Κατερίνα Μπεκιάρη: “Η τέχνη χωρίς ελευθερία δεν ζει, επιβιώνει! Μέσα από την ελευθερία δείχνει και δίνει τη δύναμή της”

“Το 2022 πιστεύω πως θα είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά από άποψη δουλειάς! Ως τώρα έχω δρομολογήσει μια ατομική έκθεση ζωγραφικής (μόλις καταλαγιάσει κάπως η πανδημία) και τρεις ομαδικές εκθέσεις με εικαστικούς αγαπημένους που έχω συνεργαστεί και στο παρελθόν…”

Ποια είναι τα συναισθήματά σας για το 2021; Αχ αυτό το ’21… Δεν ξέρω αν πρέπει να το πούμε χρόνο ή αιώνα! Μέσα του κουβάλησε τις δυσκολίες, τις εκπλήξεις, τις αναποδιές και τις πίκρες πολλών χρόνων μαζί! Συσσώρευσε βάρος, άγχος και ανασφάλεια για το αύριο! Χαμένοι μέσα στη μοναξιά μας, χωρίς τη γλυκιά επαφή με τους δικούς μας ανθρώπους… Φόβος και μη ζωή!

Συμφωνείτε με τα νέα μέτρα της κυβέρνησης ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας; Οι νόμοι, οι περιορισμοί και τα πρέπει… ένα τείχος μπροστά μας! Πως να παλέψεις με όλα αυτά; Πως να διαχειριστείς το άγνωστο; Πώς να ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος; Δε γεννήθηκες για να ξέρεις. Το μόνο που θα έπρεπε να κάνουμε ήταν (και είναι) να προστατευτούμε για να επιβιώσουμε και να εστιάσουμε την προσοχή μας σ’ αυτούς που  ξέρουν περισσότερα από εμάς. Τους επιστήμονες. Το “εγώ”, δηλαδή, να γίνει ένα με τη φωνή της επιστήμης. Όχι στις κραυγές! Όχι στις ψευτοεπαναστάσεις! Ο καθένας μας έχει χρέος να σέβεται τον εαυτό του και τους γύρω του. Οι κανόνες προηγούνται της ελευθερίας μας. Η κυβέρνηση και κατ’ επέκταση όλη η επιστημονική ομάδα που έχουν σηκώσει το βάρος όλο αυτό το διάστημα, θα έπρεπε να βρουν έναν καλό τρόπο να πείσουν και να προστατέψουν όλους αυτούς τους ανθρώπους, που για κάποιους λόγους έχουν χαθεί σε πελάγη δυσπιστίας και  κάνουν κακό στον εαυτό τους και στους γύρω.

Ποιο θα είναι το μέλλον του Πολιτισμού το 2022; Έχουμε φτάσει ήδη στο ’22 έχοντας κλείσει 2 χρονιά απραξίας. Έχει συσσωρευτεί τόση ενέργεια μέσα μας, που θεωρώ πως όταν ανοίξουν οι πύλες προς την ελευθερία μας, θα γίνει η μεγάλη έκρηξη! Θα δούμε, πιστεύω, έναν χείμαρρο από σκέψεις  που δεν αποτυπώθηκαν, συναισθήματα που δεν εκφράστηκαν, δυνάμεις που κατεστάλησαν και ικανότητες που δεν απέδωσαν αυτά που ήθελαν, που θα στολίσουν με καινούργια πράγματα τις ψυχές  και τα έργα μας! Ας δώσουμε στο Χρόνο αυτόν, λίγο χρόνο! Ο χρόνος ξέρει πάντα τι να κάνει και πώς!

Ως καλλιτέχνης και άνθρωπος του πολιτισμού, τι θα προτείνατε για την επιστροφή στην κανονικότητα; Θα σας πω τι συζητώ με τον εαυτό μου. Κατ’ αρχήν θέλω όλοι να είναι καλά! Κανένας άνθρωπος δεν μας περισσεύει!  Όλοι είμαστε κομματάκια ενός όμορφου ψηφιδωτού… Με βάση αυτή τη σκέψη, προσέχω και τον εαυτό μου και τους δικούς μου, χωρίς να γίνομαι υπερβολική και υπερπροστατευτική! Έχω βάλει επίσης στόχους για την επόμενη μέρα, που μου χαρίζουν το δώρο της υπομονής! Όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος! Ας εστιάσουμε λοιπόν στο τέλος, που θα είναι η αρχή για κάτι σπουδαίο!

Κοινωνία απομόνωση, αποξένωση, βία Πώς θα είναι η επόμενη μέρα; Όλο αυτό το βαρύ φορτίο που κουβαλήσαμε και κουβαλάμε (ποιος ξέρει για πόσο ακόμα) μας έβγαλε από κάτι που θεωρούσαμε αυτονόητο και φυσιολογικό. Μας έβγαλε από την πορεία μας, διέγραψε όνειρα, διέλυσε οικογένειες, επιδείνωσε καταστάσεις που είχαν ήδη δυσκολίες. Ένα σύννεφο ήρθε και στάθηκε πάνω απ’ τις ζωές μας κρύβοντάς μας τον Ήλιο, τη λαχτάρα μας για ζωή! Μείναμε μόνοι, αντιμέτωποι με τον εαυτό μας, με τα ελαττώματα αλλά και τα προτερήματά μας και όλα αυτά πολλαπλασιάστηκαν! Ο καλός άνθρωπος έβγαλε καλοσύνη και συμπόνια, Ο γκρινιάρης έγινε ανυπόφορος… Ο βίαιος ξεσπά σε όποιον βρει μπροστά του -που συνήθως είναι οι δικοί του άνθρωποι. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν καλοί, κακοί και βίαιοι άνθρωποι! Η ευχή προς όλους μας είναι να μπορούμε να τους διακρίνουμε και να κάνουμε τις επιλογές μας όσο γίνεται καλύτερα.

Ποια είναι τα καλλιτεχνικά σχέδιά σας για το 2022; Το 2022 πιστεύω πως θα είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά από άποψη δουλειάς! Ως τώρα έχω δρομολογήσει μια ατομική έκθεση ζωγραφικής (μόλις καταλαγιάσει κάπως η πανδημία) και τρεις ομαδικές εκθέσεις με εικαστικούς αγαπημένους που έχω συνεργαστεί και στο παρελθόν. Για την ώρα όμως όλα εξαρτώνται από το πώς θα εξελιχθεί όλη αυτή η κατάσταση που ζούμε! Μακάρι να φύγουν τα σύννεφα για να μπορέσουμε να ζήσουμε και πάλι ελεύθεροι ! Η τέχνη χωρίς ελευθερία δεν ζει, επιβιώνει! Μέσα απ’ την ελευθερία δείχνει και δίνει τη δύναμη της! Θα ήθελα να προστεθώ σ’ αυτήν τη δυναμική, που τραβά το άρμα της τέχνης μπροστά σαν ένα μικρό κυτταράκι… να βουτήξω με λαχτάρα στα βαθιά νερά της… να νοιώσω το αεράκι της δημιουργίας, την ανατριχίλα της έμπνευσης, δουλεύοντας ασταμάτητα μέρα νύχτα για να δώσω ό,τι έχει κουρνιάσει μέσα μου.