Ιάσονας Λαγουτάρης: “Ο καλλιτέχνης δεν σταματά να ονειρεύεται και να δημιουργεί… Έτσι κι εγώ ονειρεύομαι σπουδαίες παραστάσεις, εργαστήρια και ειδικά δρώμενα για παιδιά”

“…Έχω ρίξει όλο το βάρος στην παράστασή μου στο Θέατρο Άβατον «Του τραγουδιού το παραμύθι» και ελπίζω ότι οι γονείς και τα παιδιά θα μου δώσουν και νέες ιδέες για δράσεις στο μέλλον”

Συμπρωταγωνιστείς στην παιδική παράσταση Του τραγουδιού το παραμύθι με την Αλίκη Κατσαβού. Πιστεύεις στα παραμύθια; Φυσικά και πιστεύω στα παραμύθια. Η ίδια η ζωή μας είναι ένα παραμύθι.

Πώς είναι σαν συνεργάτης η Αλίκη Κατσαβού; Το να είσαι μαζί με την Αλίκη είναι κάτι ξεχωριστό, είναι μοναδικός άνθρωπος και πάνω απ’ όλα έχει μια ευαίσθητη ψυχή που την οδηγεί πολύ καλά στη δουλειά που κάνουμε και στο παιδικό θέατρο εδώ και πολλά χρόνια.

Έχεις παίξει πολύ παιδικό θέατρο. Στην Ελλάδα πιστεύεις πως το παιδικό θέατρο αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς ή το αντίθετο; Το παιδικό θέατρο έχει μακρά ιστορία στη χώρα μας, από τις παραστάσεις του Δημήτρη Ποταμίτη στο “Θέατρο Έρευνας” που ήταν πραγματική πρωτοπορία ως τις σύγχρονες παραστάσεις παιδικού θεάτρου έχει δώσει πολλά στο χώρο της τέχνης για παιδιά. Τα τελευταία χρόνια (προ κορονοϊού) παρουσίαζε μια στασιμότητα και οι παραστάσεις εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων ήταν άχρωμες και βαρετές κατά τη γνώμη μου. Όμως έχουμε ένα πλούσιο καλλιτεχνικό δυναμικό και επίσης βαθιές ρίζες στην παράδοση που αν κανείς ασχοληθεί μπορεί να προσφέρει ουσιαστικό και πρωτότυπο καλλιτεχνικό θέαμα για παιδιά. Αυτό θέλω να κάνω κι εγώ μέσα στο θέατρο για παιδιά.

Έρχονται στο θέατρο οι γονείς με τα παιδιά στην covid εποχή; Είχα κι εγώ την αγωνία όπως χιλιάδες καλλιτέχνες στη χώρα να δω τον κόσμο να επιστρέφει στις αίθουσες όπως πριν την πανδημία. Ευτυχώς βλέπω στην προπώληση πολύ θετικά δείγματα. Και επίσης απ’ ό,τι συζητώ με φίλους γονείς διψούν για καλές παραστάσεις και είναι θετικοί πλέον στο να δουν θέατρο αφού τηρούνται αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα. Κι εμείς τηρούμε όλα τα μέτρα κατά του covid.

Πες μας λίγο για την παράσταση που ξεκινάει σε λίγες μέρες στο θέατρο Άβατον.
Το θέμα της παράστασης είναι η ομορφιά και η χαρά της ζωής έτσι όπως έχει αποτυπωθεί στην τέχνη της ποίησης. Τα παιδιά πρέπει από νωρίς να έρχονται σε επαφή με τη μεγάλη ποιητική κληρονομία μας γιατί απελευθερώνει την φαντασία τους και καλλιεργεί την αισθητική τους. Έχουμε επίσης το μεγάλο προνόμιο η ποίηση μας να έχει μελοποιηθεί από σπουδαίους συνθέτες. Αυτά τα στοιχεία αξιοποιεί η παράστασή μας και μαζί με τον διαδραστικό χαρακτήρα της, πιστεύουμε ότι δημιουργούμε μια ξεχωριστή καλλιτεχνική δουλειά με άποψη και παιδαγωγική διάσταση.

Υπάρχει κρίση στο θέατρο; Σαφώς και υπάρχει κρίση στο θέατρο. Η πανδημία κατάφερε ένα μεγάλο πλήγμα στο χώρο του θεάτρου. Επίσης ο «παράλληλος» τεχνολογικός εικονικός κόσμος που ζούμε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, απομάκρυνε κι άλλο τους θεατές από το θέατρο. Όμως το θέατρο είναι μια τέχνη ζωντανή που δεν θα χαθεί ποτέ και πιστεύω ότι σιγά -σιγά οι καλλιτέχνες με τις σωστές επιλογές μας θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου και θα τον ξαναδούμε στις αίθουσες.

Μελλοντικά σχέδια; Ο καλλιτέχνης δεν σταματά να ονειρεύεται και να δημιουργεί. Ακόμα κι όταν όλα γύρω του μοιάζουν γκρίζα και κλειστά εκείνος βρίσκει μικρές εισόδους φωτός. Έτσι κι εγώ ονειρεύομαι σπουδαίες παραστάσεις, εργαστήρια και ειδικά δρώμενα για παιδιά. Όλα όμως θα γίνουν στην ώρα τους. Τώρα έχω ρίξει όλο το βάρος στην παράστασή μου στο Θέατρο Άβατον «Του τραγουδιού το παραμύθι» και ελπίζω ότι οι γονείς και τα παιδιά θα μου δώσουν και νέες ιδέες για δράσεις στο μέλλον.

Κάτι όμορφο για το τέλος; Δεν ξεχνώ ότι  η ζωή είναι στιγμές πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή και να χαμογελάμε γιατί είναι μεταδοτικό.