Η Στυλιανή Βαλάνη Ντολοπούλου, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τοποθετείται στο polismagazino.gr για το Lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.
“Ο τομέας του πολιτισμού έχει πληγεί ανεπανόρθωτα κι αυτό αποτελεί ξεκάθαρη κυβερνητική κρατική ευθύνη, αφού θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί μέτρα για την επιβίωση και την περαιτέρω ενίσχυσή του”
Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο πράγματι είναι πρωτόγνωρη κυρίως γιατί ο ιός είναι άγνωστος στην αντιμετώπισή του από την επιστημονική κοινότητα. Παρόλα αυτά, το παράδειγμα της πρώτης φάσης που ζήσαμε ένα εφιαλτικό lockdown με τεράστιες οικονομικές ζημιές και χωρίς κανένα υγειονομικό αποτέλεσμα, αντίθετα με το που ξεκίνησαν τα τεστ αποκαλύφθηκε η αλματώδης αύξηση και διασπορά του ιού, που κατά τη γνώμη μου προϋπήρχε, θα έπρεπε να έχουμε διδαχτεί και να μην αντιγράψουμε αυτή τη φορά την ίδια αποτυχημένη αντικειμενικά συνταγή (γενικό lockdown), αλλά να περιοριστούμε σε άλλους τρόπους αντιμετώπισης (πιο ήπια μέτρα όπως περιορισμοί κυκλοφορίας), που θα βοηθήσουν την παραγωγική διαδικασία να συνεχιστεί απρόσκοπτα!!!
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Δυστυχώς, ο τομέας του πολιτισμού έχει πληγεί ανεπανόρθωτα κι αυτό αποτελεί ξεκάθαρη κυβερνητική κρατική ευθύνη αφού θα μπορούσαν να έχουν προβλεφθεί μέτρα για την επιβίωση και την περαιτέρω ενίσχυσή του, όπως η οικονομική στήριξη των ανθρώπων του, η ενθάρρυνση να μην παρουσιάζουν την τέχνη τους ζωντανά προς αποφυγή συνωστισμού, αλλά την ενίσχυση στην παραγωγή τους (ταινίες, παραστάσεις, τραγούδι, κλπ) ώστε να διαθέσουν το “πολιτιστικό προϊόν τους” με άλλους τρόπους, να περιορίσουν τη ζημιά αλλά και να ενισχύσουν την αγάπη και τη σημασία της τέχνης και του πολιτισμού για τον κόσμο και ιδιαίτερα για εμάς τους Έλληνες. Το μέλλον του πολιτισμού πρέπει να το εναποθέσουμε στα χέρια των δημιουργών του, ώστε να το γιγαντώσουν και να το διαδώσουν σε όλη την υφήλιο!!!
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Αγκαλιάζω… σήμερα σημαίνει πολλά πολύ περισσότερα από ότι νομίζαμε αφού το στερούμαστε… κι όπως όλα όσα στερείται κάποιος όταν τα αποκτά του φαίνονται πολύ σημαντικά έτσι και η αγκαλιά που “κολλάει” τα μέσα μας, είναι αυτό που μας έλειψε περισσότερο με αυτή την κατάσταση που βιώνουμε και σίγουρα η αναγκαιότητα η σπουδαιότητα και η σημαντικότητά της δεν νομίζω ότι θα υποτιμηθεί ξανά ποτέ από κανέναν μας!!! Γερο μάθημα η έλλειψή της!!!
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Φόβος-Απώλεια προφανώς και υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά μου αλλά δεν ήρθαν τώρα με τον Covid-19!!! Νομιζω ότι όλοι έχουμε βιώσει και τα δυο αυτά συναισθήματα… Προσωπικά έχω βιώσει πολύ έντονα την απώλεια του θανάτου αγαπημένων μου προσώπων σε μεγάλο αριθμό και σε μικρό χρονικό διάστημα και έχω μάθει να ζω με αυτά τα συναισθήματα, να τα σέβομαι να τα αποδέχομαι και να μην τους επιτρέπω να μου δημιουργούν πανικό ώστε να χάνονται οι όμορφες στιγμές από τη ζωη μου κυρίως με την οικογένεια μου!!!
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Η μασκα είναι ένα εργαλείο προστασίας από τον ιό. Τιποτα περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Η υπερβολική χρήση της πέρα και πάνω από την κοινή λογική είναι κάτι που όλοι μας πρέπει να αποφύγουμε γιατί η συνήθεια γινεται δεύτερη φύση κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες και απευκτεες ψυχικές και σωματικές συνέπειες σε όλους τους τομείς της ζωής μας αλλά ιδιαίτερα στη διαμόρφωση και την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών των εφήβων και των νέων. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού γι’ αυτό γονείς κηδεμόνες πολιτεία και ολόκληρη η κοινωνία το νου μας στα παιδιά!!!
Καλλιτέχνης: “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Πάντα υπάρχει ελπίδα για όλους αφού πεθαίνει τελευταία!!! Ειδικά ο καλλιτέχνης είναι αυτός που καλύπτει μια φυσική βιολογική θα έλεγα ανάγκη του ανθρώπου για ψυχική ανάταση, τροφή της ψυχής και του πνεύματος!!! Υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι. Είμαι αισιόδοξη ότι οι καλλιτέχνες θα επιβιώσουν γιατί τους χρειαζόμαστε και γι’ αυτό θα πρέπει όλοι μας να φροντίσουμε γι’ αυτό και μόλις τελειώσει όλη αυτή η κατάσταση να ξεχυθούμε στα μουσεία στα θέατρα στους κινηματογράφους στις συναυλίες !! Το έχουμε και το έχουν ανάγκη!! Η σχέση είναι αμφίδρομη και αναγκαία!!!
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Θεωρώ ότι θα έπρεπε να παραμείνουν ανοιχτά προφανώς με κάποιους περιορισμούς ως προς τα άτομα αλλά δεν θεωρώ ότι ένα μουσείο, ένας κινηματογράφος ένα θέατρο τηρώντας τα μέτρα προστασίας μπορούν να αποτελέσουν εστία διασποράς του ιού αφού δεν υπάρχει συνωστισμός, όπως πχ στα ΜΜΜ!! Αντίθετα θα μπορούσαν να βοηθήσουν όλους μας να βιώσουμε τη δύσκολη αυτή κατάσταση πιο εύκολα και πιο ανώδυνα με περισσότερο χιούμορ και καλή διάθεση!!!
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Το δικό μου αντίδοτο στο άγνωστο αύριο είναι αυτό που ήταν πάντα το όπλο μου, αυτό με το οποίο πάλευα και παλεύω όλες τις αντιξοότητες μέχρι σήμερα και αντιμετωπίζω όλες τις δυσκολίες… Αισιοδοξία, Ψυχραιμία, Αγάπη, Χαμόγελο και Θετική Ενέργεια γιατί κάθε εμπόδιο σε καλό!!!
