Νικολέττα Λέκκα: “Ως συγγραφέας θέλω να εκφραστώ με ιστορίες για μικρούς και μεγάλους που να νιώθει ο αναγνώστης ότι τον αφορούν σε πρώτο πρόσωπο κάθε φορά”

“Ίδρυσα τον εκδοτικό οίκο ΓΕΛΛΑΣ για να μπορώ να κάνω κάποιες από τις αγαπημένες ιστορίες του Να Μου Γελλάς εκδόσεις τόσο ποιοτικές και ιδιαίτερες που θα αξίζουν την αγάπη αυτού που θα τις ξεφυλλίσει και θα τις χαρίσει” http://www.namougellas.com

Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Τί ωραία ερώτηση. Γιατί είναι τόσο ωραίο να γυρνάς στην αρχή σου. Λοιπόν θα μου επιτρέψετε να αποδώσω αυτό το πολύ σημαντικό εύσημο του «ξεκινήματος» σε μια περίσταση που ίσως παραδοσιακά παραμελούμε. Σε μια έκθεση που έγραψα στην Τρίτη δημοτικού. Το θέμα ήταν «Κάτι που με ενθουσιάζει.» Θυμάμαι μια τάξη ολόκληρη να μιλάει για το αγαπημένο της κατοικίδιο … Εγώ έγραψα μια έκθεση με τίτλο «Ο τροχός». Και το υποστήριξα τόσο δημιουργικά και σθεναρά. Περήφανη συγγραφική στιγμή!

Ποια λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Νοιάξιμο. Δεν είμαι μίνιμαλ σε τίποτα στη ζωή μου. Αλλά το να ζητάτε από κάποιον που προσεγγίζει την κάθε λέξη με τελετουργικό σεβασμό, να διαλέξει μία για να εκφραστεί, είναι βασανιστικό όσο και ενδιαφέρον. Νομίζω λοιπόν ότι βρήκα μία λέξη που χωράει πάρα πολλά από τα σημαντικά μέσα. Οπότε κάπως το ισορρόπησα.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Ναι. Είναι αυτή η μαγική στιγμή που κάτι αποκτά ζωή μέσα σου. Στο μυαλό όσο και στη ψυχή σου. Και από εκεί ξεκινάει το ταξίδι. Ακούω τόσα για το πώς η έμπνευση είναι το 10% της συγγραφής και η δουλειά είναι το 90%. Ως άνθρωπος που έχει δουλέψει ατελείωτες ώρες σε ό,τι έχω προσπαθήσει, θα είμαι ο τελευταίος που θα ακυρώσω τη σημασία της προσπάθειας και της συνέπειας. Αλλά, ακόμα κι αν είναι το 10% σαν ποσότητα, είναι το πιο πολύτιμο 10% σαν ποιότητα. Και είναι αυτή η διάκριση που κάνει όλη τη διαφορά. Χωρίς αυτό το 10% όλα τα 90% του κόσμου σε προσπάθεια και προθέσεις δεν θα σε βγάλουν σε κάτι πραγματικά συναρπαστικό νομίζω.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Είμαι ένας άνθρωπος που νοιάζεται πολύ για πολλά και διαφορετικά. Δεν αντέχω να μην ενδιαφέρομαι. Όχι το να βαριέμαι. Έχει μια δημιουργική γοητεία η πολυτέλεια του να βαριέσαι. Αλλά το να μη με νοιάζει αυτό που συμβαίνει ή αυτό που κάνω είναι κάτι που με ανατριχιάζει. Νομίζω ότι γι’ αυτό καταπιάστηκα με τόσο διαφορετικά αντικείμενα. Ήθελα να έχω προσωπική και σε βάθος εμπειρία από όσο περισσότερες πτυχές της ζωής μπορούσα. Όταν έκανα διδακτορικό στα διεθνή μακροοικονομικά και όταν μελετούσα την παγκόσμια οικονομία, έβρισκα τρόπο να έχουν ουσία οι αναλύσεις μου. Ως δημοσιογράφος έκανα ρεπορτάζ για θέματα πολύ διαφορετικά αλλά το συναίσθημα όσων εμπλέκονταν ήταν πάντα η προτεραιότητά μου. Ως συγγραφέας θέλω να εκφραστώ με ιστορίες για μικρούς και μεγάλους που να νιώθει ο αναγνώστης ότι τον αφορούν σε πρώτο πρόσωπο κάθε φορά.

