,
σ’ αυτήν ανέθεσε το πανταχού παρόν Του να καλύψει!
Με ποια μορφή στη Γη μπορεί να συγκριθείς,
αν πρώτα Μάνα δε γενεί,
κι ας μη γεννήσει!
Η Μάνα μου!
Με την ορφάνια η ζωή σε καλωσόρισε,
κι ό,τι μικρό σου χάρισε ή λιγοστό,
μ’ απλοχεριά η αγάπη σου το στόλισε
και το ‘κανε απέραντα τρανό
Στο ακρογιάλι της ζωής,
τριπλά ό,τι αγάπησες αποχαιρέτησες,
δίχως λόγο πικρό να πεις,
το νιώθεις, το γνωρίζουμε κι δυο πως στο Θεό,
υπάρχουν μόνον ζωντανοί,
εκεί κι εδώ.
Το χέρι σου μικρό και ροζιασμένο,
μικρόσωμη φιγούρα και σκυφτή,
χορτάρια μάνα έσκυψες να κόψεις,
μα κήπο ολάνθιστο είδα την ψυχή.
“Αἱ χεῖρες ἅς ἔπλασας, μέ δέος πλάθουσι τό Πάθος σου Κύριε”
-τα χέρια που έπλασες, με φόβο -θεού- πλάθουν το -άγιον- Πάθος σου Κύριε-
Όσοι από κοντά γνώρισαν ασκητικά γεροντάκια, εκείνα με την μόρφωση, μα, πιότερο εκείνα που δεν μπόρεσαν μήτε το μικρό δημοτικό να τελειώσουν, χαμένα σε βουνά, σε χαράδρες, στα Κατουνάκια, μορφές γεμάτες ιλαρότητα, καλοσυνάτες μα κι αυστηρές σε θέματα Δογματικά της Πίστης μας, κατανοούν ετούτη τη σκυφτή μορφή καλύτερα!
Μορφή της προσφοράς, μα όχι για κει που όλα αναλώνονται και τελειώνουν μέσα στο χρόνο! Αλλά για εκεί όπου με σώμα και ψυχή από μικρός έχει ταχθεί!
Και τώρα, με άπειρη την προσοχή μαζί και δέος, κρατά στα χέρια ό,τι με πάμπολλες κι αγνώριμες σε μας στερήσεις, στα βάθη της καρδιάς του βρήκε, και μ’ άγνωστη σε μας, αγάπη άδολη κι αγνή, υπέρμετρα το ‘χει αγαπήσει!
Ο χώρος γύρω του μικρός, χρωματικά βαρύς και πνιγηρός μαζί, τα χρειαζούμενα τονίζει τα ελάχιστα, του κόσμου του Πνευματικού, της προσευχής και προσοχής!
Τα χέρια του, με υπερβολή στο μέγεθος, πλατιά σαν την καρδιά του, π’ ασίγαστα και άοκνα προφέρει τη σωτήριο Ευχή, σταθερά, προστατευτικά μα κι απαλά, με δέος κρατούν το ξύλο -της γνώσης τότε του κακού, μα τώρα- του μοναδικά Καλού, αναζητώντας την Άγια μορφή Του, την ώρα της υπέρτατης θυσίας!
Ο Δημιουργός που πλάθεται ξανά και ξανά, μέσα στα χέρια του δημιουργήματος Του!!
Ζωγραφίζοντας το χωριό μου, Τριανταφυλλιά Σερρών.
Κόρη πεντάμορφη και ακριβή,
με νιάτα στολισμένη,
μοναδικά ξεχωριστή σε κάμπο και βουνό μαζί
με χάρη απλωμένη,
το χρόνο αγέρωχα αγναντεύεις.
Κόκκινο Ρόδο ζηλευτό,
-μα και λησμονημένο-
θυμάσαι και αναπολείς
γέλια, αγάπες και χαρές μες τα στενά σου,
κοίτες ξερές τα όνειρά σου.
Κι όταν φανούν ανέλπιστα του κόσμου τα παιδιά σου,
όσα τα θήλασες με ακριβό γάλα της θύμησης σου,
σε θήκη της καρδιά τους ακριβή,
στου κόσμου τις γωνιές σ’ έχουν μαζί.
Κόρη πεντάμορφη και ακριβή,
μάνα μου έγινες κι εσύ
κι αν λείπω μακρυά σου,
στο λογισμό και την ψυχή,
θα ζεις ευλογημένη,
ποτέ λησμονημένη.
Λίγες σκέψεις για το έργο μου με τον ψαρά
Η δουλειά του ψαρά είναι μοναχική! Πολλές φορές επικίνδυνη με τα απρόβλεπτα της φύσεως που συναντά στα ανοικτά του πελάγου!
