Κώστας Ρίζος: “Η επιτυχία έρχεται εάν είσαι σωστός στο στόχο σου, με σοβαρότητα και πολύ σκληρή δουλειά”

“…Εδώ και τέσσερα χρόνια, είμαι μαέστρος στη Φιλαρμονική Ορχήστρα Θήβας κι αυτό είναι κάτι το οποίο σκοπεύω να συνεχίσω και στο μέλλον. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να είμαι δημιουργικός και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική όσο κι εγώ”

Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Είχα την τύχη να γεννηθώ στην Κέρκυρα, που είναι ένα νησί βαθιά συνεδεδεμένο με τη μουσική. Έτσι, κατά μία έννοια, ήταν αναμενόμενο οι πρώτες μου παιδικές αναμνήσεις να είναι πλημμυρισμένες από μελωδίες. Σαν παιδί, θυμάμαι να συνοδεύω τον πατέρα μου στη Φιλαρμονική και να μαγεύομαι από τα μουσικά όργανα και τους ανθρώπους που τα ζωντάνευαν. Ήταν κι εκείνος μουσικός, όπως σχεδόν όλη μου η οικογένεια, κι ήξερα από πολύ μικρός ότι θα ακολουθούσα κι εγώ τα βήματά του.

Με ποιον μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Στα 35 χρόνια που ήμουν στη Λυρική Σκηνή, είχα την τύχη να συνεργαστώ με ανθρώπους που πάντα ονειρευόμουν. Συνεργαστήκαμε με σπουδαίους τραγουδιστές όπερας, όπως την Μονσεράτ Καμπαγιέ, την Αγνή Μπάλτσα, την Γκένα Ντιμίτροβα, τον Νικολά Μαρτινούτσι κ.ά., με σκηνοθέτες, όπως τον Φράνκο Τζεφιρέλι, και με εξαιρετικούς μαέστρους και μουσικούς.
Θα ήθελα να είχα συνεργαστεί με ανθρώπους που δεν είναι πια μαζί μας, όπως για παράδειγμα με τη Μαρία Κάλλας. Οι συνεργασίες που θέλω να κάνω είναι με ανθρώπους που βλέπουν τη μουσική με αγνότητα και αγάπη, γι’ αυτό κι είναι μεγάλη μου χαρά που είμαι μαέστρος στη Φιλαρμονική Ορχηστρά Θήβας.

Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Το μουσικό μου ξεκίνημα έγινε στην Παλαιά Φιλαρμονική της Κέρκυρας, όπου γρήγορα αντιλήφθηκα πως η αγάπη μου για τη μουσική θα γινόταν για εμένα σχέση ζωής. Έπειτα, ήρθα στην Αθήνα και γράφτηκα στο Ωδείο Αθηνών και στη συνέχεια στο Ελληνικό Ωδείο με καθηγητή στην τρομπέτα τον Δημήτρη Κάφυρη – έναν άνθρωπο ο οποίος με επηρέασε βαθιά κι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μουσική μου πορεία. Μετά από πολλή μελέτη, κατάφερα και μπήκα στην Ορχήστρα της Λυρικής Σκηνής, όπου είχα την τύχη να γνωρίσω σπουδαίους ανθρώπους της όπερας οι οποίοι επηρέασαν θετικά την εξέλιξη της πορείας μου. Παράλληλα, διετέλεσα μαέστρος σε διάφορες φιλαρμονικές, κάτι που συμβαίνει ακόμα και σήμερα.

Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Με το πέρασμα των χρόνων κατάλαβα πως η επιτυχία κι η αποτυχία είναι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος, υπό την έννοια ότι ακόμα και μέσα από τις αποτυχίες μας πετυχαίνουμε κάτι σημαντικό. Γινόμαστε δυνατότεροι, σοφότεροι και γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Ως εκ τούτου, λοιπόν, νιώθω πως η επιτυχία σε ό,τι κάνουμε δεν είναι αυτοσκοπός.
Η επιτυχία έρχεται εάν είσαι σωστός στον στόχο σου, με σοβαρότητα και πολύ σκληρή δουλειά.

Ποια είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Τα talent show, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, εξυπηρετούν άψογα τον σκοπό τους, ο οποίος νομίζω πως είναι αμιγώς εμπορικός. Ο μοναδικός λόγος ύπαρξής τους είναι τα νούμερα της τηλεθέασης. Το ταλέντο, και γενικότερα η τέχνη, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κανείς και από την ελαφρά επιλογή κριτών, η οποία γίνεται με βάση τη δημοφιλία τους και σκοπό και πάλι την τηλεθέαση.

Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Σίγουρα υπάρχουν. Οι γνωριμίες ενός καλού μάνατζερ που έχει τη διάθεση να ασχοληθεί πραγματικά, μπορούν να σου ανοίξουν πόρτες.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Εδώ και τέσσερα χρόνια, είμαι μαέστρος στη Φιλαρμονική Ορχήστρα Θήβας κι αυτό είναι κάτι το οποίο σκοπεύω να συνεχίσω και στο μέλλον. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να είμαι δημιουργικός και να συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική όσο κι εγώ.

Ο Κώστας Ρίζος γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σε ηλικία εννέα ετών ξεκίνησε μαθήματα μουσικής στην Παλαιά Φιλαρμονική. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αθήνα, στο Ωδείο Αθηνών και στο Ελληνικό Ωδείο.

Το 1981 απέκτησε το δίπλωμα τρομπέτας με καθηγητή τον Δ. Κάφυρη. Παράλληλα, σπούδασε ανώτερα θεωρητικά με καθηγητή τον Δ. Κατσίμπα. Ακόμα, παρακολούθησε σεμινάρια τρομπέτας σε Γαλλία και Ελβετία.

Από το 1981 είναι κορυφαίος μουσικός στην Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Παράλληλα, συνεργάζεται με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ) σε συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, την Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Συμφωνική Ορχήστρα της Θεσσαλονίκης και την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Επίσης, συνεργάστηκε με την ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου, την ορχήστρα του American Ballet Theatre και την ορχήστρα των Μπαλέτων της Νέας Υόρκης.

Έχει λάβει μέρος σε ατομικά ρεσιτάλ και έχει ηχογραφήσει μουσική για θέατρο και τηλεόραση.

Το 1993, με τον Δ. Τουφεξή και τον Ιάκωβο Κονιτόπουλο ίδρυσε τη Συμφωνική Ορχήστρα μαθητών Αθήνας. Την περίοδο από το 1995 έως το 2004 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της Όπερας Δωματίου Αθηνών.

Διετέλεσε καθηγητής στο Δημοτικό Ωδείο Ελληνικού, στο Ωδείο Αιγάλεω, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Κερατσινίου κι εξακολουθεί να διδάσκει στο Ωδείο Ακρόαση. Από το 1984 ως το 2010 δίδασκε στη Φιλαρμονική Λουτρακίου και στη Φιλαρμονική Περαχώρας, ενώ από τον Ιούλιο του 2006 ανέλαβε και Αρχιμουσικός τους.

Από το 2016 ως σήμερα, είναι αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Θήβας.