Από τη δημοσιογραφία και τις επενδύσεις στη συγγραφή, πόσο μεγάλη απόσταση είναι; Όση και η διαδρομή που με έφερε εδώ. Όταν πριν λίγα χρόνια αποφάσισα να ασχοληθώ με τη συγγραφή αποκλειστικά, μάζεψα όσα είμαι και όσα με νοιάζουν και θέλησα να βρω έναν όμορφο τρόπο να τα ταιριάξω. Έφτιαξα λοιπόν ένα μέρος να τα στεγάσω. Έτσι γεννήθηκε το Να Μου Γελλάς. Ένα «στέκι» που θα ήθελα να υπάρχει. Μην ψάχνετε διεύθυνσή. Έχει μόνο ιντερνετική http://www.namougellas.com. Έτσι μπορώ να το έχω μαζί μου όπου είμαι και να κάνω την οθόνη μου ταξίδι. Πόσο σπουδαίο τώρα που τα ταξίδια λιγόστεψαν πολύ. Μέσα από το Να Μου Γελλάς λοιπόν συστήνω τις λογοτεχνικές ιστορίες που γράφω για μικρούς και μεγάλους. Αυτόνομες και μικρές για να χωράν στο κάθε μέρα μας. Δυνατές και με πολλές μορφές για να χωράνε όσα είμαστε. Με μια απλή συνδρομή των 12€ μπορεί κάποιος να πάρει τις ιστορίες αυτές και να ζήσει συναντήσεις που οργανώνω με ανθρώπους που θαυμάζουμε από μακριά. Εδώ θα κάτσουν μαζί μας σε ένα τραπέζι ή σε μια οθόνη να κουβεντιάσουμε μαζί. Όχι μια ακόμα ομιλία. Μια κουβέντα αληθινή. Γι’ αυτό το περιγράφω σαν «το στέκι που θα ήθελα να υπάρχει.» Και σε ένα τέτοιο στέκι θα ήθελα να βρω βιβλία. Ίδρυσα λοιπόν τον εκδοτικό οίκο ΓΕΛΛΑΣ για να μπορώ να κάνω κάποιες από τις αγαπημένες ιστορίες του Να Μου Γελλάς εκδόσεις τόσο ποιοτικές και ιδιαίτερες που θα αξίζουν την αγάπη αυτού που θα τις ξεφυλλίσει και θα τις χαρίσει.

Από τις εκδόσεις ΓΕΛΛΑΣ και το νέο σας παιδικό βιβλίο «Το ταξίδι της ζωής μας».
Η ιστορία μιας βαρκούλας που γεννιέται από το μεγάλο έρωτα της Θάλασσας και του Ήλιου. Τί εύκολο να μιλάμε με τέτοιους τεράστιους όρους (έρωτας, Θάλασσα, Ήλιος) σα δεδομένους, στον άγιο τούτο τόπο. Αυτός ο τόπος που μουλιάζει και μπολιάζει όσα είμαστε. Κάπως έτσι γλίστρησε και το δεύτερο «λ» στο «Γελλάς». Αλλά πάμε πίσω στη βαρκούλα μας. Η βαρκούλα μεγαλώνει όμορφα μέσα στην αγκαλιά της μαμάς της και πάνω στο χρυσό χαλί που φτιάχνει ο μπαμπάς της μόνο γι’ αυτή. Εκεί η βαρκούλα νιώθει ότι μπορεί να είναι κοντά του. Και το έχει τόσο ανάγκη αυτό. Όμως μεγαλώνει και οι ανάγκες της όπως και τα άσπρα της πανιά αλλάζουν και δυναμώνουν. Θα ονειρευτεί και θα τολμήσει ταξίδια σε μέρη μακρινά, η βαρκούλα μας. Πως φεύγεις όμως από όσα ξέρεις και αγαπάς; Είναι όλα μέρος του ταξιδιού. Γιατί ένα ταξίδι είναι η ζωή μας. Κι έτσι, το βιβλίο αυτό γίνεται μια όμορφη υπενθύμιση για μια μεγάλη αλήθεια. Όπως και τα άλλα μου παιδικά βιβλία. Το «Ι-δανικά Όνειρα» και «Το κλειδί της Ευτυχίας». Γιατί οι μεγάλες αλήθειες, στα παραμύθια βρίσκουν το οξυγόνο για να ζήσουν.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Αχ τα σχέδιά μου είναι να μπορώ να κάνω σχέδια! Το Να Μου Γελλάς μέσα από τις ιστορίες, τις συναντήσεις, τις εκδόσεις, να αφήνει ένα αποτύπωμα ουσίας. Να ξέρει ο κόσμος ότι υπάρχει κάτι διαφορετικό που του ταιριάζει. Και να χτίζω πάνω σε αυτό. Οι συναντήσεις να γίνουν οι αφετηρία για δράσεις και στιγμές που θα βελτιώσουν ζωές. Κάνω τώρα το άνοιγμα να μεταφραστεί το Να Μου Γελλάς και στα αγγλικά για να ανοίξει πανιά όπως η βαρκούλα μου. Και εύχομαι όλο αυτό το όραμα να μεγαλώνει χωρίς καμία έκπτωση στην κατάθεση ψυχής. Γιατί όταν προσπαθείς κάτι τόσο ρομαντικό όσο ακούγεται, θέλει πολλή ψυχή. Και η εποχή μας, λες και βάλθηκε να μας στεγνώσει αυτό ακριβώς. Αλλά με ένα περίεργα ειρωνικό τρόπο, αυτό είναι και η κινητήριος δύναμή μου. Ο δικός μου τροχός! Είδες. Στο είπα ότι έχει μεγάλη σημασία το ξεκίνημά μας! Πάντα εκεί επιστρέφουμε!