Λίγοι γνωρίζουν και ελάχιστοι θυμούνται πως δουλεύει τις ώρες που οι υπόλοιποι απολαμβάνουμε τη ζεστασιά του κρεβατιού, πως η ζωή του μοιάζει με των ασκητών, που αξημέρωτα μέσα στη σιωπή της νύκτας, με τα δικά τους λυχνάρια, τα καντήλια και τα λιγοστά κεριά, ξεκινούν με ωδές και ύμνους να δοξολογούν Τον Δημιουργό των όλων.
Ο Κύριος παρομοίασε τη ζωή και το έργο των Αποστόλων με το έργο του ψαρά, καθώς σε δίχτυα φωτεινά πιάνουν και σώζουν ψυχές που χάνονταν στην άβυσσο της νοητής θάλασσας!
Ίσως να μην γνωρίζετε, αλλά είναι ειπωμένο πως στον Παράδεισο ΔΕΝ υπάρχει θάλασσα! Μη σας λυπεί η απουσία της αιτίας των εδώ διακοπών! Η θάλασσα υπάρχει στη Γη, για έναν και κύριο λόγο: Να καθαρίζει με κάθε τρόπο τη βρωμιά που προκαλούμε κυρίως οι άνθρωποι στο περιβάλλον. Γι αυτό και εκεί δεν υπάρχει λόγος της δικής της ύπαρξης!
Γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Να κατανοήσετε τις σκέψεις που με ώθησαν να ζωγραφίσω με χρώματα χαράς και κεφιού, τη στιγμή που τελείωσε ο κάματος της νυκτερινής κοπιαστικής εργασίας κι ο ψαράς, με ευγνωμοσύνη που πολλές φορές δεν συνειδητοποιεί, στέκει στη μέση του δικού του κόσμου, κάνοντας τον απαραίτητο έλεγχο σε ότι του δίνει λόγο ύπαρξης και ζωής, πριν με το λυχνοστάτη κάνει την επόμενη νυκτερινή έξοδο της επόμενης ψαριάς.
Όταν αγοράζετε και γεύεστε τα υπέροχα ψάρια, θυμηθείτε να πείτε ελάχιστα ευχαριστώ, πρώτα στον Κύριο που τα έδωσε, μα και στον μοναχικό ψαρά που ξενύχτισε για να τα έχουμε εμπρός μας!
Αν όχι τι άλλο, η ευγνωμοσύνη θα δώσει στο γεύμα σας περίσσια νοστιμιά!
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Χρήστος Τυρεκίδης
1955 Τριανταφυλλιά Σερρών.
1982 γράφει το “Χρόνο”, εκδόσεις “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ” 1984.
1986 με ευχή και πρώτη συνδρομή της μητέρας του, γίνετε μέλος του συλλόγου Ζωγράφων Β. Ελλάδας.
Σεπτέμβρης, κάνει έκθεση με έργα του στην αίθουσα Τέχνης της Χ.Α.Ν.Θ. Του ζητούν να αναλάβει σε μόνιμη βάση το τμήμα ενηλίκων, όπου αποκαλύπτεται το τάλαντο της διδασκαλίας, δώρο Θείο, που επτά χρόνια μεταλαμπαδεύει σε πάνω από 1.700 μαθητές του.
1992 διδάσκει στο “ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΤΥΡΕΚΙΔΗ” http://-www.tyrekidis.edu.gr-
Έργα του υπάρχουν σε συλλογές & ιστοσελίδες: https://noisi-ekfrasi.blogspot.gr/p/blog-page_0.html
2000 ξεκινά σειρά μαθημάτων Ζωγραφικής-Αγιογραφίας σε πολυμορφικούς δίσκους Dvd’s. www.tyrekidis.edu.gr
2008 γράφει τους “Λογισμούς Σωτηρίας” με απαντήσεις σε απορίες και ερωτήματα πίστεως χιλιάδων ενήλικων μαθητών του. Το 2015 θα τύχη βράβευση αριστείας από την International Art Society http://artsociety.gr/aristeia2015.html
2015 γράφει για τα εγγόνια του διηγήματα και παραμύθια με ηθικοπλαστικές ιστορίες.
Το 1ο παραμύθι, “Το Πουλί και το Σύκο” εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=bifuNTNDRE0
“Όστις Θέλει” και “Λογισμοί Σωτηρίας”, είναι η δική έρευνα και ανησυχία, το δικό του λιθαράκι γόνιμης γνώσης, μια ολοκληρωμένη απάντηση με απλό και απτό τρόπο για την ιστορία όλων, την Κοσμογονία, τη σχέση μας με τον Άγιο Τριαδικό μας Θεό και κύρια για τον Υπέροχο, Τον τόσο Ευγενικό μας Κύριο, Ιησού Χριστό.
