ΜΑΡΙΑ ΤΡΑΚΑΔΑ: “η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, ικανή να ταξιδεύει και να ενώνει ανθρώπους με διαφορετικό πολιτιστικό υπόβαθρο”

Πολιτισμός και Μουσική Παιδεία.

Σίγουρα η μουσική παιδεία είναι άμεσα συνυφασμένη με τον πολιτισμό μιας περιοχής καθώς αποτελεί μέρος των πνευματικών επιτευγμάτων ενός λαού μαζί με τις άλλες καλές τέχνες,τα γράμματα,τις επιστήμες κτλ.

Η μελέτη της μουσικής παράδοσης ενός γεωγραφικού χώρου διαχρονικά μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για τον πολιτισμό αυτού του χώρου,δηλαδή για το επίπεδο κ τον τρόπο ζωής των κατοίκων,την ιδιοσυγκρασία τους κ τη συμπεριφορά τους αφού η τέχνη της μουσικής συνδιαζει αβίαστα το λόγο,το ρυθμό κ τη μελωδία,τρία συστατικά που μπορούν να σκιαγραφήσουν με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων του κάθε τόπου.

Παρόλα αυτά,συχνά η μουσική παιδεία φαίνεται υποτιμημένη σε σχέση με άλλες μορφές παιδείας όπως η λογοτεχνία,η επιστήμη ή η φιλοσοφία τόσο από τους ιστορικούς όσο κ από το κοινό καθώς πολλές φορές δυστυχώς συνδέεται αποκλειστικά με την ανάγκη του ανθρώπου για διασκέδαση κ απόδραση από τα προβλήματα κ όχι ως μια βαθειά έκφραση της ψυχής κ του πνεύματος ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας ανθρώπων.

Η μουσική ενώνει τους λαούς κ τους πολιτισμούς;

Η μουσική, ως μια πανανθρώπινη γλώσσα που βοηθά να επικοινωνήσουν άνθρωποι από διαφορετικές γωνιές του πλανήτη,πράγματι ενώνει λαούς κ πολιτισμούς.

Ακόμη κ αν κάποιος δε γνωρίζει τη γλώσσα των στίχων,μπορεί εύκολα να προσεγγίσει το ύφος κ το νόημα μιάς μουσικής χάρις στη μελωδία κ το ρυθμό του κομματιού, στοιχεία επαρκή για να μεταδώσουν το συναίσθημα κ μήνυμα του κάθε καλλιτέχνη.
Υπό αυτή την έννοια, η μουσική μπορεί να λειτουργήσει ως φορέας αλληλεγγύης κ ανεκτικότητας ανάμεσα στους λαούς εφόσον έχει τη δύναμη να εκμηδενίζει τις αποστάσεις κ να λύνει τους οποιουσδήποτε φραγμούς που εμποδίζουν την αρμονική συνύπαρξη πληθυσμών διαφορετικής προέλευσης.

Ποιο μουσικό θαυμάζετε και γιατί;

Δεν υπάρχει ένα είδος μουσικού που αξίζει το θαυμασμό μας αλλά πολλά διαφορετικά.
Καταρχήν, ο μουσικός που εργάζεται με αφοσίωση κ αυταπάρνηση, που εξασκεί την τέχνη του με σοβαρότητα κ “πάσχει” για το καλύτερο αποτέλεσμα είναι άξιος θαυμασμού.

Ο μουσικός που στέκεται δίπλα στους νέους προσπαθώντας να τους μεταδώσει με ειλικρίνεια κ εντιμότητα κάτι από τις γνώσεις του, αξίζει θαυμασμό.

Ο μουσικός που ενώνει ετερογενείς κουλτούρες,που ασχολείται με την εκπαίδευση ατόμων με ειδικές ανάγκες,είναι κ αυτοί άξιοι θαυμασμού κ πρότυπα για όλους όσους επιθυμούν να γίνουν κάποια στιγμή μουσικοί με την ουσιαστική έννοια του όρου.

“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί. “Πώς θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;

Όπως ήδη έχουμε αναφέρει, όντως η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, ικανή να ταξιδεύει διαμέσου των χωρών κ να ενώνει ανθρώπους με διαφορετικό πολιτιστικό υπόβαθρο.

Όμως, οι μουσικοί είναι πολλοί αφού,στην πραγματικότητα, ο κάθε μουσικός διακρίνεται από ένα τόσο προσωπικό ύφος, τόσο δικό του που τον διαφοροποιεί από άλλους ακόμα κ αν ανήκουν στην ίδια εποχή, σχολή, είδος κτλ.

Από την άλλη πλευρά, οι δυο αυτές αλήθειες μπορεί να έρθουν σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, αν σκεφτούμε οτι υπάρχουν δυστυχώς μουσικοί οι οποίοι, προσκολλημένοι σε στερεότυπα κ προκαταλήψεις, επιδιώκουν τον κατακερματισμό της μουσικής, βάζοντας ταμπέλες του τύπου “σοβαρή”, “ελαφρά”, “ποιοτική”, “έντεχνη”, “μαύρη” κ τόσες άλλες που όλοι γνωρίζουμε.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;

Γιατί άραγε χρειάζεται η μουσική παιδεία; Ένα ερώτημα πολύ επίκαιρο,σε μια κοινωνία καθαρά τεχνοκρατική, όπου η μόρφωση έχει αντικατασταθεί από τη μηχανική μετάδωση πληροφοριών με μοναδικό σκοπό την εξειδίκευση κ την εξασφάλιση μιας θέσης εργασίας, κυρίως σε τομείς σχετικούς με την τεχνολογία κ την οικονομία.

Η ματαίωση της ανάγκης για μουσική κ γενικά για καλλιέργεια του πνεύματος είναι δυστυχώς εμφανής τα τελευταία χρόνια κ αυτό αποδεικνύεται από τις επιλογές των γονιών σχετικά με την παιδεία που παρέχουν στα παιδιά τους.

Αν λάβουμε υπόψιν κ την οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας, εύκολα μπορούμε να εξηγήσουμε την έλλειψη ενδιαφέροντος της πλειοψηφίας των νέων για μουσική παιδεία, θεωρώντας την ως μια πολυτέλεια που δεν θα τους είναι “χρήσιμη” στο μέλλον.

Εύχομαι τα ωφέλη της μουσικής να επαναπροσδιοριστούν για να λάβει κ πάλι τη θέση που της ανήκει.

Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;

Νομίζω ότι ο πιο κατάλληλος για να ανακαλύψει το ταλέντο ενός παιδιού είναι ο ειδικός καθηγητής που με την εμπειρία του κ την ενσυναίσθηση που διαθέτει, μπορεί να διακρίνει κάποια κλίση του παιδιού.

Συνεπώς, ο γονιός καλό είναι να φέρει σε επαφή το παιδί του με τον κόσμο της μουσικής από πολύ μικρή ηλικία ώστε να του δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις προτιμήσεις του κ να εκφράσει το ενδιαφέρον του για την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου.

Διδάσκεται σήμερα η μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;

Η μουσική παράδοση αποτελεί σίγουρα ενα σημαντικό κομμάτι της Μουσικής Παιδείας κ θεωρώ πως η διδασκαλία της έχει αναβαθμιστεί κ επανενταχτεί στην εκπαίδευση τόσο τη Δημόσια όσο κ την Ιδιωτική.

Ο θεσμός των Μουσικών Σχολείων,αν κ έχει χτυπηθεί (όχι άδικα κάποιες φορές), έχει βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση.

Από την άλλη πλευρά, τα ωδεία στράφηκαν κ αυτά στη διδασκαλία παραδοσιακών οργάνων κ πολύ συχνά τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας είναι αξιοθαύμαστα.

Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση κ γνώσεις;

Σίγουρα υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί που δραστηριοποιούνται κ στο εξωτερικό κ διαπρέπουν, όμως έχω την αίσθηση πως αποτελούν μια μειοψηφία.

Ιδιαίτερα στον τομέα της εκτέλεσης μουσικών οργάνων, θεωρώ πως υπολειπόμαστε άλλων χωρών κ αυτό είναι προφανές στους μουσικούς του Δημόσιου τομέα αλλά κ του Ιδιωτικού.

Ελπίζω η αναβάθμιση των Πανεπιστημιακών Σπουδών στη Μουσική να διορθώσει αυτά τα ελλείμματα στο μέλλον.

Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;

Αν και αυτή τη σχολική χρονιά θα αποστασιοποιηθώ λιγο απο την ενασχόλησή μου με το ωδείο λόγω του ερχομού του πρώτου μου παιδιού, πάντα εύχομαι να υπάρχουν ευκαιρίες για όμορφες συνεργασίες κ συνυπάρξεις με αξιόλογους μουσικούς.

Τέλος, η επαφή με τους μαθητές μου είναι κάτι που μου δίνει ικανοποίηση κ με πλουτίζει σαν μουσικό κ σαν άνθρωπο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1977.
Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές της στην τάξη της Εύης Πάππας από όπου το 1996 πήρε πτυχίο πιάνου με Άριστα παμψηφεί και διάκριση κατ’ εξαίρεση.

Στη συνέχεια φοίτησε στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών, στην τάξη του Αναστασίου Πάππας από όπου τον Ιούνιο του 2000 πήρε δίπλωμα Πιάνου με Άριστα και Ά βραβείο παμψηφεί.

Κατά τη διάρκεια τη φοίτησης της στο δημοτικό Ωδείο έχει λάβει μέρος· σε πολλές συναυλίες καθώς επίσης και με τα σύνολα Μουσικής Δωματίου του Δημοτικού Ωδείου υπό την διδασκαλία του Zlatan Sirakov.

Το Μάιο του 2001 συμμετείχε στον κύκλο «Νέοι Σολίστ» και ερμήνευσε με ιδιαίτερη επιτυχία το κονσέρτο για πιάνο σε ρε μείζονα του J. Haydn υπό τη διεύθυνση του Saulius Sondeckis με την Ορχήστρα Πατρών.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πιάνου των Franc Wibaut,Αλεξάνδρας Παπαστεφάνου και Δημήτρη Τουφεξή.
Από το Σεπτέμβριο του 2000 ως τον Ιούνιο του 2015 ήταν καθηγήτρια πιάνου στην Πάτρα στο ωδείο «Φίλιππος Νάκας».

Επίσης έχει ασχοληθεί με την μουσικοκινητική καθώς έχει αναλάβει τα τμήματα μουσικής προπαιδείας Robbie και Teddy που απευθύνονται σε βρέφη και νήπια από 18 μηνών έως 4 ετών.

Από τον Οκτώβριο του 2017 εργάζεται στη Φιλαρμονική Εταιρία Ωδείο Πατρών ως καθηγήτρια πιάνου.

Επίσης ασχολείται με τη συνοδεία πιάνου καθώς συνοδεύει μονωδούς, εκτελεστές εγχόρδων, πνευστών ή κρουστών, χορωδίες, σύνολα δωματίου σε σεμινάρια, εξετάσεις προαγωγικές ή διπλωματικές και άλλες εκδηλώσεις.

Παράλληλα, είναι απόφοιτη του τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.